Media |
& mediakritiek |
In de rubriek Sitespot worden interessante nieuwe sites aangekondigd. |
Op z'n pik getrapt |
Door Sante Brun 20.11.2007 |
Matthijs van Nieuwkerk, maandagavond bij het begin van De Wereld Draait Door’. Niks bijzonders, toch? Behalve dan dat Van Nieuwkerk er bepaald niet vrolijk bij kijkt, je zou je zelfs kunnen voorstellen dat hij de pest in heeft, want eigenlijk moet hij bij Holland Sport zijn – zijn deelname aan dat programma is de reden waarom Matthijs op maandagavond vervangen wordt, tot nu toe werd, door Claudia. Zou het echt zo gegaan zijn? Dat Claudia te veel tijd nodig heeft om haar eigen programma voor te bereiden? Of is er toch iets anders? |
Stropdas |
Reacties op Plein |
Parodie DWDD12.11.2007
|
Reacties op Plein |
Dat zou-ie wel willen02.11.2007 In dit geval is het natuurlijk helemáál een giller. Minister Van Balen.
|
Spaarnestad Fotoarchief goudmijn zonder garantie |
13.10.2007 |
Paul Gavarni: La chanson de table. In de Volkskrant aangeduid als 'Parijse salon in de negentiende eeuw'. |
Archiveren is echter iets meer dan goed bewaren. Zo'n plaatje kan wel eens zijn opgeborgen door iemand met niet al te veel cultuur-historische achtergrond. Met andere woorden: Spaarnestad Fotoarchief een goudmijn, maar zonder garantie. Een frappant voorbeeld van een misgreep trof ik dezer dagen aan in de Volkskrant. Bij de bespreking van een nieuwe vertaling van de negentiende eeuwse Franse schrijver Stendhal kwam ook het fenomeen Parijse Salon ter sprake. Dat is méér dan een kamer in een deftig huis. Het begrip, dat al in de achttiende eeuw ontstond behelst de traditie van min of meer vermogende, al dan niet adellijke dames, die regelmatig in hun salon bijeenkomsten hielden van intellectuelen en kunstenaars. Daar werden dus de belangrijkste culturele en wetenschappelijke ontwikkelingen besproken, afgewisseld met de laatste roddels over de beau monde. |
Zo'n salon was dus zeker niet een carnavalsscène in de periferie van de Parijse Opéra, zoals de satirische tekenaar en graveur Paul Gavarni die maakte en waarvan Spaarnestad een slecht reprootje opdiepte. Hoe weet ik dit allemaal? Doordat die zattemansbende bij mij als levensgrote steendruk aan de muur hangt; door mijn vader rond 1900 in Parijs gekocht. Guido t'Sas Op de de website The Essence of Line is het echt smullen. Tik er in het zoekvenster maar eens Gavarni in. Zie verder ArtCyclopedia, waar onder meer blijkt dat de enorme productie van Gavarni over musea in de hele wereld is verspreid. |
Hoofdredacteur ED uitgeluid met kardinale blunder |
23|06|07 De pech treft Joep van der Hart, die dezer dagen, na 30 jaar Eindhovens Dagblad, waarvan 13 als hoofdredacteur, afscheid neemt. Het openingsartikel behelst een drugs- annex seksaffaire onder veertienjarigen op het Eindhovense Novaliscollege (voortgezet onderwijs). Wat zo goed als vast staat is dat er drugs en seks in het spel zijn. Wat zeker niet vast staat - sterker, waarvoor de politie geen concrete aanwijzingen zegt te hebben - is dat er sprake is geweest van gedwongen seks. En juist dat laatste staat onvoorwaardelijk in de openingskop van de krant. Een kop die de inhoud van een artikel niet dekt, het komt vaker voor, maar voor dit geval zal het Eindhovens Dagblad diep door het stof moeten.
G. |
Reacties op Dorpsplein |
Een bloedhekel aan onvolledige berichtgeving |
Door Sante Brun Komt er eindelijk eens iemand aan de deur, blijkt dat je al zeven jaar dood bent. Dat is mijn eerste reactie op bijgaand bericht uit het onlinekrantje Dagblad Digitaal van gisteren. Het is een staaltje van klakkeloos overnemen in overtreffende trap; want dat DD plaatst een anp-bericht, dat is ontleend aan omroep WDR. Je kunt hier een zwaar sociaal getint betoog gaan opzetten over de eenzaamheid van de oudere medemens, de isolatie waarin werklozen blijkbaar kunnen raken, de volledig uit de hand gelopen individualisering van de maatschappij en u weet ongetwijfeld nog een aantal mooie zalvende onderwerpen op te noemen, maar zeg 's eerlijk: dat zijn toch allemaal maar clichés waar een mens niets mee opschiet (en zeker de desbetreffende Duitser niet.) |
Nee, ik wilde het eens over de journalistieke boeg gooien en even een greep doen uit de vragen die je zou kunnen stellen. Om te beginnen: die brief van Sociale Zaken, wat stond daar in? In ieder geval niet: als u niet antwoordt, krijgt u weer een brief, want die is kennelijk niet aangetroffen; ook niet: als u niet antwoordt, dan komen we wel eens langs en dan piept u wel anders. Want daar was de arme werkloze zich misschien wel van dood geschrokken, maar dat zou dan via het aangekondigde bezoek snel geconstateerd moeten zijn. Dus nog het meest voor hand ligt, dat in die brief stond: wij trekken onze handen van u af en uw uitkering in, u kunt wat ons betreft de pip krijgen – wat de betrokkene, gehoorzaam als hij is, als Duitser, direct gedaan had. Daarna zeven jaar stilte. |
Reacties op Dorpsplein |
Houwert lust ze rauw, Montgomery niet20|06|07 WEGENER krant is goeddeels gewijd aan de aanstaande overname van Wegener door Mecom waarvan de Brit de leading man is. Die heeft, zoals dat gaat in dit soort situaties, living on of the flavour of Wegener beloofd, wat dat karakter ook wezen mag. In de Koninklijke (de vraag is ook of ze die titel mag houden) zijn immers 'n stuk of zeven dagblad-titels met ieder hun eigen karakter versmolten. Montgomery is al eigenaar van de Limburgse kranten. Hij windt er geen doekjes om: 'Na voltooiing van de transactie zullen Mecom en Wegener overwegen de activiteiten van de Media Groep Limburg en Wegener te combineren'. Of is het woord overwegen toch een doekje? |
Brit David Montgomery dreigt greep op Nederlandse dagbladen te verstevigen: bod op Wegener |
09|05|07 De Britse krantentycoon David Montgomery, opkoper van dagbladen in Duitsland (4), Denemarken (5), Noorwegen (3), Polen (1), Oekraïne (aantal onbekend) en Nederland (2 Limburgse kranten), dreigt zijn greep op de regionale dagbladen alhier te versterken. Zijn investeringsmaatschappij Mecom heeft aangekondigd een bod van 800 miljoen euro te zullen doen op 'de resterende aandelen Wegener'; Mecom heeft al 25 procent. |
De Wegener dagbladen zijn: Brabants Dagblad, BN/DeStem, De Gelderlander, de Stentor, De Twentsche Courant Tubantia, Eindhovens Dagblad en Provinciale Zeeuwse Courant. Wegener zit trouwens ook voor 37% in de AD-groep, met regionale kranten als de Haagsche Courant en het Utrechts Nieuwsblad. De overname werd al in 2005 door The Sunday Times aangekondigd en toen door Wegener in alle toonaarden ontkend. Maar de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) bleef op haar hoede en is er wat de toekomstige werkgelegenheid betreft niet gerust op. Volgens de hoofdredacties van de Wegener kranten, zoals die van het Eindhovens Dagblad, 'komt het allemaal wel goed'. Directeur Peter Paul van Bekkum van het Eindhovens Dagblad spreekt (onder alle voorbehoud jegens het standpunt van de aandeelhouders) zelfs op juichende toon: |
De verspreidingsgebieden van de Wegener kranten. Kaartje op de website van de uitgever. |
David Montgomery |
'Ik vind dit goed nieuws. Met Mecom krijgen de huidige kranten een kapitaalkrachtige investeerder achter zich en alle mogelijkheden om in nieuwe gebieden te investeren. We hoeven niet bang te zijn voor nieuwe organisaties', zei hij tegen een verslaggever van het ED. De lezers wordt, zoals nimmer bij fusies en overnames, niets gevraagd. Die zal desnoods wel overschakelen op een van de inmiddels vier (!) gratis verspreide landelijke dagbladen, waarvan twee met kwaliteitspretenties. NMa akkoord? De Provinciale Zeeuwse Courant (PZC) meent te weten dat de 'kartelwaakhond' NMa geen problemen zou zien bij de overname. 'De grenzen tussen landelijke en regionale media vervagen (...) Op die manier ontstaan er nieuwe markten, dus ook nieuwe criteria voor onaanvaardbare machtsposities', zei NMa-bestuurder René Jansen tegen de PZC.
|
Zie ook: Houwert lust ze rauw, Montgomery niet Reacties op Dorpsplein |
Reacties op Dorpsplein |
Nieuwe hoofdredacteur Eindhovens Dagblad26|04|07 |
Echt benijdenswaardig is zo’n baan bij een regionaal dagblad met betrekkelijke zelfstandigheid niet. Die krant dient zich immers te voegen in de format van een ‘landelijk’ conglomeraat, in dit geval het vanuit Apeldoorn geleide Wegener. |
Het zijn gehaaide zakenmensen, wat onder meer tot uiting komt in toezending een acceptgirokaart voor een van 01-01 t/m 31-12 lopend jaarabonnement op 1 november, ‘te betalen vóór 1 december’. Wat ik natuurlijk nooit doe, mede dankzij het planningsgemak van het internetbankieren. Niet vergeten dat blad vóór de volgende girokaart op te zeggen, trouwens Van Vuure is helemaal idolaat van een door hemzelf (voor de derde keer) georganiseerde BladenMakersWeek (BMW!), waarvoor liefst 7800 mensen gereserveerd zouden hebben. In de loop van die week strooit hij regelmatig met deelnemersaantallen, zodat ik moet denken aan een aankomend journalistje bij het Eindhovens Dagblad, dat zich tot popspecialist had opgewerkt en dat regelmatig tot uitdrukking bracht, door de centrale redactie enigszins dwingend over komende concerten te informeren met te verwachten bezoekersaantallen. Daarbij ging het nooit om minder dan ’10.000 man’. (Met andere woorden, houd daar rekening mee bij het reserveren van ruimte in de krant.) En dan onthult Van Vuure het geheim van zijn BMW, Die is – hoe kan het anders – ‘gemaakt als een goed tijdschrift. Rubrieken. Series. Verschillende journalistieke technieken. Zwaar, licht, lang, kort. Wedstrijden. Cadeautjes. En alles met een originele invalshoek.’ Ik haakte dus af bij de pyama’s, maar ik heb me ook aangeleerd kruislings te lezen, voor ‘je weet maar nooit’. En gelukkig maar, want Van Vuure gunt ons een onverholen kijkje in de ziel van topsporters. Zoals een has been Ard Schenk: ‘Weet je wat wel vervelend is? Die jonge agentjes van tegenwoordig herkennen me niet meer. Vroeger werd er nog wel eens een bekeuring weggewoven, maar nu schrijven ze rustig op de bon: A. Schenk.’ Speciaal voor die jonge agentjes: Ard Schenk, dat was een beroemde schaatser, hoor! Guido t'Sas 01|04|07 |
Reacties op Dorpsplein |
Ironie Gazet van AntwerpenIn een bericht <- over een bouwplan in Baarle-Nassau toont de Gazet van Antwerpen zich niet vrij van ironie over Nederlanders. |
De speculaties van de media |
Door Sante Brun Door voor mij niet na te speuren oorzaken vinden Nederlandse televisiekijkers en krantenlezers de respectieve nieuwsorganen nog altijd betrouwbaar. En waarom ook niet? Nemen wij eerst de moordzaak Louis Sévèke. Voor die moord in Nijmegen in november 2005 is nu een man gearresteerd die, naar politie en justitie meedelen, een bekentenis heeft afgelegd. De media zouden zich nu moeten beperken tot deze mededeling, de journalisten hebben namelijk niet zelf gehoord dat de man een bekentenis heeft afgelegd. |
De Tilburgse imam. Foto naar tv-beeld Vara/NPS. |
Maar nee, je kunt aan alle kanten alweer lezen hoe het eigenlijk allemaal gekomen is, dat de ‘moordenaar’ uit wraak heeft gehandeld, omdat Sévèke hem in de jaren negentig uit een kraakpand zou hebben gezet waar hij volgens de krakers was binnengekomen als informant van de ‘veiligheidsdiensten’. Wij, eenvoudige consumenten van de media, moeten goed beseffen dat ook dit weer een paar hapjes zijn uit het geruchtencircuit. Maar het wordt gepresenteerd als alweer een waarheid. Net zoals het feit dat het bijna anderhalf jaar lang voor min of meer vaststaand werd aangenomen dat de moord op de activist niet anders dan een politieke moord kon zijn, gepleegd door diezelfde veiligheidsdiensten op een lastige luis in de pels, en zo voort. |
Let wel: die mogelijkheid is op dit moment ook nog niet uitgesloten, maar is wel al die tijd door de media geventileerd als het meest logische scenario. Met bijbehorende suggestie dat daarom politie en justitie niet zo happig waren op het oplossen van de moordzaak. Dan krijgen we de Tilburgse imam. Dagenlang staat het voor de media vast dat deze brave petjesdrager de beminde gelovigen heeft opgeroepen, geen belasting te betalen. Dat bracht burgemeester Vreeman al tot de uitspraak dat deze kleurrijke landgenoot hier niet thuishoorde. En wat zegt de oude grijs bij Pauw en Witteman: dat hij dat nooit heeft gezegd, dat hij juist vindt dat je je moet aanpassen aan de wetten van het land waar je woont, sterker nog: hij betaalt zelf belasting voor zijn auto! Ik schatte hem nog wel op een muisgrijze ezel! En hij drinkt geen wijn, mag zelfs niet aan een tafel zitten waarop wijn staat, maar dat betekent dus ook dat hij nooit dronken achter het stuur zit. Pauw en Witteman zaten eendrachtig met de mond vol tanden en zelfs Jan Marijnissen keek of hij een aap zag neuken. Wie liegt hier nou? Maar dat is de vraag natuurlijk niet: Wel dat één van beide beweringen gelogen moet zijn, maar een van de twee is al dagen geventileerd als de waarheid. Dat is wat er schort aan de media. |
Reacties op Dorpsplein |
Laatste Avondmaal met boerenkool en worstHet pletten van Pasen |
26|03|07 Maar de christelijke wereld viert dus de kern waar alles om draait: de Verlossing. Jezus zei enige tijd tevoren enigszins geheimzinnig: ‘Een korte tijd en gij zult mij niet meer zien en weer een korte tijd en gij zult mij weerzien.’ Vandaar dat de apostelen met Pasen riepen: De Heer is echt verrezen. Het is dus waar. Als het niet waar zou zijn geweest, zou alles in duigen zijn gevallen en zouden we allemaal heidenen zijn gebleven. Niet dat dat nu nog iets uit maakt. De wormen en paarden van Balkenende even buiten beschouwing gelaten. De Rooms-katholieke Kerk schreef haar gelovigen lange tijd voor, een keer per jaar te biechten en in de paastijd de communie te ontvangen – wat wil zeggen, het lichaam van de heer, in de gedaante van brood, tot zich te nemen. Dit ingevolge de woorden van Jezus aan het Laatste Avondmaal: ‘Neemt en eet hiervan, want dit is mijn lichaam. Doet dit ter gedachtenis aan mij.’ Dat was de maaltijd in de avond vóór het lijden en de dood van Jezus. De avond ook van Het Verraad van Judas Iscariot. Het Laatste Avondmaal is zodoende onverbrekelijk verbonden met Pasen. De werkelijke betekenis van Pasen is in vergetelheid weggezakt, waarschijnlijk nog meer dan Kerstmis, dat sinds ongeveer 1970 alleen nog maar wordt aangeduid als Kerst. Bij Kerstmis is er in elk geval nog die verwijzing naar een lief baby’tje en de maagdelijke charme van zijn moeder. Al heb ik zelden kinderen meer verlegen gezien, dan toen ze het kerstgebeuren met benauwd opgesloten, levende schapenuitbeeldden voor de ingang van een supermarkt. Alsof ze snapten dat er iets niet klopte. Van de veertigdaagse vasten die aan Pasen vooraf gaat, valt nauwelijks meer iets te bespeuren en carnaval (afscheid van het vlees) is daardoor van zijn diepe betekenis ontdaan. Maar aan het einde van die veertig dagen is het weer feest en daar moet je iets mee doen. Zeker als nieuwsmedium. Zo schrijft de Volkskrant in haar vaste weekendbijlage de verleiding: ‘Binnenkort is het Pasen: tijd voor een eitjestest.’ Helemaal op de tour van het AD, dat immers vooral bekend staat als oliebollenkrant om zijn onvermijdelijke eindejaarstest. De Volkskrant zou dus een paaseitje in haar kwaliteitsstempel op kunnen nemen. Kwestie van de realiteit onder ogen zien. |
'Aansprekende Nederlanders' Kan het nog erger met het pletten van Pasen? Jazeker. Ongelofelijk, maar waar. Het Eindhovens Dagblad en wie weet welke Wegenerkrant nog meer lanceerden aan de vooravond van Passiezondag een Laatste Avondmaal met boerenkool en worst. Scripisit Scripsit, wat geschreven is, is geschreven, zei Pilatus, maar het staat er echt: ‘Afscheid met boerenkool en worst.’ Guido t'Sas |
Reacties op Dorpsplein Dit onderwerp is opgenomen in aflevering 59 van Podcasterij BestWest |
de Volkskrant weer op niveau |
23|03|07 |
De voorpagina links is van begin december 2006, rechts de krant van vandaag. Zie ook: Het peil zakt, de stemming stijgt |
Gratis bijna dagblad Barneveld Vandaag lijkt blijvertje22|03|07 Het gratis 'dagblad' verschijnt sinds november 2006 in de gemeente Barneveld. Het combineert nieuws uit binnen- en buitenland met lokaal nieuws, waarbij laatst genoemde categorie het meest prominent wordt gepresenteerd. 'We hebben een vliegende start gemaakt en kunnen nu wel zeggen dat we in een behoefte voorzien. Dat sterkt ons in het idee de komende periode te blijven investeren in dit unieke product,'zei algemeen hoofdredacteur Mart Jochemsen tegen een verslaggever van BV. Wegener is ook uitgever van dagbladen als Eindhovens Dagblad, Brabants Dagblad, BN/De Stem en De Gelderlander. |
Reacties op Dorpsplein |
Logica |
16|03|07 Dan worden dan vaak onder het mom van voorlichting en klantenservice geldverslindende promotiecampagnes aan gekoppeld. Krijg je weer een door de bestuursvoorzitter persoonlijk ondertekende brief, die rechtstreeks de prullenmand in gaat. In het Eindhovens Dagblad van heden staan enkele sarcastische ingezonden brieven naar aanleiding van de naams- en logowijziging van NRE (Nutsbedrijven Regio Eindhoven) in E.ON. De NRE was bijna dagelijks in het nieuws, vooral wegens het ongemotiveerd verhogen van maandelijkse voorschotbedragen voor onder meer gas. 'We willen wel graag iets meer weten dan alleen maar de cryptische naam E.ON' en: 'Ik heb nog 500 euro van de NRE te goed, maar de door de meteropnemer opgenomen meterstanden konden niet geconverteerd worden', enzovoort. De Publieke Omroep, ook zoiets. Moet zonodig voortaan Nederlandse Publieke Omroep NPO heten, zie bijbehorend flets logootje hierboven. Zal nu eindelijk het verschil met de commerciëlen blijken door minder of geen reclame? We betalen toch al belasting om die NPO overeind te houden? 's Avonds, in prime time krijg je bij voorbeeld eerst - inclusief tune die niet is om aan te horen - de promotie van het NPS/Vara-programme Pauw en Witteman, 'na de Ster', en mag je je vervolgens met uitgezet geluid zitten verbijten bij een reclameblok, waar maar geen eind aan wil komen. Stop dat nieuwe logo maar in je reet. G. |
Reacties op Dorpsplein |
Dit gaat niet goed. Een nummer van De Pers, dat je verveeld doorbladert. Opnieuw een nauwelijks te pruimen politiek commentaar van Wiegel, die met carnaval naar de woonplaats van zijn geliefde in het zuiden opeens het orakel van Heeze is gaan heten. En, wat sommigen misschien het meest zal verontrusten, nog steeds nauwelijks advertenties. Nee, dit gaat niet goed. Meer recente info over waardering De Pers (De houdbaarheid van deze link kan beperkt zijn.) |
Kwaliteitsnormen 2007 |
De macht van de pers08|02|07
|
Delen van pagina 2 en 3 van het eerste nummer van DePers in een webbrowser. Let op de navigatiemiddelen rechtsboven. Het systeem lijkt wat trager te werken dan het meestal voor onlinekranten gebruikte pdf-format. |
DePers ook online23|01|07 Jan Dijkgraaf, oud-hoofdredacteur van de gratis Metro heeft er een zwaar hoofd in, zo liet hij weten in het NOS Journaal op Radio 1. 'DePers is een elitair blad en een elitaire krant wordt nooit een massamedium.' Hij vond de hoeveelheid advertenties in het eerste nummer, mede gezien de lange tijd van voorbereiding, bijzonder mager.
|
De online-versie van DePers komt tot de surfer met een andere techniek dan het meestal gebruikte pdf-format van Adobe. Het ziet er wat gelikter uit, met een schuifje in de rechter bovenhoek voor het inzoomen en 'n soort loopje om over de pagina's te schuiven. Het systeem kon traag over, maar dat zou aan de grote belangstelling kunnen liggen. Het has been politieke orakel Hans Wiegel debuteert in DePers op pagina 2 als columnist. Zijn verhaal komt neer op een regeringsverklaring namens zichzelf. Guido t'Sas Geen DePers bij AH in Best. De klantenservice geeft bij haar weten 'geen gratis kranten weg'. Terug |
Reacties op Dorpsplein Zie ook de column van Sante Brun: Avontuur |
Van een krant en de dingen die daar voorbij gaan |
Door Sante Brun Toen ik in 1967 nog maar net een paar maanden bij het Limburgs Dagblad werkte, kwam ik samen met een paar collega’s tot de ontdekking dat de man die indertijd het cartoontje in de linkerbenedenhoek van de voorpagina tekende, wel erg vaak iets tekende dat wij al eens eerder gezien meenden te hebben. |
Toen de Volkskrant ons daar ook al op attendeerde ging ons een licht op: de man had niet elke dag een leuk idee en pakte dus maar een ouwe van Wim Boost, beter bekend als WiBo, toen in diezelfde Volkskrant. |
Zoals dat indertijd ging, iemand op de redactie kende wel iemand die wel leuk kon tekenen en de volgende dag hadden we een nieuwe cartoonist: Ru de Vries->, Ru voor de lezers. Hij ging niet meer weg tot de krant het dezer dagen kennelijk welletjes vond. Veertig jaar heeft hij niet kunnen vol maken, maar hij is een heel eind gekomen. Ru is zeventig en woont in de Belgische Voerstreek en ik zou hem, desnoods als curiosum, nog lang bij de krant hebben gehouden. Maar ik bepaal (gelukkig) het beleid niet. |
Op diezelfde voorpagina wel een uitdrukkelijk afscheid, van de rubriek Kras. Meestal een pittig columnpje van hapklare lengte – ik mag daar onbescheiden aan toevoegen dat het na twee jaar broeden de opvolger was van mijn dagelijkse stukje waarmee ik in 1999 stopte maar waarmee ik sindsdien op virtuele pagina’s als deze ben doorgegaan. De stukjes, geschreven door een collectief, waren soms wel erg bot, maar twee leden van dat collectief sprongen er uit: ten eerste Hans Goossen, een droogkomisch talent dat, zoals het hoort, graag zijn eigen zwakheden uitbuitte. 30|12|06 Lees de columns van Sante Brun op deze site |
Reacties op Dorpsplein |
De krant is ook (uiteraard) gratis in pdf-vorm te downloaden; 'heel de wereld' kan 'm thuis drukken. Dat kun je niet met de Barneveldse Krant, een uitgave voor betalende abonnees van de Koninklijke BDU, wier monopoliepositie dus onlangs is doorbroken. Barneveld Vandaag is een opmerkelijk intiatief van de eveneens Koninklijke Wegener, de uitgever (van onder meer alle drie Brabantse dagbladen, De Gelderlander en de Provinciale Zeeuwse Courant) die tot voor enkele jaren zijn activiteiten opvoerde door het opkopen van kranten. In een artikel in het personeelsblad Wegener Krant staat, dat 'de eerste resultaten van Barneveld Vandaag hoopgevend zijn. |
Barneveld Vandaag moet het voor haar inkomsten helemaal van de advertenties hebben. Hier adverteert boekenwinkel Bruna bij een nieuwsbericht, waarin de eigenaar zelf een rol speelt. |
Als het over de formule gaat, staan er obligate dingen in als 'de regio staat voorop en de lezer centraal'. De adverteerder niet minder nemen we aan, de policy van Wegener in andere regio's observerend. De krant van 18 december, redelijk 'compleet' met ook sport- en 'wereld'nieuws, telde 24 pagina's. Over het formaat verkeer ik in twijfel, maar ik neem aan dat het tabloid is. Vier van die 24 pagina's - ongeveer 18 procent - bestaan uit advertenties. Benieuwd waar dit naar toe gaat. Een goedkoop door de Nijmeegse central desk geredigeerde betaalde krant? Zou, gezien de ontwikkelingen bij de Wegener dagbladen in het algemeen, ook nog kunnen. |
Meer over Barneveld Vandaag plus reacties op Dorpsplein 20|12|06 |
De kwaliteit van iets of wat wordt bepaald door een aantal factoren. Gaat het om een product, dan is de smaak van de vervaardiger een qua belang niet te onderschatten factor. Zodat wansmaak leidt tot een product van geringe, of zonder kwaliteit. Ja, ik weet het, over smaak valt niet te twisten, maar er zijn gevallen waarin het aan de orde zijn van wansmaak evident is. Zo'n geval is een aflevering van de rubriek In Beeld in volkskrant magazine van zaterdag 16 december 2006. Onderwerp: de rollator. |
Flitsmans Zoals de rubrieksnaam al aangeeft, speelt de tekst een bescheiden rol. Het gaat om de foto's van zes meest hoogbejaarde vrouwen achter hun rollator. Zijn het mooie foto's? Om te beginnen: technisch zeker niet. Er is flits aan te pas gekomen, met alle vervelende neven-effecten vandien. Zoals weerkaatsing in brillenglazen. Portretfoto's, die met flits worden gemaakt, verharden bovendien gelaatstrekken en in dit geval natuurlijk de sporen van de ouderdom. Kortom het effect is doorgaans verre van flatteus. Als Flitsmans dat niet weet dan is-ie - o, sorry, het is in dit geval een vrouw - dan is ze dus een slechte fotograaf. En als ze het wèl weet is ze het ook, want dan had ze naar andere, sowieso fraaiere oplossingen gestreefd. Oude mensen kunnen heel mooi op de foto staan, of is dat ouderwets? |
Wat zal ik er verder van zeggen, om aan te tonen dat hier de wansmaak in het geding is? Ik vind dat we hier te maken hebben met een vorm van apies kijken. Wat de Volkskrant presenteert heeft niets te maken met het onderwerp rollator. Daarvoor wordt de aandacht van de beschouwer teveel afgeleid door 'kennelijke status' van de gefotografeerde dames. En die is er voor het merendeel een van wat ik voorzichtigheidshalve 'fysieke en psychische achteruitgang' noem. In een aantal gevallen hebben de gezichten ook een uitdrukking van 'wat gebeurt hier?'. |
Zelf-diskwalificerend De foto's roepen bij de krantenlezer vragen op als: wisten deze mensen wel, wat de bedoeling was? Een van de dames wilde volgens het bijschrift haar leeftijd liever niet noemen. Dan denk je weer: hebben de gefotografeerden de foto's mogen zien voor ze geplaatst werden? Is de geestelijke toestand van de vrouwen van dien aard, dat wellicht de naaste familie van de fotosessie op de hoogte moest worden gesteld? Zo ja, is dat gebeurd? Zijn de foto's gemaakt in een (en hetzelfde) zorgcentrum? Gebeurde dat dan met instemming van het management? Zal ik afronden? Als een van de vrouwen mijn moeder was geweest, zou ik tegen deze operatie bezwaar hebben gemaakt. Onethisch, wansmakelijk en daarom zelf-diskwalificerend werk van de Volkskrant. |
Reacties op Dorpsplein |
En vandaag doet zich in het ED een verschijnsel voor, dat het bijna de moeite waard maakt, de desbtreffende pagina´s op z´n minst te archiveren in het Nederlands Persmuseum. Een ´overlopende´ foto is deels in kleur en deels in zwartwit afgedrukt. Gelukkig mag het ED bogen op de 20.000e proefabonné sinds de invoering van dat tabloid. Zie ook Bijna naadloos |
Het peil zakt, de stemming stijgt |
Door Guido t'Sas Maar waar ik telkens van op kijk, over struikel, met mijn ogen knipper, jeuk krijg aan m'n, nou ja, dat is <-die titel onder wat men 'de etalage' noemt. De blokjes, met fotootjes, waarmee vooruit wordt gelopen op de inhoud van de krant van de dag.
|
Van die titel is tijdens interne discussies bij de Volkskrant gezegd, dat-ie maf en koddig (bedoeld wordt, gewoon ouderwets) is, maar dat-ie juist daarom moest blijven. Een redenering die ik best kan volgen. Hoe fraai of lelijk ook, een dagbladtitel is een historisch gegeven, een monument, waar je af moet blijven. Als je er aan sleutelt, zorg dan dat het nauwelijks merkbaar is. Zie bij voorbeeld ook De Telegraaf. Hoogst antiek, qua titelinhoud en -vorm. Om dezelfde reden heb ik altijd gevonden, dat het Eindhovensch Dagblad nooit die ch eruit had moeten halen. Als je dan - terecht dus - zo'n titel handhaaft, moet je hem ook in ere houden, in die zin dat je hem niet in een ondergeschoven positie manoeuvreert. Kortom, de titel de Volkskrant is in de nieuwe layout tot een kind met een waterhoofd gedegradeerd, maar dan omgekeerd. Zoiets. Het komt erop neer dat ik het foeilelijk vind en er nooit aan zal wennen. Vandaag moest ik constateren dat de Volkskrant het niet kan laten (voor de vierde keer) een verkiezing Nederlander van het jaar te organiseren. Spijtig voor (waarschijnlijk) de minderheid onder de abonnees, die hiervan braakneigingen krijgt. Is het wonderlijk, dat ik opeens moest denken aan een uitdrukking die vroeger wel eens werd gebruikt als er een schuine mop was getapt: 'Het peil zakt, de stemming stijgt.' Zie ook: de Volkskrant weer op niveau |
Reacties op Dorpsplein Deze rubriek is op 02|01|07 opgeschoond. Een gezipt pdf-document, omvattende de items van 2003 tot en met 2006 bevindt zich in het archief, waar het is te downloaden. |