hhBest

Analyse van wellicht grootste conglomeraat web-fotoalbums

De dag dat ik gefeatured werd

01|08|05
Op 29 juli ben ik gefeatured, uitspreken op zijn Engels. Dat is geen enge medische behandeling, maar heel iets anders. In zekere mate vreugdevol.

Door Sante Brun

Dit vergt enige inleiding. Op een toenemend aantal plaatsen op internet kun je je (digitale of gedigitaliseerde) foto’s opbergen. Meestal is het de bedoeling dat je die foto’s dan meteen laat afdrukken bij de firma die de ruimte op haar eigen server ter beschikking stelt. Een van de oudste, vermoedelijk tevens de grootste onderneming op dit gebied is Webshots, gevestigd in Californië. Die het wel te doen is om foto’s af te drukken, maar daar niet al te sterk op aandringt en ook voor permanente tentoonstelling ruimte beschikbaar stelt.

Om een idee te geven: op de servers van Webshots 250 miljoen foto’s , elke dag komt er driekwart miljoen bij. Webshots zelf meldt dat ze veertig miljoen ‘leden’ hebben. Per lid dus een stuk of zes foto’s, en aangezien ik er bijvoorbeeld ruim tweeduizend op heb staan, moeten er vele lege of vrijwel lege accounts zijn – en die zijn er ook. Ze maken niet bekend hoeveel van die veertig miljoen leden ook betalende leden zijn; je kunt in principe gratis je foto’s plaatsen, maar als je betaalt heb je meer service. Momenteel is de prijs van het lidmaatschap enkele tientjes per jaar.

Echte cijfers heb ik niet, maar ik denk dat van dat kwart miljard foto’s 99 procent huis-, tuin- en keukenkiekjes zijn, en daarvan zijn veruit de meeste weer opgeborgen in zogenaamde ‘private albums’, die dus alleen te zien zijn voor degene die ze er op gezet heeft, of wie daarvoor wordt uitgenodigd. Van al die alledaagse foto’s betreft trouwens het overgrote deel foto’s van dronken tienerfeestjes, strandfeesten, diploma-uitreikingen en bruiloften en partijen. En daarvan weer een ruime meerderheid afkomstig uit Amerika.

Amateur-fotografen

De regels van Webshots werken ook beperkend op het aanbod: hoewel er miljoenen meisjes in bikini te vinden zijn in de albums, zul je vergeefs zoeken naar verder gaand bloot, laat staan seks. Maar vul maar eens ze zoekterm ‘boobs’ (tieten) in , dan krijg je ruim vierduizend pagina’s met, eh, inderdaad. Maar alles in het nette. Nou ja, als je als zoekterm ‘nude’ invoert doen ze bij Webshots niet kinderachtig: dan krijg je de mededeling dat zij er niet aan doen, en verwijzen je vervolgens naar pornosites. Business is business. Hoogstens glippen er een paar albums door die helemaal gewijd zijn aan damesbenen met hoge hakken en nylonkousen.
Intrigerende categorieën zijn de albums die alleen maar ‘Me’ heten en zelfportretten van pubermeisjes bevatten, albums getiteld ‘My lovely wife’, bevattende foto’s van vrouwen waarvan je denkt: hoe heeft iemand daar ooit het woord ‘lovely’ bij kunnen verzinnen?

En, verrassend: letterlijk duizenden foto’s van twee vrouwen/meisjes, die elkaars ‘wife’ blijken te zijn.

Verzamelingen

Andere categorieën: een hele reeks foto’s van eigen schilderijen; methodische verzamelingen foto’s van kastelen in deze of gene landstreek; tientallen plaatjes van het eigen huisdier of de eigen auto. (Ikzelf heb wel eens een album gemaakt met alleen binnenplaatsdeuren van Limburgse boerderijen.)

Ik amuseer me intussen enorm met de correspondentie met enkele tientallen van die fotografen, met name in Nederland, maar ook in Italië, Zwitserland, Chili, Hongkong, Portugal, en zo voort. Het zijn mensen met wie je ‘op voornamen’ bent: Caterina, Clara, Maurizio, Claudio, Anna, Anja, Mieke, Lidian, Diana, Els, Geert, Henk, Tjebbe, Ruggero, Boet en zijn zoon Mark, Marjon, Lucia, Mary-lou en zo nog het een en ander. Er zijn ook enkele kennissen van vroeger bij, en in april heb ik een van de Italiaanse fotografen, Maurizio, persoonlijk ontmoet.

At random, of niet?

Hoe ziet dat er allemaal uit? Als je naar Webshots gaat kom je terecht op de voorpagina. Daar staat al aangekondigd wat vandaag de ‘Edito’s Choice’ is, de gefeaurede albums dus. Vandaar kun je naar het tabblad Community en daar zie je links, vanaf 9 uur ’s morgens (middernacht Californische tijd) de nieuw ‘gefeaturede’ albums staan. Dat wil dus zeggen: Webshots kiest elke dag drie albums uit de miljoenen stuks op de server, en vestigt daar op deze manier de aandacht op. Webshots beweert dat de keuze ‘at random’ gedaan wordt door de computer, maar dat kan niet kloppen. Als dat zo was, zouden dagelijks drie albums met foto’s van eindexamenfeestjes of strandparty’s worden gekozen, en dat is niet het geval. Die worden zelfs vrijwel nooit gefeatured. Ik schat daarentegen dat van het groepje van rond de tweehonderd amateurfotografen die van zichzelf menen dat ze ‘best wel’ redelijke foto’s maken elk jaar wel één album gefeatured wordt, soms zelfs twee keer.

Mij is het de afgelopen jaren driemaal overkomen, tweemaal met een album met wolkenfoto’s, waar ik zelf niet erg kapot van was, maar op 29 juli was het echt raak: mijn keuze uit de 1500 foto’s die ik in april op Sicilië maakte, was in de prijzen gevallen.

Feitelijk geef je je copyright prijs

En dan begint het circus. Want vele tienduizenden Webshotsleden kijken elke dag even wie en wat er gefeatured is. Dat stuwt de kijkcijfers van je albums (die je elke dag krijg van Webshots) enorm op; mijn gefeaturede album werd, schrik niet, door 165.000 mensen bekeken op die ene dag; ruim 18.000 maal werd een foto gedownload, want dat is ook een trekje van Webshots: feitelijk geef je je copyright prijs als je een openbaar album plaatst. Tevens voelen enkele tientallen kijkers zich geroepen een boodschap in je guestbook te schrijven; en melden veel Webshotsleden dat ze jou hebben toegevoegd aan hun lijstje van (maximaal) twintig favoriete fotografen. Vóór ik werd gefeatured had ik nog 57 mensen die mij op hun lijstje hadden staan, de dag erna waren het er al driehonderd.

Op de Communitypagina staan ook nog, echt Amerikaans, allerlei statistieken, waarin je na zo’n dag een sprong omhoog maakt, al zal ik wel nooit zover komen als Anna, die maandenlang bovenaan stond met haar Keukenhofalbum in de categorie Flowers, en inmiddels, met gemiddeld al vijf maanden lang 4000 hits per dag, alleen voor dat album. Ze is dan ook van meer dan negenhonderd mensen de favoriet, liet ze me een tijdje geleden weten.

Voor mij, als amateurfotograaf, vormt het contact met het ‘eigen’ kringetje Webshotsleden een enorme inspiratie om weer eens met iets fatsoenlijks voor de dag te komen.

Links:

http://www.webshots.com/homepage.html

http://community.webshots.com/

Bekijk ook de pagina Sitespot, met tal van interessante links.

Sante Brun is medewerker van deze site en heeft hier ook een dagelijkse column.