ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
1917, de film als game
15 januari 2020
| 
Geplaatst door: Sante Brun
et verhaal lijkt sterk aangepast aan de voorgenomen wijze van opnemen van de film. Het gaat over de met veel applaus ontvangen film getiteld 1917 en de manier van opnemen lijkt grotendeels voortgevloeid uit de gaming wereld. Met spectaculair resultaat.
Het is 1917, het bloedigste jaar van de Eerste Wereldoorlog en we bevinden ons in de loopgraven van het Britse leger in Noordwest Frankrijk, omgeving Bapaume. De plotseling teruggetrokken Duitse troepen hebben alle telefoonlijnen van de Britten doorgesneden; op regimentsniveau wordt inmiddels duidelijk dat enkele verderop ingegraven bataljons in de val zullen worden gelukt door de Duitsers, die zich alleen maar in schijn hebben teruggetrokken, maar op een strategisch punt de Britten opwachten.
Geplaatst in 
Telefoontjesliefde
k begin deze column met het citeren van een versje dat ik eerder deze week op mijn website heb gezet:
de tiener had een meisje
en vroeg haar voor ’n ijsje
maar de liefde was niet gewoon
liep slechts via de telefoon
weg was opeens het meisje
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
‘Twee pausen op één kussen…
Peter Stiekema
…daar slaapt de duivel tussen’. Ik maak het in de kop begonnen spreekwoord, enigszins aangepast uiteraard, hier maar even af. Een jaar of wat geleden was paus Benedictus de zoveelste moe, moe van het paus zijn.
De Mozart van de Kugeln
amilie was een weekend in Wenen en bracht een doosje Mozartkugeln,
‘de echte uit Salzburg’, mee. Het heeft min of meer de vorm van een viool (overigens niet Mozarts kroondomein, dat was de piano). En het onvermijdelijke portret, dat wil zeggen de overal door de media gebruikte pruikmeneer, de neus met Photoshop wat flatteuzer gemaakt.
Hoe zag Mozart er werkelijk uit? Deskundigen, onder wie zijn biograaf Hildesheimer, zijn het er vrijwel over eens: het nota bene onvoltooide portret zonder pruik aan de piano, geschilderd door zijn zwager Lange. Daarvan hiernaast een fragment.
Erg lief, natuurlijk, het meebrengen van die Kugeln. En een gegeven paard… Maar er zit volgens mij wel heel veel suiker in. Gelukkig smaakt de muziek van Amadeus allesbehalve zoet.
Grootsteedse allure
Een verdikte en ingekorte versie van flatiron building (New York) aan de Nieuwstraat in Den Bosch. De fotograaf spreekt van grootsteedse allure. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Vuurwerkvandalen wel degelijk aan te pakken
Vuurwerkvandalen die kostbare gemeentelijke eigendommen beschadigen of zelfs totaal vernielen, zijn vaak wel degelijk aan te pakken: in hun portemonnee of die van hun ouders. Dat blijkt uit een bericht in het Eindhovens Dagblad van heden. Het is met name de gemeente Laarbeek (onder meer Beek en Donk), die de kat de bel aan heeft gebonden.
Wie rond oud en nieuw een prullenbak, verkeersbord, AED, bus-wachthuisje etc. heeft vernield, kan een dagvaarding voor de rechter verwachten, dankzij het feit dat de gemeente Laarbeek via tips een aantal daders op het spoor is gekomen, zo schrijft het ED.
Lachen om de nazi’s
Sante Brun
et is begin 1945. 
Een jongetje van tien jaar is een fanatiek lid van de Hitlerjugend en een aanbidder van Adolf Hitler, die hem ook geregeld bezoekt. In zijn dromen. Maar dan komt hij tot de ontdekking dat zijn moeder een Joods meisje in hun huis laat onderduiken. (Zijn vader is dood.) Het valt de jongen, Johannes, in de wandeling Jojo, op dat het meisje er helemaal niet uitziet zoals Joden door de leiding van de Hitlerjugend worden beschreven.
En wordt verliefd op haar, hoewel zij al twintig is en wel met hem te doen heeft – want wat moet hij met haar aan? Verraden is uitgesloten, maar wat dan?
Autisten – het zijn net mensen
Sante Brun
en 
geestelijke gezondheidszorg die tegenover zijn cliënten machteloos staat – dat kennen we in Nederland heel goed. Maar de film Hors Normes speelt zich af in Parijs, waar een toenemend aantal vooral zwaar autistische patiënten voor wie geen plaats is in de reguliere zorg of die daar uitbehandeld raken maar naar huis gestuurd worden of op straat terechtkomen.
In de film zien we een initiatief om die jongeren op een andere manier op te vangen en te behandelen, of minstens op een menswaardige manier bezig te houden. En dus niet met platspuiten of vastbinden maar met gewone dagelijkse bezigheden, gesprekken, groepsactiviteiten een soort normaal leven kunnen leiden.
Brabants eigen nieuwjaarsconferencier
Rob Scheepers tijdens zijn nieuwjaarsconférence in het Eindhovense Parktheater, tegen een achtergrond van vaten drugsafval. Beeld Eindhovens Dagblad
ezers van de drie Brabantse dagbladen van De Persgroep konden vanavond online genieten van ‘hun eigen Brabantse nieuwjaarsconferencier’, Rob Scheepers uit het Oost-Brabantse Sterksel.
Misdadigers en lafaards
Nederland wordt geregeerd door misdadigers (geen criminelen want dat is kennelijk een geuzennaam geworden) en lafaards. Anders in 2020, dat is mijn nieuwjaarswens.
— hhBest (@ecluse) January 2, 2020
Lekker doortuffen tijdens de feestdagen
aags na kerstmis jubelde autoliefhebber Bas van Werven op BNR Nieuwsradio dat het wel lekker doortuffen zou zijn op de Nederlandse wegen. Mwah. Familie, op weg vanuit Goes naar het ziekenhuis in Eindhoven, ontmoette op de A58 desondanks heel wat gedoe.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Een schrijver over een schrijver
Boekbespreking door Sante Brun
elf had ik er nooit eerder van gehoord, zo ongeveer als laatste van de wereld: Martin Eden, roman van de Amerikaanse romancier Jack London, geschreven rond 1910. Je had het boek in meerdere films kunnen zien en er was ook in romans melding van gemaakt, maar dat heb ik dus allemaal gemist. Films niet gezien, romans niet gelezen.
Maar nu weet ik er dus alles van, nu het boek – nogal vrij bewerkt, zoals er ruiterlijk bij wordt bekend – verfilmd is door regisseur Pietro Marcello. Het speelt zich nu af in en rond Napels.
Fotograaf Mitch Epstein in Museum Helmond
De bezoeker voelt zich nietig bij het grote formaat beeld van Mitch Epstein.
Foto Isabelle Woudsma
Anja van den Akker
ijftig foto’s uit vier vermaarde series van de bekende Amerikaanse fotograaf Mitch Epstein zijn door Museum Helmond samengebracht in de expositie ‘In Time’. Deze titel verwijst niet alleen naar het ‘juiste moment’ van de opnames, ofwel het vastleggen van een eenmalige gebeurtenis. Epstein plaatst alles in een breder perspectief.
Meer op Brabant Cultureel – Voorpagina hhBest
Quatre mains
Strijd om de Top 2000 in volle gang. pic.twitter.com/EF0xWGwJpQ
— Ilja Gort (@iljagort) December 29, 2019
Naar school om iets te leren
ls rechtgeaard grootvader ga ik op twee dagen van de week naar de basisschool van twee kleinkinderen, ten einde ze mee te nemen naar huis – de ouders werken beiden, omdat ze dat allebei graag doen en omdat het nodig is omdat het voor hen, zoals voor heel veel mensen in een rijk land als Nederland niet mogelijk is van het inkomen van één persoon een gezin te onderhouden.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
‘The two popes’, eerlijke film over r.-k. crisis
De eerste ontmoeting tussen Benedictus XVI en kardinaal Bergoglio (de latere paus Franciscus) in de tuinen van het zomerverblijf Castel Gandolfo loopt uit op een twistgesprek. Beeld uit de film The two popes, nu op Netflix te zien.
e crisis in de Rooms-Katholieke Kerk (misbruik, vastgeroeste opvattingen over het celibaat, de positie van de vrouw, homoseksualiteit) krijgt op een buitengewoon indringende manier gestalte in de Britse film The two popes van de Braziliaanse regisseur Fernando Meirelles.
De ontroering van De Avonden
mdat ik snel terug wilde naar Ulysses heb ik De Avonden in drie dagen uitgelezen. In die drie dagen ook nog het kerstfeest gevierd in familiekring en Love Actually gekeken, inclusief toch zeker een uur reclame, gewoon, om me te verkneukelen met deze best gemaakte kerstfilm die alweer zestien jaar oud is en niets aan rauwe ontroering heeft ingeboet.
Gerard Reve in de tijd dat hij De Avonden schreef –>
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Zoals alleen mannen kunnen zingen
De abdijkerk van Grimbergen was even een uitwijkhaven van de plaatselijke kerstmarkt. Beeld YouTube
at je niet zomaar zult horen, als alternatief voor de ‘muzikale’ kerstrimram die over ons wordt uitgestort, is het Gregoriaans, het middeleeuwse gezang van monniken, toegespitst op het moment van het ‘kerkelijk jaar’. Je moet ervan houden. Ik in elk geval wel, terugdenkend aan een gang met mijn moeder door de berijpte oprijlaan naar de Benedictijner Sint-Paulusabdij in Oosterhout. Ja, ‘n Kerstmis die een beetje wit was.