et zijn eigenlijk twee onderwerpen, maar komaan: we maken er één van. Daar is ten eerste de gemeente Zeewolde, waar men zich door de firma Feesboek een oor heeft laten aannaaien. Met medewerking van godbeter’t GroenLinks en de PvdA heeft men zich, voor de belofte van wat tijdelijke banen voor Poolse metselaars en een stroompje lauw water in de toekomst, een gigantisch gebouw laten aansmeren dat, ook in enige toekomst, dat wel, Nederland achteraan de rij laat aansluiten van landen die hun best doen de CO₂-uitstoot te verminderen, wegens het enorme stroomverbruik – stroom die vooralsnog met het verbranden van kolen en gas opgewekt moet worden. En dan heb ik het nog niet over verwoesting van het landschapsschoon, want dat is betrekkelijk: want vóór 1968 was het betreffende gebied gewoon het water van Zuiderzee/IJsselmeer.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

We gaan nu die meneer telefonisch opbellen.

(De Nieuws BV, BNNVARA)                                                     Voorpagina hhBest

og zie ik die brug voor me, die brug achter Mark Rutte en Diederik Samsom die iets moest aanduiden dat ik zou moeten opzoeken, maar komaan, van wat daarmee gesymboliseerd werd kwam niks terecht, de VVD stond daar feitelijk als aaibaar roofdier met in de bek de toen al zieltogende PvdA, maar dat wisten Diederik en Lodewijk nog niet, al kwamen ze er wel heel pijnlijk achter in de jaren die volgden, toen de PvdA gedwongen werd een complete lijst van rechtse VVD-eisen door te slikken en daar vervolgens zelf zowat failliet van te gaan.

Meer op SanteLOGie  — Voorpagina hhBest

efascineerd heb ik zitten kijken naar een uitzending van Kassa van afgelopen zaterdag. Ja ook om het onderwerp: de woningnood. Maar vooral om de wenkbrauwen van Mieke Megawati Vlasblom van Woonprotest, wiens argumenten mij grotendeels ontgingen doordat ik gebiologeerd keek naar die wenkbrauwen.

Ook de opmaak van haar ogen trok trouwens de aandacht, ze ging daarmee een heel eind in de richting van de beschildering van de bekende advocate Inez Weski.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

ls die ene gestreepte racewagen niet tegen de vangrail was gebotst, was Lewis Hamilton nu wereldkampioen F1 van 2021. Of de snelheid van zijn auto wel reglementair was zou misschien onderzocht kunnen worden – het lijkt me een makkie om wereldkampioen te worden als alle deelnemers een maximumsnelheid hebben van 300 km per uur en alleen degene die kampioen moet worden 320 km per uur mag.

Dat bedacht ik net toen ik las dat Mark Rutte gewoon landskampioen politiek wordt, gewoon omdat hij landskampioen politiek wordt.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Motregen op de dijk langs de Essche Stroom. Foto © Jan van de Ven

Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest

De Bestse Bibliotheek mag fuseren met die van Eindhoven/Waalre. De gemeenteraad heeft daar vanavond, op voorstel van B e  W, unaniem toe besloten en het benodigde krediet van 577.600 euro (voor onder meer achterstallig onderhoud en verbouwing) daarvoor uitgetrokken.

Meer »

et mijn ondeskundig oog – hoewel, hoeveel deskundigheid is daar voor nodig – zat ik zondagmiddag voor de tv om MiniMaxi Nederlands Wereldkampioen te zien worden. Niet om dat later aan mijn kleinkinderen te kunnen vertellen, want die doen dat natuurlijk aan de húnne. Ze hadden trouwens een afvaardiging hutje mutje op de Oranje tribune (hup Corona) in Abu Dhabi zitten.

Meer op Manieren – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

k maak me oprecht zorgen. Nee, niet over het Coronavirus, dat nog wel enkele jaren zal voortwoekeren. Daar hebben we inmiddels al een beetje mee leren leven, hoewel het aantal doden op de wereld dat al is gevallen en nog zal vallen niet gering is. Nee, ik maak me vooral zorgen over de crisis rond Oekraïne aan de grens waarvan Rusland een grote troepenmacht  aan het neerplanten is en de mogelijke acties van China tegen Taiwan. Meer »

Boekbespreking door Sante Brun

aast Gordon, Ali B. en de Meilandjes zorgt ons koningshuis sinds jaar en dag voor de nodige vermakelijkheden, met een sterk accent op de categorie ‘leedvermaak’. Afgelopen week hadden we weer zo’n voorstelling in dat grappige paleisje van de Raad van State in de knik van het Lange Voorhout naar de Kneuterdijk in Den Haag. Maar helaas moest ik die gebeurtenis verwijzen naar een tweede plaats, want ik las op dat moment het boek Om de liefde voor de troon van Daniela Hooghiemstra.

In dat boek komen vele vermakelijke aspecten van ons vrolijke koningshuis bijeen, met een apotheose die zonder veel knip- en plakwerk zou kunnen worden gebruikt voor een slapstick in de serie ‘My big fat Italian, Greek etc wedding’. Prinses Armgard en haar vriendje Pantchoulitchev en haar zoon Bernhard, koningin Juliana, prinses Stampvoet (Beatrix) en een hele stoet radeloze ministers en diplomaten: het gaat over aanloop en afloop van het huwelijk van prinses Irene met de fantast Carlos Hugo van Bourbon-Parma.

Meer »

iet doen dus, carnaval verplaatsen naar de zomer. En die burgemeester van Breda kan dat zelf heel goed weten.

Het is trouwens eerder gedaan. Na de Watersnoodramp in 1 februari 1953 viel Aswoensdag op een buitengewoon ongelukkige datum, namelijk 18 februari, toen de opgezwollen koeienlijken nog door Nederland dreven, en koningin Juliana nog hier en daar opdook met die hoofddoek en haar wellingtons. Al snel werd een belangrijk besluit genomen: carnaval moest worden verplaatst. Niet lang trouwens: in Nijmegen werd het in april gedaan, een boeiend verslag ervan is hier te zien en het heette Lentejool, door de echte grappenmakers omgedoopt tot Jentelool.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Deze dondersteen is elf maanden en gek op kartonnen doosjes van zwaar bier. Foto © Jan van de Ven

Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest

Terwijl de koop van de Rembrandt publiekelijk werd gemaakt, sprak het gros van de Tweede Kamer uit dat de Tozo (Tijdelijke Overbruggingsregeling Zelfstandige Ondernemers) onder meer voor de cultuursector echt niet nodig was. Ik zeg: waanzin.

(Eindhovens Dagblad)

ij werd hoofdredacteur van het Eindhovens Dagblad in het jaar (1994) toen ik met VUT ging (vervroegde uittreding) en trouwens al jaren bij zusterkrant Brabants Dagblad werkte. Maar ik weet nog dat ik hem met zijn benoeming met opgestoken duim feliciteerde. Joep van der Hart, dezer dagen op 75-jarige leeftijd overleden.

Zo’n mooi verhaal als dat van Peter Daalder in het ED van heden, zit er dus wat mij betreft niet in. Joep was inderdaad een markante figuur met een heldere visie op wat een regionale krant moet zijn. Een organisator eerste klas, eerder dan een schrijver van boeiende artikelen.

Dat organisatietalent van hem ervoer ik al toen ik, rond 1973, samen met hem in de eindredactie van het ED zat. Niet mijn vruchtbaarste periode. Dagelijks de krant indelen aan de hand van het advertentie-aanbod was bij voorbeeld iets waar ik totaal geen kaas van had gegeten, maar Joep wel!

Joep kon ook begrip opbrengen voor collega’s voor wie het einde van de loondienst niet betekende dat ze ophielden met journalistiek bedrijven. We hielden een goede onderlinge verstandhouding en als ik dacht een aardig verhaal te hebben dat geschikt was voor zijn krant, dan maakte hij daar nog graag gebruik van.

it ik net te denken over een stukje aangaande een verheugende ontwikkeling die ik deze week gewaar werd, namelijk de ontdekking van het moppentappen door mijn kleinkinderen, word ik van mijn stoel geblazen door het verbijsterende nieuws dat de hoofdredactie van de Volkskrant het jaarlijkse stukje heeft afgekeurd waarin Sylvia Witteman de kerstaflevering van het blad Allerhande van Albert Heijn kapot schrijft. Opgegeven reden: het is te voorspelbaar. (En gij geleuft dat, zeggen ze in Brabant. ‘It’s the dough!)

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Kunsthistoricus Paul Rem plaatste op Twitter deze afbeelding: ‘Ach, even die andere Amalia. Detail van een portret van Amalia van Solms door Honthorst.’

Achttien jaar geleden schreven we naar aanleiding van de geboorte van prinses Amalia dit stukje op hhBest 1.0: Blijdschap alom over de komst van het prinsesje Catharina-Amalia. Niet in de laatste plaats in Brabant, waar sommigen als het ware hun identiteit ontlenen aan Amalia van Solms (1602-1675), echtgenote van Frederik Hendrik. Oirschot met zijn paleisje aan de Koestraat, dat door Amalia zou zijn geschonken aan haar lijfarts Arnoldus Fey.

Dat huis, later uitgewoond door nonnen en nu een partycentrum, draagt daarom de weidse naam Hof van Solms. (Inmiddels is dit, behalve de naam,  al weer achterhaald.) Meer »

et vulkanen heb ik altijd pech. Ik heb er meerdere van dichtbij gezien, maar meer dan een vluchtig pluimpje rook is nooit mijn deel geworden. De enige vulkaan die ik echt geroken heb – de kenmerkende gore zwavellucht – was de Tangkuban Perahu bij Bandoeng op Java, ik heb zelfs in de krater gekeken. Ik lees op Wikipedia dat hij in 1983 en 2019 uitgebarsten is, veel kan het niet geweest zijn want we hebben er, meen ik, nauwelijks iets over vernomen. Maar ja, dat bezoek van mij was in februari 1978 en toen was er alleen die stank en de hoge hakjes van Franse toeristen die er tegelijk met ons waren en een minuut lang in het groene water in de krater schouwden.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

oals de meeste mensen die mijn stukjes lezen al weten, woon ik sinds 1 september in een landelijke omgeving, misschien zelfs wel een landerige omgeving, de Voerstreek in België. Iets ten zuiden van het Zuid-Limburgse grensplaatsje Slenaken. Heel rustig in de heuvels met her en der bos en veel landbouwgronden (nog wel!). In mijn tuin wemelt het van de vogels, in allerlei soorten en maten, die ik bijvoer, met zaden en vetbollen.

Meer »

Boekbespreking door Sante Brun

eter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. Ik bedoel daarmee mijn reactie op de roman Viktor van Judith Fanto, die begin vorig jaar uitkwam en kort daarna ook de Hebban literatuurprijs krijg. (Rare naam, die prijs? Niet als je weet dat ‘hebban’ het eerste woord is van dat ene zinnetje dat beschouwd wordt als de oudste geschreven tekst in het Nederlands, intussen duizend jaar oud, de tekst die begint met ‘Hebban ola vogela’, alle vogels hebben. Maar dit terzijde.)

Die prijs is geheel terecht, vind ik – want Viktor is nog steeds in de Nederlandse literatuur het opmerkelijkste romandebuut sinds lange tijd, en dat om diverse redenen.

Meer »