ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Verhalen’
De oneindige colonne
september 13th, 2019 | 
Author: (Hoe een tienjarige Brabantse jongen het binnentrekken van de bevrijders in 1944 beleefde. Boekfragment)
Ze zijn gaan kijken, hoe het er in de Duivelsbruglaan bij stond, maar op de Ginnekenweg in een deinende mensenmassa terecht gekomen. Mensen die geen oog hadden voor het puin, de glasscherven en de gaten die de granaten in de huizen en winkels hadden geslagen.
Posted in 
Madame Farbier, Clementine
|
Eddy t’ Sas
ch, kijk eens wat en schattig winkeltje’ riep Eva. We woonden koud enkele maanden in Zuid-Frankrijk. Ze wees naar een ouderwets ordelijk paadje ingeklemd tussen een paar oude gevels, het had twee etalageramen en een schoongeverfde deur. Alleen de uitstalling van tafelkleedjes en knotten breikatoen trokken mij niet zo aan. Ook vond ik de verrukking, op het gezicht van een fotomodel met schitterend witte beha niet zo gezellig.
Polen, het zijn Polen!
Als steeds een mooie aflevering van Andere Tijden over de bevrijding van Breda in 1944 door de Eerste Poolse Pantserdivisie onder commando van generaal Stanislaw Maczek <- en de teleurstelling van de Polen die daarop volgde: tijdens de conferentie van Jalta werd hun land, dat in 1939 als eerste door Hitlers horden aangevallen, door Roosevelt en Churchill aan Stalin, dus de Sovjets verkwanseld.
De bijzondere verdienste van Maczek was dat hij de historische binnenstad van Breda voor vernietiging wist te behoeden. Vandaar dat hij later tot ereburger van de stad werd benoemd. Ook is in Breda een museum aan hem en zijn divisie gewijd.
Een kermisje van niks
De stoomcarrousel van J.W. Janvier, nu alleen nog te zien in de Efteling, maar dan wel aangedreven door een elektromotor.
Dit wordt een kermisje van niks, zei Broos Denissen. Daar komt geen hond op af.