Wie is online
36 bezoekers online
Schrijf ons

Je kunt ons altijd schrijven via de contactpagina. Daar vind je ook richtlijnen, voor het geval dat je mail-notificaties wenst bij nieuwe 'posts' aangaande Best. 

Rubrieken
Opinie of niet?

ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.

English?

Translation by Google in Chrome: please, click the right mouse button and select 'English'.

Archieven
november 2024
Z M D W D V Z
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930

Archief van de rubriek ‘Taal’

Bierkaaigevecht Frankrijk tegen ICT-taal

Frankrijk zet zijn gevecht voort tegen de bierkaai, in het bijzonder tegen de engelstaligheid van internet en de ICT-wereld. Het Vlaamse zdnet meldt zodoende dat het op Twitter en Google+ gebruikte woord hashtag voor ambtenaren voortaan verboden is. Een hashtag achter een # (hekje) geeft meestal een door Twitteraars zelf gecreëerde rubriek aan. Staat er bij voorbeeld #040 in een bericht, dan wordt daarmee de regio Eindhoven aangeduid.

Read the rest of this entry »

Lommelingen

Ik meen dat ik het onderwerp al eens eerder behandeld heb, maar dat kan me niet schelen. Kwestie van een nieuwe invalshoek kiezen, denk ik dan maar. Jos Kessels schrijft volgens mij vandaag ook niet voor het eerst over z’n zweetvoeten. In dat ED van Kessels staat op pagina 3 de kop: Lommelnaren gewond na val met luchtballon.

Verder op Manieren

Schoenen

‘Je bent geneigd, haar teveel in de schoenen te schuiven,’ zegt een werkgever over een medewerkster die in verband met een beperking via de sociale werkverschaffing bij hem terecht is gekomen.

De werkgever bedoelt dat je op het eerste gezicht helemaal niets aan die medewerkster merkt, zodat je geneigd bent haar te zwaar te belasten. Maar ‘iemand iets in de schoenen schuiven’ betekent iets heel anders, namelijk iemand ergens de schuld van geven.

Ik vind dat de krant die zo’n uitspraak zonder meer noteert en doorgeeft, te kort schiet.

Ik wen er nooit aan

Ik wen er nooit aan. Aan taalveranderingen, bedoel ik. Veranderingen die voortkomen uit een zekere taalarmoede, die van ouders op kinderen, van schrijver op lezer en van leerkracht op leerling wordt ‘overgedragen’.

Wat fout is wordt gewoon, zodra ‘iedereen’ de fout maakt. Sterker: het woordenboek neemt het over, waarmee het formeel wordt goedgekeurd.

Verder op Manieren

Taalverandering

LD-columnist Johan van de Beek is er, blijkens zijn stukje van hedenmorgen, ook achter dat er sites zijn waar druk gesproken wordt over oude, vergeten, archaïsche, ouderwetse woorden. Ik heb een tijdje deelgenomen aan een discussieforum op de LinkedIn-pagina van Genootschap Onze Taal  en daar was in de loop van een aantal maanden een respectabele schat van oude woorden samengebracht – ook wel overlopend naar huishoudelijke uitdrukkingen die iedereen wel van zijn eigen ouderlijke woning kent.

Op SanteLOGie wordt het uiteindelijk ‘de taal van ons clubje’.