ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Politiek’
Ook nog visboer
oktober 3rd, 2011 | 
Author: Jos van Rey is prominent lid van de VVD, wethouder van Roermond, lid van Provinciale Staten van Limburg en lid van de Eerste Kamer der Staten Generaal, bestuurslid van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, adviseur van Meeûs Assurantiën, eigenaar van Jos van Rey Vastgoed BV en directeur van het Euregionaal Assurantiekantoor BV. Toch houdt hij nog tijd over om in het weekend bij een journalist van De Limburger thuis een exemplaar van de krant van die zelfde dag in de bus te gooien, waarin gewikkeld een stuk vis. Beter bewijs kun je niet krijgen dat de krant iets op het spoor is dat stinkt.
Lees de complete column op SanteLOGie
Posted in 
Des poedels kern
Wilders’ gestoei met de poedel heeft de verontwaardiging gewekt van… de eigenaren van poedels. Prompt demonstreerden zij met hun door trimmen (poedelnaakt) mismaakte diertjes op het Binnenhof, verkondigend dat de poedel tot een van de intelligentste hondensoorten behoort. Je ziet het er niet aan af, maar ik geef toe dat dat niet aan de hond ligt maar aan zijn baasje. Niettemin vinden die hondeneigenaren dat Wilders zijn huiswerk moet overdoen. Er is wel eens voor minder belangrijke zaken op het Binnenhof gedemonstreerd, zal de Enige Echte Gedoger hebben vastgesteld. Goethe zou hebben opgemerkt: Dat is des poedels kern. De poedel in zijn Faust die de duivel blijkt te zijn.
Even het milieubeleid versoepelen
Op veel plaatsen langs de Ringweg zijn geluidswallen aangelegd. Ook in het plan Schutboom, op de hoek met de Oirschotseweg. Een stukje van die wal is links op de foto te zien. Maar dan houdt het opeens op. Dus geen geluidswal ter hoogte van de witte, geschakelde bungalows die nu, hooguit ‘n tiental meters van de Ringweg, zijn verrezen. Die huizen hebben zelfs terrasjes, van waaraf je dus van het verkeerslawaai en de uitlaatgassen kunt genieten. Klopt dit wel?
Lees alles op Manieren
Zie ook: Achterkamertjespolitiek
Laat ze toch lullen
Wat doe je met mensen die onzin uitkramen? Lull’n lat’n. Daar haal je je schouders bij op om vervolgens over te gaan tot de orde van de dag. Negeren is de beste remedie tegen populisme en andere flauwekul.
Helaas zijn we deze tactiek – want dat kan het natuurlijk ook zijn, bij voorbeeld in de politiek – verleerd. Dat heeft met de hijgerige wedijver van de media te maken, die alles, desnoods ongecontroleerd, de wereld in slingeren, al is het alleen maar uit angst dat ‘de ander’ er mee gaat lopen.
Verder op Manieren
Begin maar direct
Aart Jan de Geus, oud-minister van sociale zaken en – als dat nog werkt – behorend tot de prot.-christelijke bloedgroep van het CDA, begint in september te werken aan een strategisch plan dat zijn partij uit het slop moet halen.
Ik zou zeggen, begin maar onverwijld, zonder inachtneming van zomer of vakanties met het zoeken naar de bekende weg en begin liefst bij EZ-minister Maxime Verhagen, want die heeft zich ontwikkeld tot kampioen in het vervreemden van het CDA van zijn zuidelijke, al dan niet ex-roomse achterban.
Verder op Manieren
Die brutale burgers toch
Minister Donner laat met graagte de oren hangen naar de klachten van de lagere overheden dat zij zo slecht uit de voeten kunnen met de Wet Openbaarheid van Bestuur, kortweg WOB. Als het aan de eeuwige bewindsman ligt, wordt die wet in de vriezer gelegd. Journalistiek Nederland on- en offline staat er intussen van op z’n kop. Maar of Donner de Kamers (de Tweede én die vermaledijde Eerste) achter zich krijgt blijft nog even de vraag.
Afgezien van de WOB, hoe staat het eigenlijk met de openbaarheid en met de communicatie bij de gemeente Best? Mwah…
Verder op Manieren
(Gesproken column voor Omroep Best, 11 juni, 18:10 uur.)
Altijd een reden om te kijken
Het valt op, hoeveel mensen zich excuseren dat ze vrijdag, resp. vandaag naar het koekhappen, of verwant royalistisch amusement hebben gekeken. Het zinnebeeld ontleen ik aan politiek tekenaar Mat Rijnders. Maar ja, het kan ook beroepshalve zijn, hè, zoals bij Bert Wagendorp en onze Sante Brun, die bij het zien van Bea in Thorn tot diepere gedachten komt – dieper dan wat omschreven kan worden als ‘actueel gekissebis rond de gewenste aard van de monarchie’.
SanteLOGie: ‘Ik zie de koningin door Thorn zwikken, ik hoor de koninklijke harmonie van Thorn de 1812 Festival Ouverture van Tsjaikovsky spelen – waarmee de Russen in 1862 vierden dat ze in 1812 Napoleon en zijn hordes hadden verjaagd – en dacht: dat lijkt me een leuk nummertje om te spelen als we herdenken hoe we die zwarte geest uit Europa verjaagd hebben.’
Afbeelding: Google heeft vandaag een aangepast logo.
Meer
Gratuit
We zouden wel eens even laten zien hoe je bedreigde mensen evacueert uit een land waar feitelijk een burgeroorlog aan de gang is en je landt met je helikoptertje op de parkeerplaats van een buitenhuis van de ‘vijand’ – die helikopter staat er nog steeds, met een lege accu, en de Wegenwacht heeft al aan minister Hans Hillen desgevraagd meegedeeld dat het strand van Sirte nogal ver buiten het rayon van die organisatie valt. Stuur er een helikopter op af! En dan komt Mark Rutte wel aan de Tweede Kamer vertellen dat kritiek daarop gratuit is.
Hans van Mierlo (1931-2010) mijmert over zijn jeugd
Aan memoires is hij nooit toegekomen. Hij had een natuurlijke aversie tegen het obligate en misschien vond hij zichzelf ook geen briljant schrijver, waarin hij aantoonbaar – weer eens – gelijk had. Hans van Mierlo, journalist, politicus, denker en mede-oprichter – icoon – van de naar staatsrechtelijke vernieuwing strevende politieke partij D66, overleed (op 11 maart) een jaar geleden op 79-jarige leeftijd.
Er is nu toch een boekje van hem verschenen, van nauwelijks tachtig bladzijden. Zoals de titel, Het kind en ik (naar een opgenomen gedicht van Nijhoff) al zegt, gaat het voornamelijk over zijn jeugd in Ginneken, tegenwoordig stadsdeel van Breda, en over zijn familie, zijn ouders, Wereldoorlog 2, die hij mede moest doorstaan, kortom de niet weg te cijferen achtergrond van alles. Hans van Mierlo was dus ook een nostalgicus, een romanticus en een gevoelig mens, maar dat laatste wisten we al.
Informateurtje spelen
Eindelijk mag de oude heer Wiegel, tegenwoordig door de regiopers aangeduid als het Orakel van Heeze, weer iets belangwekkends doen naast zijn wijsneuzerigheden in dagblad De Pers. Niet minder dan vier weken (het kunnen er ook meer worden) heeft de VVD-prominent uitgetrokken voor een onbekend aantal informatierondes ter vorming van het college van Gedeputeerde Staten (zeg maar het dagelijks bestuur) van Noord-Brabant.
Verder op Manieren
Een zinloze uitslagenavond
Om half negen gisteravond begon op Nederland 1 een geweldig opgezette en met vele technische hoogstandjes opgetuigde uitzending: die ging duidelijk culmineren in de definitieve uitslag van de verkiezingen, maar het bleek een berg die een muis baarde.
Zwarte hemden
Het Kieskompas is duidelijk: na beantwoording van de vragen over de issues die spelen in de provincie Limburg blijk ik het dichtst bij de PvdA te staan en, nog veel gelukkiger, het verst af van de PVV. Dat laatste geeft me het luxe warme gevoel dat ik, uiteindelijk, nadat alles is gezegd en gedaan, toch in essentie een goed en sympathiek mens ben. Geurt en zijn Limburgse schreeuwfasciste Laurence Stassen liepen gisteren in… zwarte hemden!
‘Weg met die provincies’
‘De burger is gehecht aan de identiteit van zijn provincie en niet zozeer aan zijn bestuur. Dit pleit voor het snel opheffen van deze bestuurslaag. Tenzij er echt nuttige zaken worden verricht waar de burger op zit te wachten. De aanpak van de files door een beter wegennet en openbaar vervoer, behoud van natuur en milieu, een goed beleid op het gebied van ruimtelijke ordening.’ Dit schrijft Erik van Zwam in het blad Binnenlands Bestuur.
En de PVV-kandidaat bijt niet
Omdat het op 2 maart uiteindelijk om Provinciale Staten gaat, organiseerden twaalf organisaties een debatavond over de toekomst van het Brabantse platteland. Het werd voornamelijk een behoedzaam draaien rond de hete brij, maar wie best meeviel was de PVV-kandidaat. Hij bijt ook niet. En Twitter vervulde een interessante bijrol, zodat men daar in de toekomst wellicht mee kan volstaan.
Lees de column op Manieren
De loopings van Camiel
Aanvankelijk vond ik (Camiel 2) dat Re Mark (Camiel zoekt het hoger op) wat te snel met zijn oordeel klaar stond na het bekend worden van Eurlings’ benoeming tot KLM-directeur.
Daar kom ik, na lezing van Trouw van heden, op terug.
Trek de stekker er nu maar uit
Houdt de Haagse politiek zich onnozel, of houdt ze zichzelf voor de gek? Ik denk allebei.
Want je maakt mij niet wijs dat de Volkskrant vandaag op de voorpagina nieuws verkondigt met de mededeling dat aspirant politiemensen in Kunduz niets zien in de voorwaarde van de Nederlandse regering dat zij na hun opleiding niet mogen vechten.
Verder op Manieren
CDA Limburg probeert Wilders rechts in te halen
CDA Limburg probeert in opperste nood provinciegenoot Geert Wilders rechts in te halen. Ineens mag de meest rabiaat conservatieve kletspraat weer.
Terugkomdagen
Enige sprekers op het congres van GroenLinks waren wel eens in Afghanistan geweest, andere weer niet, maar op één plaats was niemand geweest: de plaats waar Verhagen, Wilders en Rutte bij elkaar waren gekomen om eens duchtig de slappe lach te krijgen om het gemak waarmee ze Jolande Sap, die ‘mooie, lieve, sterke vrouw’ (zei Femke Halsema gisteren) vorige week hadden laten happen in hun vochtige, geurige geitenwollen sok.
Maar nee, de fractie had het prima gedaan: ze had zelfs de terugkomdagen voor Afghaanse koddebeiers uit het vuur gesleept.
Knuffelsdemocratie
Nederlandse kiezers, ze stemmen op schertsfiguren, kijken naar tv-programma’s waarin je eindeloos boeren bezig ziet geiten te melken, Beau van Erven Dorens ziet schaatsen en mensen ziet zingen die dat niet kunnen. En als er ongelukken van komen, leggen ze een leuk beertje of een geinige giraf op de rampplek.
Het voelt allemaal heel huiselijk en vertrouwd aan. Helaas is de wereld niet huiselijk en vertrouwd. Maar daar komen we pas achter als we al hopeloos verdwaald zijn in de knuffelsdemocratie.
Gniffel gniffel
De spelregels zijn veranderd tijdens de wedstrijd.
Er lopen er duizenden rond in het land, die ooit helemaal gratis hebben gestudeerd – er zitten er ongetwijfeld in het kabinet – en op grond van die studie een flink inkomen hebben verworven. Laat die alsnog betalen voor die service van de gemeenschap.
Gniffel gniffel, dat wordt nog eens een succes, er zijn er bij die wel tien jaar over hun studie deden, dat brengt buiten de gewone studiekosten achttienduizend extra euro’s op, waardoor de vechtmissie naar Kunduz en de nieuwe straaljagers met het grootste gemak betaald kunnen worden.
Lees alles op SanteLOGie