Archief van de rubriek ‘Media & mediakritiek’
Brabants Dagblad verdwijnt uit centrum Den Bosch
Het Brabants Dagblad verdwijnt uit het centrum van Den Bosch. De krant, met nog slechts 80 medewerkers ter plaatse, hoofdzakelijk journalisten, verhuist eind dit jaar naar de voormalige fabriek van De Gruyter aan de Veemarktkade, achter de Brabanthallen.
Wedstrijd in snel praten met wapperende handjes
Door J.C.M. van der Schoot
Bent u al gewend aan de nieuwe vorm van het NOS-journaal? Ik wel. De intro is veel rustiger, geen bliksemschichten en donder meer en ook geen piepgeluiden van de monitoren op de afdeling hartbewaking in het ziekenhuis. Alleen de dames en heren lopen nu op neer en dat is wennen. Dames op hun stiletto’s: klep,klep klep. Pas maar op, dat jullie in het aangezicht van het land niet omkieperen.
Kampioenspapa
Volgens zijn kinderen bakt hij de lekkerste pannenkoeken en hij draaft achter zijn kinderen aan om hen fietsen te leren. Dit zijn de motieven op grond waarvan die kinderen, hun papa – eigenlijk heit, want het gaat om Douwe Ybema uit het Friese Grou – bij het Kruidvat hebben voorgedragen voor de titel leukste papa. Van Friesland dus. En hij won!
Verder op Manieren
Journalist Fenno Schoustra (88) overleden
De bekende Friese journalist en publicist (Elfstedentocht!) Fenno Schoustra, is op 26 mei in Oosterbeek, waar hij sinds kort woonde, op 88-jarige leeftijd overleden. Hij wordt op 1 juni in Leeuwarden begraven.
Enkele jaren geleden schreef ik over Fenno een portret. Dat staat hier
‘Oneerlijke concurrentie NOS-site is onzin’
Volkskrant, Telegraaf en NU.nl hebben bij de Tweede Kamer geklaagd dat de Publieke Omroep oneerlijke concurrentie bedrijft op internet. Jeroen Mirck, journalist en blogger, zet de argumenten op een rij waarom dit onzin is.
Het alweer gerestylede Vk-magazine…mwah
De inhoud van volkskrant magazine begint nu echt te gek voor woorden te worden. Ik begrijp best dat het Magazine veel door vrouwen wordt gelezen, ik neem zelfs aan: vrouwen tussen de 35 en 50 jaar met een meer dan gemiddeld IQ en woonachtig in het Westen van het land. Maar waarom moet het ineens een blad worden dat helemaal vol staat met aanbevelingen voor hebbedingen?
Dit en andere bezwaren van Sante Brun
NRC Handelsblad onder de confetti
Door J.C.M. van der Schoot
Het weekblad Vrij Nederland constateert deze week, dat NRC Handelsblad ‘minder meneer’ is geworden sinds er een nieuwe hoofdredacteur in de persoon van de Vlaming Peter Vandermeersch aan het bewind is. Sinds zijn komst, nu anderhalf jaar geleden, is er veel bij NRC Handelsblad veranderd en niet alleen ten goede, constateren critici in een 9 pagina’s tellend artikel.
Een columnist hoort niet te stoppen
Het was al een beetje sukkelen, de laatste tijd, en nu is de knoop dan doorgehakt: columnist Wim de Jong, die ons eerst jaren vergastte op pittige tv-recensies en sinds een jaar of vier (ik dacht dat het veel langer was) in het Volkskrant Magazine op de hoogte hield van zijn huiselijke wederwaardigheden in het kader van zijn nieuwe rol als ‘oefenvijftiger’, die Wim de Jong dus, die maakt vandaag bekend dat hij ermee stopt. Ik ken mensen zát die nu zeggen: ja, èn? En die hebben dan weer gelijk. Persoonlijk ben ik van mening dat een columnist niet moet stoppen, en als hij dat wel doet, hoeft hij het niet te motiveren.
Verder op SanteLOGie
Een raar argument van de Nipkowjury
De jury van de Nipkowschijf had Adriaan van Dis (<- foto VPRO) ook wel in het vizier, maar koos voor de serie over O’Hanlon om een verrassend eigenaardige reden: de serie had, zo hoorde ik gisteren enkele malen zeggen, zó op de BBC uitgezonden kunnen worden. Nog afgezien van het feit dat ik dat betwijfel – sinds wanneer is de BBC de maatstaf van alle dingen – vind ik dat, met alle respect, géén argument.
Nieuwsfabricage
RTL Nieuws heeft weer eens nieuws zitten maken. Officieel heet zoiets een analyse, maar ik vind het meer een vorm van nieuwsfabricage, bij voorkeur beoefend in komkommertijd, zoals de voorjaarsvakantie als het gemiddelde medium tot vervelens toe oranje gekleurd is. Hoewel, vervelend, ook ik ga door de knieën bij zo’n foto van Robin Utrecht, waarop Beatrix het, in weerwil van die hoed, klaarspeelt een zwartharig jongetje een dikke knuffel te geven.
Terug naar het gefabriceerde nieuws. Uit analyse is gebleken dat ‘de N615 in Noord-Brabant de gevaarlijkste weg van Nederland is’.
Verder op Manieren
Schreeuwen tegen Samsom
Twan had drie secondanten meegebracht, en samen schreeuwden ze tegen Samsom dat hij zijn mond moest houden want zij wisten het al: dat hij zijn partij definitief naar de kloten had geholpen. Het ergste is natuurlijk dat het drie politici waren van de derde categorie, die als puntje bij paaltje komt bij Samsom nog niet in één vertrek mogen verblijven. Te weten Wouter Koolmees van D66, Dirk Jan Eppink, een gevaarlijke en zeer domme neokapitalist die zonder veel moeite de gehele uitzending met dat superieure glimlachje Samsom zat te fixeren, en motorrijder Wim van de Camp van het CDA, het prototype van iemand die in het verzet gaat ná de oorlog.
Heldring exit
Een opzienbarend berichtje in Trouw: de NRC plaatst morgen, 5 april 2012, de laatste column van J.L. Heldring (94) in zijn inmiddels 52-jarige rubriek Dezer Dagen. Op initiatief van het fenomeen zelve. Heldring –> heeft de hoofdredactie (waarvan hij ooit deel uit maakte, namelijk tijdens de roerige jaren 1968-1972) laten weten, dat hij niet meer geïnspireerd is en vreest, zichzelf te herhalen.
Een M met spatjes
Abraham Moszkowicz, de advocaat, heeft zich door Volkskrant magazine laten interviewen. Coverstory. De bijbehorende, geënsceneerde foto – een gemanicuurde vrouwenhand schraagt een kolossale havana in de mond van de strafpleiter – valt vooral op door een bijzonder slechte gelijkenis.
Verder op Manieren
De Pers is dood, leve De Nieuwe Pers?
Vandaag is het laatste nummer verschenen van het gratis dagblad De Pers. Een ‘dubbeldik’ nummer. De opheffing van deze krant behoeft nauwelijks nadere uitleg. Het is niet mogelijk gebleken, dit initiatief vol te houden en eigenlijk heeft het experiment nog lang geduurd: 5 jaar.
Tot voor ‘n half jaar, las ik De Pers te hooi en te gras op mijn laptop; vervolgens werd het een dagelijks cadeau op mijn tablet. Als geen andere krant slaagde De Pers erin (ook) een digitale versie te produceren, die – in mijn geval via de app PressReader – elke werkdag weer feilloos binnenkwam.
Lees verder op Manieren
De leugen die ondanks alles in leven bleef
Een journalist moet er trots op kunnen zijn, voor leugenaar te worden uitgemaakt (als hij van zijn waarheid overtuigd is). Zo‘n journalist is verslaggever Paul Bots van het Limburgs Dagblad, die de ontkennende leugen van CDA-voorzitter Ruth Peetoom onderbrengt bij ‘de hardnekkigheid van oude gewoonten’.
De tragiek wordt mede bepaald door de zo krampachtig volgehouden zogenaamde mediastilte ‘in het kader van de Catshuisbesprekingen’ (terminologie van de nog steeds opgewekt vragen afwerende Marc Rutte).
Sante Brun analyseert en bouwt verder aan zijn schuilkelder.
R.-k. journalist
In dagblad Trouw zag ik bij een verhaal over het 50-jarig Haags perscentrum Nieuwspoort, een foto uit – inderdaad – 1962 van een aldaar door de toenmalige premier De Quay (KVP) gegeven persconferentie.
Twee dingen (avant la lettre, want later een graag door Den Uyl gebezigde uitdrukking) vallen mij op en zijn tekenend voor de tijd waarin men leefde. Of eigenlijk zijn het er drie.
Verder op Manieren
Samson moet zijn Samsom
Ir. Diederik Maarten Samsom, dat is het om precies te zijn. Lid van de Tweede-Kamer-fractie van de PvdA en naar het lijkt de favoriet van de partijleden voor het Leiderschap. De mijne ook, zeg ik er meteen maar bij, al heb ik daarin zelfs geen spoor van zeggenschap. Maar nog geen tien jaar geleden liep Samsom rond met een t-shirt waarop Mickey Mouse stond en dat nam mij definitief voor hem in.
Samsom dus en niet Samson, zoals iedereen geneigd is te denken. In een email-wisseling met S. ben ik er ook wel eens ingetuind, maar ja, hij is het gewend.
Mieke van der Weij, presentator van de radiorubriek Met het oog op morgen, probeerde gisteravond olie op de golven te gooien, maar het werd naar mijn smaak eerder olie op het vuur. Dat ging zo: Audiobestandje.
De teloorgang van de afzeikjournalistiek
‘Twee dingen goed begrijpen,’ zou Joop den Uyl hebben gezegd, en dat was er in dit geval één: Jeroen Pauw is een lul. Dat kijkertjes, reaguurdertjes en tweepertjes hem vergeleken met Rutger Castricum, is overdreven maar ik geef onmiddellijk toe dat het gisteravond bar was. Met name ook omdat Paul Witteman, normaal toch redelijk een gentleman, voor zover een talkshowhost zich kan veroorloven gentleman te zijn, zich door Pauw tijdens het gesprek met Nebahat Albayrak het allochtonevrouwenmoeras in liet slepen.
Verder op SanteLOGie
Einde persbureau GPD lijkt nabij
Is het einde van de Geassocieerde Pers Diensten nabij? Wie het eind 2011 gepubliceerde rapport over de toekomst van de Nederlandse persbureaus heeft gelezen, is geneigd dat inderdaad te denken. Want daarin stond opgetekend dat op het moment dat een of wellicht meerdere concerns uit de GPD stappen, er geen toekomstperspectief is voor de gezamenlijke persdienst van de regionale dagbladen. Als Wegener de samenwerking opzegt, verlaten maar liefst de helft van de aangesloten regionale kranten het samenwerkingsverband.
Alexander Pleijter interviewde Jos Timmers, hoofdredacteur van de GPD voor De Nieuwe Reporter