Archief van de rubriek ‘Media & mediakritiek’
Max de Bok, de Quartslamp en andere verhalen
p 83-jarige leeftijd is in Den Haag overleden, oud-journalist en oud-voorzitter van de NVJ, Max de Bok. Max, geboren Bredanaar, was een volstrekt onkreukbare journalist die zich als een vis in het water voelde in het Haagse milieu. In het jaar 1976 werkte ik een jaar als regionaal parlementair journalist van het Limburgs Dagblad in Den Haag, waar ik kon waarnemen dat Max het helemaal getroffen had met het kabinet-Den Uyl, en dat was wederzijds. Hetgeen niet betekende dat het gedaan was met diens onkreukbaarheid. Uit het prachtige stuk van Louis van de Geijn, vanmorgen in De Gelderlander, bleek wel dat Max’ bewondering voor Den Uyl had verhinderd dat hij in 1977 hoofdredacteur werd van De Gelderlander. (Foto NVJ)
Meer op SanteLOGie
Een mooie façade
Al 177 jaar heeft het Hessische stadje Weilburg een eigen dagblad. Maar, zoals ook in de Nederlandse regio’s, schijn bedriegt. Het Weilburger Tageblatt maakt tegenwoordig deel uit van de Zeitungsgruppe LahnDill, die zijn drukkerij heeft in Wezlar. Ze omvat negen titels, waarvan de totale oplage volgens Wikipedia sinds 1998 met 28% is gedaald tot minder dan 60.000 exemplaren. Het gebouw aan de Weilburger Markt is dus niet meer dan een façade. Karakteristiek, dat wel.
Kleingeestig wereldje
at het mediabedrijf in Hilversum een kleingeestig wereldje is, wisten we eigenlijk al. Laat ik de banvloek die npo-baas Frans Klein uitvaardigde over een promotiefilmpje van de nieuwsrubriek Een Vandaag, daarom maar bestempelen als een nieuw dieptepunt. Motivatie Klein volgens onder meer De Telegraaf: ‘Soms kan iets tenenkrommend zijn als het over de rug van anderen gebeurt.’
Meer op Manieren
Toch maar geen college journalistiek
igenlijk wilde ik, als ervaringsdeskundige, een geleerd stuk schrijven over journalistiek in het algemeen en over de Nederlandse journalistiek in het bijzonder. Maar ik ben, na 56 jaar in het vak, eigenlijk nog altijd een babyboomer avant la lettre (want van vóór de babyboom en zelfs van voor de oorlog, ja, die oorlog; ik ben van nature een politiek correcte wegkijker (and proud of it) uit de tijd dat dat nog politiek correct was en ik ben bovendien gezegend met (let op!) een mening die ik me niet laat afpakken. Dus wordt er toch niet naar me geluisterd, hetgeen ook zijn aangename kanten heeft, uiteraard.
Meer op SanteLOGie
Bekend van tv en onbetaalde rekeningen
Jan van de Ven
afé-terras ’t Zwaantje op het oude marinecomplex in Den Helder (Willemsoord). Een groen houten bouwwerkje van anderhalve eeuw oud, dat hier wat misplaatst lijkt tussen scheepswerven en droogdokken. Ik raak aan de praat met de man in het hoekje van het terras. hij vertelt op een gegeven moment dat-ie ergens iets over heeft geschreven in een vakblad. doet er even niet toe hoe of wat, hoewel we het volgens mij op dat moment over bier hadden.
"O", informeer ik, "bent u journalist?" per slot van rekening biedt het gespreksaanknopingspunten als je collega’s bent. Het antwoord blijft wat zweven, maar komt in de buurt van ja.
Meer op beeldenstormer.nl
Voor Studio Sport bestaat Kruijswijk nauwelijks
Door Peter Stiekema
Staaltje ‘streekjournalistiek’ van de Volkskrant
et is me wel vaker overkomen: je vindt een bepaald medium van goede tot zeer goede kwaliteit, tot je er een keer zelf mee te maken krijgt. Neem de Volkskrant die 26 april waarin een artikel naar aanleiding van een van de eigenaardigste ‘awards’ die ooit is uitgereikt: de prijs die Parkstad Limburg onlangs kreeg voor de ‘transformatie van grauw voormalig mijngebied naar bruisende toeristenbestemming’.
Meer op SanteLOGie
Op weg naar het vergeetboek
at was nog eens een gedenkwaardige aflevering van De Wereld Draait Door – die van gisteravond bedoel ik, die erop gericht leek te laten zien waar de grenzen van het vakkundig vermogen van Mathijs van Nieuwkerk, van zijn hele redactie en van Ali B. liggen. De opperste artistieke leiding van de VARA moet genoemde personen maar eens op het matje roepen: zo ga je niet om met een duur format dat tevens het boegbeeld van die publieke omroep is.
Meer op SanteLOGie
Hoofdredacteur Brabants Dagblad stopt
Marc van Assen is per direct gestopt als hoofdredacteur van het Brabants Dagblad (o.m. regio’s Den Bosch en Tilburg). Het ontbreekt Van Assen, volgens zijn verklaring, aan voldoende motivatie om dit werk voort te zetten. De uitgever van het BD, het Vlaams-Belgische concern De Persgroep, heeft de hoofdredacteur van het Eindhovens Dagblad, John van den Oetelaar, met handhaving van zijn huidige positie, tot ‘waarnemer’ bij het BD benoemd. (Foto van LinkedIn)
Een raar bericht uit Reusel
De nieuwsdienst van de NOS op Radio 1 had vanmiddag om 12 uur een raar bericht uit Reusel. Voor de derde keer is daar een zwarte BMW – pal voor de deur van de brandweeer deze keer – in brand geraakt. De NOS meldt dat in de eerdere twee gevallen sprake was van brandstichting en dat daarvoor een 33-jarige man vastzit. Wat we niet vernemen is, of de politie overweegt of er een andere dader ‘in het spel’ is en zij wellicht een onschuldige in de cel heeft zitten.
Politie.nl biedt geen informatie, zodat het wachten is op het Eindhovens Dagblad. Die krant maakt summier melding van het incident en toont op YouTube een filmpje zonder gesproken commentaar. Het beeld is een fragment van een still uit dat filmpje.
Update 18.04.16:
Het blijft sappelen bij de regionale krant
et blijft sappelen bij de regionale kranten van met name De Persgroep. De NVJ (vakbond journalisten) slaat via Twitter alarm over een verdere verlaging van de honoraria voor freelancers. In de praktijk bij die kranten zijn dat de plaatselijke correspondenten. Volgens algemeen secretaris Thomas Bruning gaat het tarief naar 13 cent, per krantenregel, neem ik aan. De NVJ heeft het over een korting van (soms) 67%.
Meer op Manieren
Lees ook de column van Louis van der Geijn, De druiven der gramschap
Bolle Jezus
The Passion laat man met Jezusgezicht als Judas zien en een Bolle als Jezus. En doe iets aan die microfoonbolletjes. pic.twitter.com/tqMekO89Ia
— hhBest (@ecluse) 24 maart 2016
’n Deuk in de lachspiegel
Meer op SanteLOGie
Clubblad PSV
PSV-supporters kijken lachend toe, terwijl schorem uit hun midden zich discriminerend en hufterig gedraagt ten opzichte van de armen uit Madrid. Still uit een YouTube-filmpje op Foxsports.com
et Eindhovens Dagblad manifesteert zich maar al te graag als het clubblad van PSV. In goede of slechte tijden. Daar kun je een categorie jongeren mee aanspreken, toch? Liefst neemt berichtgeving over de voetbalclub driekwart of de hele voorpagina in beslag. Wat voor ander nieuws er ook wezen mag. Maar er zijn uitzonderingen…Gisteren stond half Europa op z’n kop door misdragingen van het schoremdeel uit de supportersbend van PSV jegens de armen van Madrid.
Meer op Manieren
Petra Stienen, winnaar Aletta Jacobsprijs:
Al die sport op de publieke omroep. Waarom zoiets als Buitenhof verschuiven voor een sportwedstrijd? En al die gesprekken erover in talkshows. Daar heb je het weer, jongetjestelevisie! Ik gun het de jongetjes van 55 van harte, hoor. Maar mag het een tikje minder?
(vpro gids)
Lange tenen en de stadsredactie
ollege Tour is een tv-format dat Twan Huys opgepikt heeft in Amerika, waar hij een tijdlang correspondent was. Het is een programma waarin een onaantastbare (wereld)beroemdheid een verhaal houdt, onderbroken door vooraf afgesproken vragen, waardoor de aanwezige studenten in de gelegenheid worden gesteld om vragen te stellen aan de beroemdheid, maar vooral om te worden gesticht door hun verblijf in de koesterend warme nabijheid van de beroemdheid.
Meer op SanteLOGie
Live dood op de televisie
elfs naar de onthoofdingen door IS heb ik niet willen kijken – men kan ook te veel vragen van een mens. Maar de afgelopen dagen heb ik een mevrouw in Heerenveen op de tv wel tweemaal zien doodgaan. Eerst in een fragment in De Wereld Draait Door en daarna, gisteravond, in de documentaire ‘De Levenseinde Kliniek’. Haar moeder en zuster zaten er bij te snikken, haar echtgenoot zat naast haar op de bank en hield haar stevig vast, de dokter drukte langzaam een spuit leeg in haar arm en terwijl ze buiten westen raakte zag je haar gezicht bleek worden. Zo gaat iemand dood.
Meer op SanteLOGie
Eens maar nooit weer
at er nog veel smokings waren, was uiteraard het gevolg van het feit dat er eigenlijk maar een paar journalisten zaten en voor het overige waren er vooral party-gangers die hun brood verdienen met het bezoeken van filmpremières en de bekende zelffelicitatie-gelegenheden van filmfestivals en andere onderlinge prijsuitreikingen.
Meer op SanteLOGie
Getrouwd met de krant
o’n krant die op een slordige zaterdag in februari even alle belangrijke thema’s in je leven aansnijdt, waar vind je zoiets nog? Nee, godverdomme, niet De Telegraaf, maar de Volkskrant bedoel ik, trouwens de enige papieren krant die hier nog binnenkomt, nota bene alleen het zaterdag-exemplaar.
Meer op SanteLOGie