Archief van de rubriek ‘Limburg’
‘Row your boat’ langs mijnenvelden naar Engeland
Een kinderuitzending vanuit het zuiden, 75 jaar geleden
De burgemeester van Hull begroet de Brabantse en Limburgse kinderen na een lange treinreis vanaf de haven van Tilbury. Foto onbekende Britse fotograaf.
1945. Het zuiden van Nederland was bevrijd. Boven de rivieren duurde de ellende voort. De oorlog was dus nog niet voorbij. Toch maakten vijfhonderd Brabantse en Limburgse kinderen (evenveel jongens als meisjes) toen met een schip van van de Royal Navy de oversteek naar Engeland. Om te bekomen van die oorlog en aan te sterken. De voedselsituatie in het zuiden mocht dan niet kritiek zijn – vergeleken met die boven de rivieren – het was er allesbehalve een vetpot. De meeste voor de kinderuitzending geselecteerden hadden geen greintje weerstand meer. Ik was 10 jaar en mocht mee naar Engeland. In 1990, 45 kaar later dus, heb ik geprobeerd, mijn herinneringen aan die tijd vast te leggen in een artikel voor het Brabants Dagblad. Dat verhaal, waarvan hierna een bewerking, staat in de context van het oorlogsdrama, voor zover het zich in de jaren 1944-’45 voltrok in het toen pas door Breda geannexeerde dorp Ginneken. Read the rest of this entry »
De katholieke filmkeuring (1929-1964)
n januari 1994, twee maanden voor ik ‘vervroegd’ zou uittreden (een pre-pensioenregeling die nu bij terugkijken bijna een sprookje lijkt) schreef ik een van mijn laatste verhalen voor de weekendbijlage van het Brabants Dagblad. Het ging over de r.-k. filmkeuring. Dat gebeurde aan de hand van een gesprek met Frans Oudejans (1926-2001), toen onder meer oud-redacteur van de nog katholieke de Volkskrant. Oudejans was op titel van journalist lid geweest van de filmkeuring. Hij keek er met gemengde gevoelens op terug. Ik vond het paginagrote artikel (inclusief illustraties) dezer dagen in een boek en dacht: dit is ook nu nog best informatief. Geschiedenis! Wat me als journalist ook frappeert, is de vormgeving van die pagina, waarin ik de hand herkende van mijn toenmalige collega Céline Rutten. Veel ‘wit’, citaatkoppen, prominente behandeling van de illustraties. Rutten was haar tijd vooruit. Ik besloot de tekst compleet te scannen. Om het te lezen, klik op:
Burgemeesterskramp
ee, niet het ongemak van de burgemeester van Nuenen die er vandaag in het ED van meerdere kanten van langs krijgt, maar de regelrechte soap rond het plotselinge aftreden van burgemeester Ralf Krewinkel van Heerlen wegens een als stiekem betitelde sollicitatie in Kerkrade. Wie is er nu eigenlijk verkrampt? Niet Krewinkel volgens mij, maar de hele constellatie rond burgemeestersbenoemingen. Kunnen we in Best over meepraten, maar dit terzijde.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Definitief einde van een journalistiek tijdperk
ij het bericht op de Limburgse onlinemedia waarin het overlijden op kerstavond van collega Jan Hendriks (81) werd gemeld, stond een foto van hem, met koptelefoon en al, als zanger van de muziekgroep Carboon, die tientallen jaren geleden met veel succes een nostalgische terugblik wierp op het inmiddels wel heel erg definitief afgesloten tijdperk van de steenkoolwinning in Zuid-Limburg. Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest |
Zeven-en-twintig km asfalt voor jou alleen
a, ik was en ben tegen de Buitenring Parkstad. Maar wat is het een mooie rustige en snelle weg geworden, die N300! Ruim 27 kilometer schitterend asfalt, geheel en al voor jezelf alleen. En dat voor een half miljard euro, hoewel ik desgevraagd misschien toch een iets meer genuanceerde bestemming voor die berg poen zou hebben weten te bedenken.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Limburgse persgeschiedenis
an een toevallig ontmoete collega vernam ik twee weken geleden dat door dagblad De Limburger nog enige aandacht zou worden besteed aan het honderdjarig bestaan van het Limburgs Dagblad. Beter gezegd: er zou nog aandacht worden besteed aan het feit dat in oktober van dit jaar het een eeuw geleden was, dat het Limburgs Dagblad in Heerlen werd opgericht. Want sinds vorig jaar bestaat de krant niet meer, na nog enkele jaren een noodlijdend bestaan te hebben geleid als kopblad van De Limburger met laatstelijk een (kunstmatig laag gehouden) abonnee-aantal van 18.000 – de krant was alleen nog in de voormalige Oostelijke Mijnstreek verkrijgbaar. |
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De week van de jubilea
lotseling realiseer ik me dat het de week van de ronde getallen is. Van de jubilea met de bijpassende nostalgie.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De erfenis van bisschop Jo Gijsen
Peter Stiekema
indelijk, daar is hij dan, de nieuwe bisschop van Roermond, Harry Smeets, 57 jaar jong en deken van Venray. Hij wordt de opvolger van Frans Wiertz, die eind vorig jaar met pensioen ging. Emeritaat heet dat in die kringen. Nee, niet emiraat, daarvoor moet je in Koeweit zijn. Op 8 december wordt hij geïnstalleerd. Persoonlijk zou ik voor 5 december gekozen hebben. Zwarte Pieten genoeg in Limburg.
Duitse dodenakker
et is een indrukwekkende dodenakker. 31.598 (voornamelijk) Duitse militairen liggen begraven op de militaire begraafplaats buiten het Limburgse dorp Ysselsteyn. Op een oppervlakte die overeenkomt met veertig tot vijftig voetbalvelden liggen hier de Duitsers die tijdens de Tweede Wereldoorlog op de oorlogsfronten in Nederland gesneuveld zijn. En ook nederlanders die zijn omgekomen terwijl ze in Duitse krijgsdienst waren (met name Nederlandse SS’ers). Ook zijn er graven van Duitse burgers uit het grensgebied bij Sittard, die na de bevrijding van Brabant naar de barakken van kamp vught werden geëvacueerd en daar ook onder erbarmelijke omstandigheden enkele maanden moesten leven. Verder liggen er nog enkele tientallen Duitsers die in de Eerste Wereldoorlog zijn omgekomen.
Zaterdag was het bezoek aan de begraafplaats een onderdeel van de jaarlijkse excursie van de vrijwilligers van Nationaal Monument Kamp Vught.
Tekst/foto Jan van de Ven – Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Brabantse toneelschrijver Erik Vink: ‘Mijn geboortegrond geeft mij energie’
De grenzen van het Pinkpopgebeuren
e zult maar in Zuid-Limburg wonen, nee: je zult maar in Landgraaf wonen, op twee kilometer afstand van Megaland, beter bekend als het Pinkpopterrein, en dan een jobstijding van formaat in het gezicht geduwd krijgen.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Roomser dan paus Franciscus?
Peter Stiekema
et bisdom Roermond wacht – met een zekere spanning – op de benoeming van een nieuwe bisschop, als opvolger van monseigneur Frans Wiertz, die met emeritaat is/gaat, een mooie omschrijving voor met pensioen. Heel veel indruk heeft Wiertz als bisschop niet echt gemaakt. Ik heb hem eens ontmoet, tijdens een kennismakingbijeenkomst plus rondleiding bij het Limburgs Dagblad, net na zijn aantreden als opvolger van de op zijn minst omstreden bisschop Jo Gijsen. Het leek me een vriendelijke man, maar niet erg daadkrachtig. Denk maar eens aan de manier waarop hij altijd de schier misdadige deken Haffmans van Gulpen de hand boven het hoofd heeft gehouden. Die man deed letterlijk alles wat God verboden zou hebben, mits hij had bestaan. Oud-collega Maarten van Laarhoven heeft daar nog eens een prangend boek over geschreven.
Op weg naar de hemel
Peter Stiekema
e inmiddels gesloten Fatimakerk in het dorpje Offenbeek bij Beesel (Tussen Roermond en Venlo) wordt een indoor trampolinepark. Meestal worden niet meer in gebruik zijnde kerken gesloopt, maar de werkgroep Herbestemming Fatimakerk heeft met initiatiefgroep Hertje Offenbeek (vrij vertaald ‘Hartje Offenbeek’) en de gemeente Beesel een ondernemer gevonden die van het gesloten kerkje,een attractie met kleinschalige horeca wil maken.
Een zeer katholieke wijnhandelaar in Roermond
at wordt nog wat, morgen, in Roermond: de begrafenis van een telg uit een roemrucht Roermonds geslacht, Joseph Jean Michel Hubert Drehmanns. De verknochtheid aan het roomsche gedachtegoed kwam ooit tot een hoogtepunt toen een lid van de familie, Josephus Hubertus Drehmanns in het jaar 1900 gewijd werd tot de zeventiende bisschop van Roermond, een functie die hij tot 1913 bekleedde. (In datzelfde jaar schreef hij nog een schitterende Vastenbrief tegen het ‘gemengde huwelijk’).
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Een paar seconden Facebook
aar ik echt een bloedhekel aan heb, dat is dat een krant of tijdschrift waar ik een abonnement op heb, mij verslijt voor ‘geestelijk uitgedaagd’.
Sinds jaar en dag vult de lokale krant tussen 11 november en de datum van Vastenavond zijn pagina’s steevast voor een deel met het absolute fake news – geen fake in de zin: gelogen of verzonnen, maar fake in de betekenis van ‘helemaal niks’.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Onder oudgedienden
ee, die leeft dus ook nog en is in 27 jaar nauwelijks veranderd: Jos van Wersch, voormalig adjunct-hoofdredacteur van het Limburgs Dagblad, neemt met een vrolijk en ietwat stout stukje in De Limburger afscheid van het LD. (De foto hierbij is héél oud en komt van Jos’ Twitter-account).
Dat is op zich prima natuurlijk, al is het dusdanig opgesteld dat mijn vingers jeuken om dat stukje een soort schilderijlijstje te geven.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Limburgs Dagblad verdwijnt (maar nu echt)
eet je wat? Ik haal nog een keer die onherstelbaar oude koeien uit de sloot. Of nee, voor de op één na laatste keer.
Want de website van 1Limburg meldt heden:
‘Op 29 december verschijnt de allerlaatste editie van het Limburgs Dagblad, waarna de krant definitief opgaat in De Limburger.
De hoofdredactie van de krant noemt de opheffing ‘een strategische zet’.
Op dit moment heeft de krant 17.500 abonnees. Zij zullen met ingang van 29 december De Limburger op de deurmat zien ploffen. Op die dag worden bij de resterende lezers beide kranten bezorgd, zodat zij het verschil tussen de inhoudelijk identieke kranten kunnen zien. Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest – Lees ook: Vroeger was alles beter (jaja)
O wee! De hongerlijders zijn onderweg!
e bent nog niet zo lang abonnee van de krant (en het zal, eerlijk gezegd, ook niet erg lang meer duren) maar je stinkt er toch in. De kop op de voorpagina luidt: ‘Limburg trekt sociaal zwakkeren’, je ziet een plaatje voor je geestesoog opduiken: troepen haveloos geklede mensen met oude SERBIA CROATIA REFUGEES MIGRATION CRISIS, kinderwagens met maar drie wielen en een met touw samengebonden kartonnen koffer, een stok over de schouder met daaraan wat spullen, bij elkaar gebonden met een blauw geruite gerafelde theedoek, de kinderen op de nek of sjokkend op kapotte klompen, opa hompelend op een kromme stok in de achterhoede. Ze zijn onderweg van Den Haag naar Kerkrade, en bij het pontje van Amerongen moeten ze bedelen of ze gratis naar de overkant mogen. Want: ‘Limburg trekt sociaal zwakkeren’. Duizenden en nog eens duizenden zijn dit kansloze gezin voorgegaan en nog eens duizenden zullen volgen.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Zesenvijftig procent kan het geen bal schelen
itslagen van referenda die niet bindend zijn worden altijd begeleid met opmerkingen als: ‘dit is wel een duidelijk signaal’. Het referendum in Landgraaf, over de vraag of de inwoners heil zien in een fusie met de naastgelegen gemeente Heerlen, is wat dat betreft geen uitzondering. Zesenvijftig procent van de inwoners kan het geen bal schelen of die fusie doorgaat of niet. Net als bij de Brexit waren het de ouderen die in Landgraaf de doorslag gaven. Net als ik vonden ze het een prettige wandeling naar het stembureau, op een onverwacht mooie en zonnige dag in november.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Referendum Landgraaf: ik stem ja
orgen, 22 november 2017, is een grote dag voor de gemeente Landgraaf. Dan wordt er een referendum gehouden over de vraag of Landgraaf verder moet gaan als zelfstandige gemeente, of moet fuseren met Heerlen. Eigenlijk worden er drie vragen gesteld, waarvan alleen die eerste begrijpelijk is, de andere twee gaan over andere mogelijkheden die mij, en ik neem aan velen met mij, ruimschoots boven de pet gaan.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest