Archief van de rubriek ‘Gedichten’
‘Woestijn vol boosheid en gevit’
orgen, 6 januarti, is het Driekoningen. In 2015 citeerde ik het begin van een gedicht dat Anton van Duinkerken in de jaren dertig schreef:
Nu zal het wel gauw gaan sneeuwen,
Dan worden de wegen wit.
En dan rijden de drie kameelen,
Waarop elk een koning zit.
Door een woestijn van eeuwen,
Vol boosheid en gevit.
Ik commentarieerde toen dat het nu geschreven had kunnen zijn en verwijs er naar omdat dit meer dan ooit geldt. Kunst is soms onvergankelijk. Meer
Zonder klik of blozen
Ik wens pc met geldgleuf
die zwijgzaam ja knikt
als ik schrijven wil
en rust geeft om te denken
en dankbaar blijft,
voor elke gril of woord
dat ik zal schenken.
Dan trek ik vrolijk
Windows door
zodat het spoelt
bij al het andere
met water en wat chloor!
Ed t’ Sas, mei 1999
Martje Wijers slaat dubbelslag
De Vlaamse Martje Wijers heeft de Dichtslamrap Boxtel 2019 op haar naam geschreven. Tweemaal zelfs, want ze won naast de juryprijs ook de publieksprijs van het jaarlijkse poëziefeestje in café Le Temps Perdu aan de Boxtelse Markt. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Door een woestijn van eeuwen
u zal het wel gauw gaan sneeuwen, Dan worden de wegen wit. En dan rijden de drie kameelen, Waarop elk een koning zit. Door een woestijn van eeuwen, Vol boosheid en gevit. |
Dit is het begin van het Kerstlied dat Anton van Duinkerken (1903-1968) publiceerde in het tijdschrift De Gemeenschap, jaargang 9, 1933. ‘Door een woestijn van eeuwen, vol boosheid en gevit.’ Het had anno 2015 geschreven kunnen zijn. Zie voor het volledige gedicht DBNL.
Ik zag een duif
Ik zag een duif,
Een buizerd ook,
Dag duif.