Archief van de rubriek ‘Gastcolumns’
Het Openluchtmuseum van de Democratie
Diorama slavendans in Suriname. Gezien in het Rijksmuseum te Amsterdam.
et is De Telegraaf die het meldt, dus een kleine slag om de arm is wellicht raadzaam, maar de inhoud van het bericht is van dusdanig absurde aard dat het wel waar moet zijn: behalve staand het Wilhelmus zingen, alle vijftien coupletten, elke ochtend weer, moeten Nederlandse scholieren voortaan minstens éénmaal (maar natuurlijk het liefst elleke dag) het Rijksmuseum in Amsterdam bezoeken en minstens éénmaal de Tweede Kamer.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
To zuip or not to zuip
eestal gaan de ‘specials’ van het Volkskrant Magazine over mode. Daar is niets mis mee: het is een advertentiefuik en wie zal de Volkskrant verwijten dat ze met een onschuldig onderwerp wat extra omzet binnensleept, onder het motto: het moet allemaal toch érgens van betaald worden.
Afgelopen zaterdag was er weer een special, maar deze was een beetje per ongeluk, heb ik het idee, en laat bovendien de attente lezer een beetje zitten met een raadsel. To zuip or not to zuip, zoiets.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De vrouwelijkheid is het slachtoffer
n de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw voelde ik me een pionier: als een van de eerste in Nederland schreef ik over abortus, euthanasie, en… genderneutraliteit.
Het was de tijd van Dolle Mina, Baas in Eigen Buik, van Man Vrouw Maatschappij, van de opkomst van het gebruik van de anticonceptiepil en de bijbehorende seksuele bevrijding ten bate van alle mogelijke geslachten. Dat wil zeggen: destijds dachten we dat er maar twee geslachten waren, maar de voortgang van de wetenschap heeft ons sindsdien de ogen geopend voor het feit dat er misschien wel vijf geslachten zijn, en misschien nog veel sterker: helemaal géén geslachten.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Achter mijn rug breken ze alles af, ook de journalistiek (5 en slot)
et de objectiviteit (en soms ook het hoor en wederhoor) is ook de doelgroepgedachte de hoek om gegaan. Nieuws was ooit iets dat op de rails van het abonnement naar de abonnee reed. Als we het goed deden, zeiden de abonnees niks. De lezers van het Limburgs Dagblad vonden de krant zo goed, dat de redacteuren de rubriek ‘lezers schrijven’ soms zelf maar vulden met de gedachten die ze niet in ‘officiële commentaren’ durfden of mochten uiten. (Tegenwoordig heten die ingezonden stukken ‘columns’)
Meer op SanteLOGie – Voorgaande afleveringen
Afscheid van een Blauwe Diamant
Peter Stiekema
ind jaren vijftig waren ze er ineens, de Broers Ruud en Riem de Wolff, The Blue Diamonds, het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse Everly Brothers, Don en Phil Everly. Ze begonnen met covers van hun Amerikaanse voorbeelden, zoals ‘Till I Kissed you’, maar maakten in 1960 een wereldhit van het nummer ‘Ramona’. Er werden meer dan zeven miljoen exemplaren van deze oorspronkelijk Amerikaanse song uit 1927 verkocht, all over the world, vooral ook in het Verre Oosten, hun geboorteland Indonesië, waar vandaan de broers in 1949 met hun ouders naar Nederland vertrokken.
Er gaat niks boven gezond leven
f en toe laat ik me wel eens verleiden mee te doen aan een of andere hype op het gebied van gezondheid. Een beetje vanuit het motief dat het natuurlijk wel heel lullig is, dat je op je 85ste verjaardag dood gaat, terwijl anderen, die zich wel aan het duivenvoerdieet houden, over de honderd worden. Nou niet flauw zijn en zeggen dat ik dat dan toch niet meer meemaak, want dat is een detail, terwijl het om het principe gaat: eet ik gezond, of zal ik nog een glaasje nemen? Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest |
Achter mijn rug breken ze alles af, ook de journalistiek (4)
ieuws zal dus zelfs pas nieuws zijn als het uitzonderlijke en/ of onverwachte feiten betreft. Dat morgen de zon opgaat zou zo ongeveer het belangrijkste nieuws van de dag kunnen zijn, alleen gebeurt het niet erg onverwacht. Nieuws wordt het pas als de zon níet opgaat. Dat zou dan vermoedelijk meteen zo ongeveer ‘het laatste nieuws’ zijn.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
In één klap van het koloniale verleden af
eten jullie eigenlijk precies hoe die eilandjes in de Caraïbische Zee economisch overeind blijven? Feit is dat sommige ervan al meer dan vierduizend jaar geleden, toen Nederland dus nog niet bestond, wel bewoond waren, en het toen dus economisch ‘deden’. Ook zijn er sinds enige tijd enkele voormalige Britse en Franse eilandjes die geheel zelfstandig het ook rooien. Misschien wel aardig rooien.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Achter mijn rug breken ze alles af, ook de journalistiek (3)
enselijk nieuws’ is uiteraard aan de orde van de dag: natuurlijk zijn veel mensen geïnteresseerd in verkeersongevallen, akelige ziektes, vooral wanneer er kinderen bij betrokken zijn (identificatie, het kan jou ook overkomen), in andere vooral stomme ongelukken (leedvermaak). Van Han Lammers is de uitspraak: Nieuws is nieuws, als je er de kop ‘dat komt ervan’ boven kunt zetten.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
In actie voor Sint Maarten
Peter Stiekema
en deel van het kabinet onder leiding van Mark Rutte in gezelschap van onder anderen de verantwoordelijke minister, Ronald Plasterk, heeft inmiddels al twee substantiële dagdelen aam crisisoverleg over het door de orkaan Irma getroffen eiland Sint Maarten gewijd. Resultaat: ‘We laten Sint Maarten niet in de steek’. Met deze toezegging zullen ze daarginds in hun nopjes zijn, om niet te zeggen in hun knollentuin, voor zover die niet weggewaaid is, of anderszins overstroomd.
Achter mijn rug breken ze alles af, ook de journalistiek (2)
ijn eerste hoofdredacteur, Louis Frequin, (ik sla de eerste drie maanden met Jan Onstenk even over) van De Gelderlander werd niet moe zijn journalisten dagelijks voor te houden wat de kurk was waarop de krant, De Gelderlander, dreef: de lezerskring van deze regionale krant, die abonnees had in een groot deel van Gelderland, een klein stukje van Noord-Brabant en een dito van Limburg. In de woorden van Frequin: wij doen het voor Tante Truus in Ziewent.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Achter mijn rug breken ze alles af, ook de journalistiek (1)
De plek, waar ooit het hoofdkantoor van De Gelderlander was gevestigd, in Nijmegen.
at heb ik al zo vaak meegemaakt, dat ik begin te denken dat het een soort natuurwet is die iedereen min of meer sterk te pakken neemt.
Die natuurwet laat alles dat ik achter de rug heb in puin vallen, doodgaan, in het niet verdwijnen.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
En weer worden we belazerd
Peter Stiekema
n ja hoor, weer worden we belazerd door politiek Den Haag. Uit uitgelekte stukken is gebleken dat zowel het huidige demissionaire kabinet van VVD en PvdA als de samenzwerende partijen die een nieuwe coalitie uit de zware zeeklei proberen te trekken het eens zijn over een verhoging van de zorgpremie met minstens 6 euro per maand en een stijging van het eigen risico tot zeker 400 euro per jaar. En dat terwijl oud kamerlid en VVD-prominent Robin Linschoten onlangs voor de rechter verklaarde zelfs zijn (verplichte) ziektekostenpremie niet meer te kunnen betalen.
De Achterhoek ligt vóór
et land van Normaal, natuurlijk, maar ook van Matthijs van Nieuwkerk en van A.L. Snijders (die er niet meer woont): de Achterhoek, en dat is, zonder de waarheid al te veel leed aan te doen een van de fraaiste streken van het land, nog flink groot ook – ruwweg het deel van Gelderland dat ten oosten van de IJssel ligt. (Eigenlijk hoort het deel van Nederland dat tussen de IJssel en de Nederrijn ligt, de Liemers, er ook nog bij, maar voor deze ontboezeming is dat van weinig belang.)
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Het is allemaal zo snel voorbij
k moet kotsen als ik denk dat ik moet sterven.’ Mijn vader heeft dat enkele malen tegen me gezegd, in enkele van de zeldzame gevallen waarin we tot een gesprek kwamen van man tot man. Hij is gestorven, in de nacht van 5 op 6 juni 1982, naar verluidt in de armen van mijn moeder. Hij was op 105 dagen na 79 jaar. Dat van die 105 dagen, daar kom ik straks nog op terug.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Realisme in de kunst, maar dan anders
anneer u, als godvrezend persoon, niet graag in één adem genoemd wordt met namen als Hans Melchers en Dirk Scheringa – ik zou me dat kunnen voorstellen – maar dan moet u zich daar maar een keer overheen zetten. Echt voor één keer, meer niet.
Deze week bezochten wij de twee onderdelen van MORE de musea voor modern realisme, gevestigd in Kasteel Ruurlo in de gelijknamige plaats en in Gorssel, daar niet ver vandaan. Meer op SanteLOGie |
Kanttekeningen bij het draaiorgel
Het draaiorgel (hier in Leiden) is ook geliefd als achtergrond voor selfies. Foto © Jan van de Ven
Jan van de Ven
et is meestal niet echt mijn muziek, die opklinkt uit het pierement – en dan stel ik het eufemistisch.
En toch… er gaat iets van uit.
Soms – als de motorisch aangedreven orgelboeken tenminste niet platte hedendaagse schlagers de straat op spuwen.
Vijftig jaar achterlopen als kunstvorm
ls je dagelijks een paar Nederlandse kranten doorneemt, moet je wel tot de conclusie komen: op de redacties is een generatie journalisten aangetreden die op de basisschool niet behoorlijk heeft leren spellen. ‘Hij zij’, ‘Hij onthuld’, ‘Hij irriteert zich’, het zijn er maar drie die ik alleen al vandaag tegenkwam.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De krokodillentranen van Sylvana
Peter Stiekema
e jaagt een groot deel van de Nederlandse bevolking in de gordijnen met je hardnekkige Zwarte Piet-standpunt, dat met veel aplomb voor het (media)voetlicht wordt gegooid. Je beschuldigt blanke Nederlanders van racisme, van slavernij in vroegere eeuwen, en je sluit je aan bij het bedenkelijke islamitische partijtje DENK van een stelletje Erdogangsters. Dat loopt uiteraard snel op niets uit, want je krijgt ruzie met de partijleiders en je richt je eigen politieke clubje Artikel 1 op. Kansloos uiteraard: dat gezelschapje van wereldvreemden haalt bij de verkiezingen in maart bij lange na de kiesdrempel niet. En vervolgens gaan we klagen.
Het einde van de herenfiets
Peter Stiekema