Archief van de rubriek ‘Erfgoed’
‘Kalmpjes aan met de Achelse Kluis’
De Achelse Kluis was in haar abdijtijd al een toeristische treklpleister. Op de achtergrond de brasserie. De foto dateert van 2011.
ia de VRT (Vlaamse radio en televisie) stelde Jan Tormans uit Geel ons gerust wat betreft de toekomst van de voormalige Benedictusabdij, beter bekend als De Achelse Kluis. De laatste twee Cistercienzer monniken zijn in 2020 naar de ‘moederabdij’ in West Malle vertrokken en de abdij van Achel is als zodanig opgeheven. Tormans, door de Vlaamse media wondernemer genoemd, heeft het complex onlangs gekocht. Hij zegt: ‘Het is belangrijk dat de mensen weten dat het hier allemaal blijft zoals het is en dat dit nog altijd een plaats is om tot rust te komen.’
Koffie in de loopgraaf
Op de klimaattop in Glasgow zie je de Britten met een klaproos in het knoopsgat. Traditioneel bij de jaarlijkse herdenking van het einde van Wereldoorlog 1 (binnenkort 103 jaar geleden). De foto toont een Frans stukje erfgoed: een koffiezetter, gebruikt in de loopgraven van die oorlog. Ron Huibers kocht hem voor € 17,50 op een brocante (rommelmarkt) in Midden-Frankrijk. Koopje, blijkt op Marktplaats, want daar worden ze aangeboden voor € 75,—. En de Engelsen? Die drinken thee. Legendarisch is het verhaal dat ze na de landing in Normandië (WO2) de eerste de beste gelegenheid aangegrepen om daarvoor water op te zetten.
Abdij van Orval, mooi bewaard religieus erfgoed
De ruïne van de Cisterciënzer abdij van Orval in de Belgische Ardennen (13e-14e eeuw) en haar twintigste-eeuwse versie. De foto’s komen op groter formaat terug in het vervolg van dit artkel.
ngetwijfeld tot het mooist bewaarde religieus erfgoed in de Belgische Ardennen behoort de Cisterciënzer abdij van Orval. Het complex ligt in de streek die naar de Semois is genoemd, de rivier die ook door de stad Bouillon stroomt. Langs de autosnelweg Luxemburg-Brussel staat een groot bord met de woorden: ‘Hier heeft de tijd stil gestaan’ en door het landschap van de Semois zwervend valt dat zeker te beamen. Hoewel, de Netflix-serie La Trêve laat iets heel anders zien. Fictie, maar toch…
De (Bestse) klomp en de kanidas
Monument voor de klomp in Best.
Ooit stond hier, aan de Oirschotseweg in Best, de grootste klompenfabriek van Nederland, misschien wel van de wereld. Die van Van der Velden. Op de achtergrond zie je een stukje van de kantoren die hier ‘n jaar of tien geleden in de stijl van wat er eens was, zijn gerealiseerd. Van het industrieel erfgoed rest alleen de gerestaureerde bakstenen fabriekspijp. Helaas niet in één beeld te vangen met de ‘reuzenklomp’ die hier deze week, mede naar aanleiding van het 200-jarig bestaan van de gemeente Best, is onthuld. Een idee van de erfgoedvereniging Dye van Best (spreek uit: dieje) die ook voor een duidelijk informatiepaneel heeft gezorgd.
Verkleurde foto’s ‘automatisch’ restaureren
Het Brabants Historisch Informatie Centrum (https://twitter.com/bhicarchief) plaatste op Twitter een foto (links) met de tekst ‘Retweet als jouw foto’s uit de jaren zeventig óók deze kleuren hebben…’. Dat liet ik niet op me zitten, in die zin dat ik de verkleurde foto door het bewerkingsprogramma Photoshop Elements haalde. Dat heeft gereedschappen, waarmee je de verkleuring ‘automatisch’ kunt opheffen (resultaat rechts). Het programma is niet gratis, maar z’n geld meer dan waard zoals je ziet.
Ook erfgoed: Friese klokken
In de eerste helft van de vorige eeuw raakten de karakteristieke, regionaal gemaakte klokken, de Zaanse bij voorbeeld en de Friese, uit de gratie. De regulateur, die slechts een keer per week hoeft te worden opgewonden – bij de ‘Friezen’ moet dat dagelijks – deed zijn opmars. Maar in de jaren zestig gingen de mensen de schoonheidswaarde van de Friese klokken (daarover gaat het verder in dit verhaal) inzien en kregen ze weer een prominente plaats in hallen, gangen en huiskamers. Antiek! Inmiddels zijn de Friese staartklok en de (Hindeloper) stoeltjesklok weer uit de gratie en dat is verontrustend. Het is kostelijk erfgoed. Elke klok heeft z’n eigen verhaal.
De derde molen
Gibert de Kort vertelt over ‘zijn’ standerdmolen 3. Foto © Jan van de Ven
Jan van de Ven
olenaars zijn trotse lieden. het blijkt uit de manier waarop zij vol vuur vertellen over hun molen en hun vak. En bij Gilbert de Kort is dat al niet anders. Hij is al tientallen jaren de molenaar van ‘standerdmolen 3’ in Heusden, op de vestingwal aan de noordwestzijde van het stadje.
Nieuwe heren, nieuwe stupiditeiten
n de Bredase haven, vlakbij het Spanjaardsgat (waar het beroemde turfschip trouwens niet doorheen voer) ligt een binnenschip dat al bijna een halve eeuw dienst doet als café-bar: Spinola, genoemd naar een Spaanse veldheer uit de 80-jarige oorlog. Wie Breda ‘n beetje kent, al is het maar van het stappen, kent het. Dat horecaschip is door de 72-jarige eigenaar nu verkocht aan twee Helmondse ondernemers, Geert Blenckers en Jeroen van Schijndel. En wat doen die? Ze herdopen het schip in Bobby’s Boat.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Roosendaal heeft meer dan je denkt
oosendaal heeft meer dan je denkt. Dit is niet laatdunkend bedoeld, maar mogelijk zijn er mensen die de West-Brabantse stad onderschatten. En het tijdschrift voor Brabants erfgoed InBrabant (2018/1) heeft een artikel over bouwwerken in Roosendaal, dat prikkelt tot weer eens een stadswandeling.
InBrabant is een tweemaandelijkse uitgave van Brabants Heem, Historische Vereniging Brabant en Erfgoed Brabant. Het ziet kans, elke keer weer onderwerpen aan te snijden die je doen opveren en die daarom de aandacht verdienen van meer mensen dan abonnees en de aangeslotenen van genoemde organisaties.
Wachtend op restauratie
Wie in Dendermonde de richtingbordjes naar het Begijnhof volgt, wacht een teleurstelling. Zeker als je bekend bent met de in goede staat verkerende begijnhoven van bij voorbeeld Kortrijk, Diest, Hoogstraten en Breda. Het Dendermondse hof ziet er namelijk vervallen en onderkomen uit. Kijk je op internet, dan blijkt een vzw (vereniging zonder winstoogmerk) al dertig jaar pogingen in het werk te stellen, om het Begijnhof te restaureren.
Naoorlogse toegepaste kunst in Brabant bedreigd
Glasraam in beton van Louis van Roode in een voormalig bankgebouw aan de Wal in Eindhoven. Illustratie van artikel in In Brabant, tijdschrift voor Brabants erfgoed, jaargang 8, nummer 2.
In Eindhoven ‘viert’ men de 50e verjaardag van de algemeen betreurde sloop van het oude stadhuis aan de Rechtestraat en heeft een door Gerrit Rietveld ontworpen bushokje uitstel van executie gekregen, maar als het over naoorlogse toegepaste kunst gaat, is er in Brabant veel meer aan de hand. Erfgoedvereniging Heemschut slaat daarover alarm. Read the rest of this entry »
Pa kreeg in 1967 bolknakken
Britse ambassadeur pleit voor behoud Dreijeroord
De Britse ambassadeur in Nederland heeft gepleit voor behoud van tenminste de voorgevel van Hotel Dreijeroord in Oosterbeek, dramatische locatie van de operatie Market Garden in 1944. Het hotel, dat geen monumentenstatus heeft, dreigt door een projectontwikkelaar te worden gesloopt. Inmiddels is op internet een petitie gestart voor het sparen van het gebouw. Lees hier meer.
Arbeidershuskes
Mooi opgeknapt, deze voormalige arbeidershuskes aan het Kofferen in Sint-Oedenrode, het Velux dakraam even buiten beschouwing gelaten. Erfgoed! Bovenlichten met – waarschijnlijk niet overal authentieke – ‘levensboom’, maar toch… Dat jaartal is in geen geval origineel, want destijds voorbehouden aan kapitale villa’s en dito boerderijen. Zie het maar als een vorm van emancipatie.