Archief van de rubriek ‘Breda’
Achterom kijken 95
In deze serie, getiteld Achterom kijken, plaats ik mijn hoofdzakelijk documentaire foto’s, gemaakt in onder meer Friesland (1956-1961) en Noord-Brabant (vóór 1956 en sinds 1961), maar ook wel in het buitenland. Klik op de foto voor het originele exemplaar. De complete serie is via ‘Rubrieken’ in het menu (links) te bereiken. © Guido t’ Sas |
Bruggetje over een beek bij Bavel, 1980. Dit landschap maakt deel uit van het Markdal. De Vereniging Markdal maakt zich momenteel sterk om van het rijk gedaan te krijgen dat de A58 ten zuiden van Breda bij de voorgenomen verbreding een verdiepte ligging krijgt.
Villa Eras ‘t eigenlijke doelwit bombardement ‘44
De ‘villa van Eras’ aan de Duivelsbruglaan in Breda (Ginneken) staat te koop. Het is sinds 1947 in bezit van de congreatie Priesters van het Heilig Hart en ik heb er in die tijd nog wel, samen met mijn jongere broer, ‘de mis gediend’ (als misdienaar opgetreden). Maar dat is niet de belangrijkste herinnering. In een bericht in BN/DeStem staat onder meer dat het kapitale landhuis, aan de kop van de Bouvignelan in de oorlog door de Duitsers in beslag werd genomen en dienst deed als Kommandantur. Sterker nog, destijds wisten we niet beter dan dat daar een generale staf was gevestigd. En als zodanig was het ‘t eigenlijke en gemankeerde doel van een bombardement in 1944, waarbij de ernaast gelegen kuurinrichting Bad Wörishofen werd verwoest. (Het plaatje is van GB Makelaardij.)
Thanks Neatherland
Bedankje van vluchtelingen in Breda voor opvang. (Website gemeente)
Achterom kijken 92
In deze serie, getiteld Achterom kijken, plaats ik mijn hoofdzakelijk documentaire foto’s, gemaakt in onder meer Friesland (1956-1961) en Noord-Brabant (vóór 1956 en sinds 1961), maar ook wel in het buitenland. Klik op de foto voor het originele exemplaar. De complete serie is via ‘Rubrieken’ in het menu (links) te bereiken. © Guido t’ Sas |
Een altaar van Leen Douwes
Het Pius X altaar van de Ginnekense beeldhouwer Leen Douwes (1879-1965) in de Sacramentskerk aan de Zandberglaan in Breda. Volgens Ad Jansen (Een halve eeuw Ginneken) beeldde Douwes – in 1951 – hiermee zijn kleinkinderen uit. Ik plaats deze foto uit ca. 1990, omdat sluiting dreigt van de in meer dan een opzicht legendarische, 90-jarige Sacramentskerk. Parochianen verzetten zich hiertegen en nemen zich voor een aparte geloofsgemeenschap – los van het bisdom Breda – te vormen, ongeveer op de manier zoals dat in Best is gebeurd (‘Antonius in Beweging’).
Wij waren ooit ook vluchtelingen
Wij waren ooit ook vluchtelingen, zoals duizenden uit Breda, in mei 1940. Franse hulptroepen verwachtten dat de stad ‘een tweede Diksmuiden’ (WO1) zou worden en de evacuatie, die op 12 mei begon, was een overheidsbevel. Ik maakte die vlucht mee als 6-jarige en de beelden ervan staan nog op m’n netvlies. Mijn vader schreef er in hetzelfde jaar nog een reportage in boekvorm over, die door Paul Brandt werd uitgegeven onder de titel Oorlogsstorm over Brabant (en later door de Duitsers in beslag genomen). Rond 1980 verzorgde ik een heruitgave – nog slechts antiquarisch verkrijgbaar: De vlucht uit Brabant. Met toelichting en achtergronden. |
Kangoojumping wellicht Brabantse uitvinding
In &magazine van De Persgroep (o.m. Eindhovens Dagblad en Brabants Dagblad) staat een fraaie foto van Marc Bolsius
(<-fragment) van een stel vrouwen in Sint-Michielsgestel, die kangoojumping als sport beoefenen.
Het springen op eivormige veren komt uit het buitenland, mogelijk uit de VS maar de beoefenaar op de foto, Natalia Beekmans-Kuzina werd het idee aan de hand gedaan door een Moskouse vriendin.
Ik heb goede redenen om te beweren dat deze sport een Brabantse uitvinding is, want ze werd meer dan 80 jaar geleden al beoefend door de Ginnekense ‘wonderdokter’ Frans Colson. Ik ken dat verhaal van mijn vader, die de handel en wandel van Colson trouwens ook uitvoerig in de krant heeft beschreven.
Achterom kijken 89
In deze serie, getiteld Achterom kijken, plaats ik mijn hoofdzakelijk documentaire foto’s, gemaakt in onder meer Friesland (1956-1961) en Noord-Brabant (vóór 1956 en sinds 1961), maar ook wel in het buitenland. Klik op de foto voor het originele exemplaar. De complete serie is via ‘Rubrieken’ in het menu (links) te bereiken. © Guido t’ Sas |
Fundamenten van een oude Bredase stadspoort, 1976
In 1976, een eeuw na de sloop van de Bredase wallen, deed een werkgroep van de Geschied- en Oudheidkundige Kring d’Oranjeboom ongeveer waar de Boschstraat, de Veemarktstraat en de Catharinastraat samenkomen, opgravingen naar wellicht de belangrijkste stadspoort: de Gasthuispoort. Er zijn heel wat interessante dingen gevonden. Voor de liefhebbers: L. Moelands deed in het jaarboek 1977 van d’Oranjeboom uitvoerig verslag van de opgraving.
Breda International Airport wil ook al groeien
Eindhoven Airport groeit zo snel dat mogelijk Breda International Airport (BIA) in beeld komt om een deel van de vliegbewegingen op te vangen. De directie van het vliegveld in Bosschenhoofd heeft laten weten de Eindhovense problemen graag op te willen lossen, zo meldt BN-DeStem Het gaat niet om grote jets van Ryanair en Transavia, enkel om de kleine luchtvaart. De CDA-fractie in Provinciale Staten maakt zich ook sterk voor een (verantwoorde) groei die niet ten koste gaat van de leefbaarheid.
De onweerstaanbare drang naar hoog
Hoe je als stad kunt blunderen door intieme monumenten als een begijnhof plat te slaan met hoogbouw, toont de praktijk aan in Breda.
Hoe het in de rest van Nederland gesteld is, kan ik niet beoordelen maar in Brabantse steden en (sommige uit de kluiten gewassen dorpen als Best) bestaat een onweerstaanbare drang naar hoogbouw. Alsof je pas meetelt als er associaties worden opgeroepen met Manhattan. Read the rest of this entry »
Breda’s station NS aan noordzijde open
Meezingen met Mattheus in Breda’s station
Op zaterdag 4 april krijgt iedereen die dat wil, de kans mee te zingen met de Mattheus Passie van Bach in de hal van het nieuwe station in Breda. Er worden geen eisen gesteld en het kost niks. Men noemt het een popupconcert, een veredelde flashmob, in die zin dat men verwacht dat je aanmeldt. Je kunt op de website van Musicaja Zangschool alle informatie krijgen plus gratis bladmuziek, plus mp3’s om te oefenen.
Paul Depla, nieuwe burgemeester van Breda:
Niet dat ik pro-cannabis ben. Dat is echt een misverstand. Ik heb nog nooit een jointje gerookt. Ik durf te stellen dat er de afgelopen jaren geen burgemeester is geweest die zo hard is opgetreden tegen illegale wietplantages als ik.
(BN-De Stem)
En in Spoordonk wil het maar niet lukken
Ooievaars Bouvignehoeve Markdal weer samen terug op nest “@BoswachterTim: So happy together” pic.twitter.com/iIIGknTPbE
— staatsbosbeheer (@staatsbosbeheer) 7 maart 2015
En in Spoordonk (Oirschot), waren al jaren een paal met rad staat aan de Beerze, wil het maar niet lukken. Jammer. Aan de Mark is dit voorjaar trouwens een tweede nest geplaatst.
‘Kekt uit oe soepers’ *)
De Sint-Annastraat in Breda, een van de negen straatjes in die stad, gepromoot door de Stichting Cultuurbehoud Breda onder het motto Hip Ambacht. De stichting kreeg daarvoor in 2013 de erfgoedprijs. ‘Hip Ambacht’ en het Sint-Annastraatje? Daar valt vanuit het verleden nog wel wat meer over te vertellen. (Foto in het tijdschrift in brabant.)
Het tijdschrift voor Brabants heem en erfgoed in brabant verraste zijn abonnees met een extra nummer in de aanloop tot de uitreiking van de Brabantse Erfgoedprijs 2015. Ook al welkom omdat IB zijn verschijningsfrequentie vorig jaar om financiële redenen van zes naar vier nummers heeft moeten terugbrengen. Het extraatje mag er wezen: veel info over de stand van zaken met het Brabants erfgoed en over de mensen die daar met hart en ziel aan werken.
*) Breda’s: Kijk uit (je ogen).
In ’t Ooievaarsnest
Ofwel: de adel zit onder je derde rib
Desiré, jongste telg uit een Frans, tamelijk recent in de adelstand verheven geslacht, zit niet te wachten op een hem door zijn vader toe te wijzen bruid. Sterker hij is gevallen voor een beeldschoon ‘burgermeisje’ van onduidelijke afkomst en in het geheim met haar getrouwd. Deze zogenaamde mésalliance is niet zonder gevolgen gebleven.
Het gezinnetje heeft zich teruggetrokken op een boerderij op het ouderlijk landgoed in de buurt van Saint Cloud, in 1789 nog behorend tot het Normandische platteland, tegenwoordig behorend tot de banlieu van Parijs.
Maar het ziet er niet goed uit als de rentmeester van papa, Rochenoire, eens poolshoogte komt nemen op de trouwens slecht renderende ‘ajuintjeskwekerij’ van zoonlief en het komt van kwaad tot erger als die papa, de chevalier De Loinçon, inderdaad voor zijn zoon het oog heeft laten vallen op een jonkvrouw De Cambrèse, een ouwe vrijster met het figuur van ‘een populier zonder takken’. Hij wil een stamhouder en zijn geslacht opgewaardeerd zien met adellijk bloed dat terug gaat tot Karel de Kale.
Baron de Cambrèse ziet dat wel zitten, want al beweert hij dat hij niets moet hebben ‘van dat walgelijke geld’, zijn familie kan wel een financiële opkikker gebruiken, terwijl De Loinçon goed in de slappe was zit.
De verwikkelingen laten zich raden, maar Henri t’ Sas (1877-1966), weet daar als specialist in komische dialogen, verrassende wendingen aan te geven met als hoogtepunt een duel tussen de baron als beledigde partij en de jonge chevalier.
Zoek je een moraal in dit verhaal? Dan is het deze: de adel zit onder je derde rib.
In ‘t Ooievaarsnest is een voor uitvoering in de openlucht geschreven komedie van Henri t’ Sas
Edelachtbare majesteit
Een rechter, twitterend als @JudgeJoyce_ , signaleert een verdachte die een ambtgenoot antwoordde met ja majesteit. Dat doet mij denken aan de nagenoeg verdwenen cultuur van de ‘kleine’ rechtbankverslaggeving – het volgen van de zittingen van de kanton- of de politierechter, waarbij het eerder om de sfeer ging dan om de behandeling van de pekelzonden die daar aan de orde waren. Dat soort misgrijpen wordt tegenwoordig trouwens geseponeerd dan wel afgedaan met een waarschuwing of boete, waaraan geen rechter meer te pas komt.
Meer op Manieren
Expositie verzetsman/kunstenaar Paul Windhausen
Tot en met donderdag 4 december tonen Breda’s Museum en Stadsarchief Breda gezamenlijk werken en persoonlijke documentatie van de kunstenaar en verzetsman Paul Windhausen. Aanleiding voor dit ‘portret’ is de 70e herdenking van de bevrijding van Breda in oktober 1944.
Kort voor die bevrijding sneuvelde Paul Windhausen op 40-jarige leeftijd, tijdens een terreuractie van de Duitse bezetter en de SS op De Vloeiweide bij Rijsbergen, waar hij de leiding had van een illegale radiopost. Dit <- fotografisch portret hing na de oorlog in het O.L. Vrouwelyceum aan de Paul Windhausenweg, waaraan hij als tekenleraar was verbonden.
Lees meer over het Vloeiweidedrama
Will Raaijmakers zoekt verloren schilderij van Paul Windhausen http://t.co/nHs2xWdWMv #breda
— BNDeStem Breda (@BNDeStemBreda) 2 december 2014
Is dit Bredaas? Jammer, nee
Het Bombardement
Fragment uit de aanzet tot een jeugdboek, getiteld Generaal Stijfnek, dat de belevenissen beschrijft van een tienjarig jongetje in Wereldoorlog 2. De passage gaat over het mislukte bombardement door de Engelsen op het domicilie van de Duitse generale staf in Ginneken (sinds 1943 gemeente Breda) op 13 oktober 1944 – enkele weken voor de bevrijding – waarbij onder meer de kliniek Bad Wörishofen werd getroffen en 27 doden vielen te betreuren. De namen van de personages, die allen hebben bestaan, zijn in een aantal gevallen veranderd, maar het verhaal is, een soort reconstructie, aan de hand van herinneringen opgeschreven.