Nee Wouter Bos, de banken duiken achter ons weg
J.C.M. van der Schoot
Het was maar een kort zinnetje uit de mond van zomergast Wouter Bos. ‘We zijn allemaal schuldig aan de financiële crisis’. Hoe verder we van 2008 geraken, hoe vaker we van politici en financieel deskundigen te horen krijgen, dat wij -u en ik- mede schuldig zijn aan de financiële crisis. We krijgen het steeds vaker ingepeperd. Het woordje ‘we’ verdoezelt veel. De schuld wordt op deze manier omwille van de beeldvorming uitgesmeerd over ‘iedereen’.
Degenen, die tegenwoordig spreken over ´we´ verzwijgen, dat de banken en aanverwante instituten de hoofdschuldigen zijn en blijven. De hoofdschuldigen doen er alles aan om uit het zicht te verdwijnen achter de horizon van ‘wij allemaal’. De banken hebben niets liever dan dat zij zo min mogelijk in de discussie over de gevolgen van de crisis worden genoemd. Laten we in dit verband toch maar een duidelijk onderscheid blijven maken tussen de hoofdschuldigen en degenen die er van uit mochten gaan, dat banken betrouwbare instituten waren.
De banksector heeft tientallen jaren de tijd gehad om een imago van betrouwbaarheid op financieel gebied op te bouwen. Is het zo vreemd, dat vele gedupeerden er vast van overtuigd waren, dat zij met een betrouwbare partner te doen hadden? Natuurlijk niet. Laten we daarom en vanwege de zomerzotheid van Bos en al die anderen die hun falen willen laten opgaan in een collectieve schuld, een toepasselijke spreuk bedenken. Zoiets als: Wij blijven ons inspannen om ook in de toekomst ons imago uit het verleden te handhaven.