hhBest – Sinds 1996

Alleen thuis op deze alweer grijze zondagmiddag zag ik op  VTR Een ‘Charade´, een (kleuren)film uit 1963 met Audrey Hepburn en de toen al wat grijzende Cary Grant. Pure nostalgie.

Een wat heet komische thriller met veel achtervolgingen en knokpartijen, waarvan één op een hoteldak tussen Grant en een vent met een piraterige kunsthand. Daarbij doofde één letter van een reusachtige lichtreclame. Lachen? Zeker, méér dan ik ervan verwachtte.

Op de half Britse, half Nederlandse Hepburn (haar moeder was een baronesse Van Heemstra), dat ranke hertje met bijpassende ogen was destijds natuurlijk iedereen verliefd. Ze was geen groot actrice, maar wel geknipt voor de rol van een piepjonge weduwe, wier uit een trein gegooide echtgenoot tot ‘n soort derde colonne moet hebben behoord en die er met drie anderen met 250.000 dollar (!), bestemd voor het Franse verzet, vandoor was gegaan.

Hepburn speelt niet alleen, maar is natuurlijk de volmaakte onschuld, terwijl ze door de drie voormalige bondgenoten van haar man vanwege het verdwenen geld wordt achtervolgd. Wat niet wegneemt, dat ze in velerlei opzicht haar mannetje staat, met name tegenover het geheimzinnige heerschap (Grant) dat haar wel eens even zal beschermen. Echter, een en andermaal blijkt dat hij niet is, voor wie hij zich uitgeeft. (Wees gerust, ze trouwt tenslotte met hem.)

De ontknoping is even onwaarschijnlijk als het hele verhaal, met een consequent onberispelijk gekapte en in steeds weer een andere creatie geklede Hepburn. Achtervolgd tot in de metro en tegen het einde met de dood bedreigd als ze in het souffleurshok van het theater angstig naar haar belager opkijkt. Maar goed dat Grant onder het toneel een valluik naar beneden trekt.

Dat Parijs van 1963, met zijn Citroën DS-en, kooiliften en de poppenkast van Guignol in de Jardin des Tuilleries herken ik van mijn eerste bezoek omstreeks die tijd. Ik pinkte een traantje weg.

-0-

Hepburn anno 2013 als icoon in een commercial van een chocolademerk.

Sante Brun laat ‘n heleboel ‘Kerstfilms’ voorbij komen. SanteLOGie

Een reactie op “Pure nostalgie: Parijs 1963 met Audrey Hepburn”