Documentair fotoarchief Noud Aartsen (1932-2010)
De Bestse fotograaf Noud Aartsen (1932-2010),
(<- zelfportret) had een omvangrijk documentair archief over Best. Oude ansichten, maar merendeels foto’s die hij vanaf zijn jeugd zelf maakte. De beheerder van hhBest.nl gaat er prat op dat hij de verdiensten van Noud Aartsen als documentair fotograaf voor Best als eerste heeft erkend. Het hieronder volgende artikel is een aangepaste versie van een verhaal dat eerder werd gepubliceerd op een voorganger van deze website in februari 1999. Aanleiding tot herplaatsing was een expositie van het werk van Aartsen in september 2012 in de Bestse Bibliotheek.
Expositie ‘Veranderend Best’Vanaf 30 augustus tot 24 september 2012 is in de Bibliotheek Best onder de titel Veranderend Best, een fototentoonstelling te zien met het werk van Noud Aartsen (1932-2010). De expositie is samengesteld door de Brabant-Collectie van de Universiteit van Tilburg. De weduwe van Noud Aartsen, Rini Aartsen – van Breugel, schonk op 24 maart 2011 het totale fotografische oeuvre aan de Brabant-Collectie, overeenkomstig de uitdrukkelijke wil van Noud. Een dertigtal zwart/wit foto’s, daterend uit de jaren vijftig tot midden jaren negentig, en zijn fotoboeken zijn geselecteerd. De expositie geeft een goed beeld van het in hoog tempo transformerende Brabantse landschap, in het bijzonder dat van Best en omgeving . Aanvankelijk fotografeerde Noud de nostalgie van het boerenleven in de Kempen in de trant van Martien Coppens. De geboren Bestenaar was verknocht aan het ‘authentieke’ karakter van de mens, met zijn have en huis, in zijn natuurlijke omgeving. Later hield hij zich meer bezig met het vastleggen van de landschappelijke veranderingen. Hiermee uitte hij zijn bezorgdheid over wat vaak omwille van economische, infrastructurele en maatschappelijke vooruitgang gebeurde. Door zijn lens laat Noud het ingrijpend muteren en verminken zien van zijn eigen leefwereld door diezelfde mens. Hij doet dit door vanuit eenzelfde standpunt opnamen te maken van locaties voor en na de aantasting. Aartsen kwam in verzet tegen de rigoureuze aantastingen van zijn geliefde landschap. Hij was een van de ‘godfathers’ van de actiegroep De Mug. Mede aan hem is het te danken dat de A2 bij Best de verdiept werd aangelegd en dat de natuurgebieden rondom het Lang Ven en de Sonse Heide nog steeds bestaan. In zijn documentaire werk is Nouds verbondenheid met de onderwerpen overduidelijk aanwezig. Kortom een en al beelden van herkenning voor de inwoners van Best en omgeving. |
Noud Aartsen heeft zeven jaar op kostschool Eikenburg in Eindhoven gezeten en wilde na de ULO (voorganger MAVO) muziek studeren. Maar dat zat er in die tijd nog niet in. Hij heeft zijn broer ’n paar jaar geholpen in de fotozaak en is toen het vak verder gaan leren op de Fotovakschool in Den Haag; liep stages in Keulen en Rotterdam. Daarna begon hij een studio in Oirschot. Hij maakte portretten, reportages, beoefende reclamefotografie en architectuur, natuur- landschaps- en milieufotografie.
Aartsen, die de laatste jaren van zijn leven in Zuid-Frankrijk doorbracht, heeft fotoreportages gemaakt in onder meer Israel, Verenigde Staten, Slowakije, Frankrijk, Sardinië, Polen en Joegoslavië. Ook was hij vier jaar in Ierland, waar hij de zuid-westkust landschappelijk vastlegde en ook de laatste bergboeren heeft gefotografeerd.
Met zijn milieufoto’s heeft Noud Aartsen verschillende prijzen gewonnen.
Een lange straat
Noud Aartsen gaf zichzelf de opdracht, situaties in zijn geboorteplaats vast te leggen, voordat drastische uitbreidingen en vernieuwingen onder leiding van burgemeester Guido Notermans en opvolgende gemeentebestuurders, de beelden zouden wegvagen. En door de tijdgenoten zouden worden meegenomen in hun graf.
Hij zei daarover: “Ik heb al die foto’s in het verleden gemaakt, zonder daar opdracht voor te hebben gekregen. Ik weet nog, dat ik me vaak kwaad heb gemaakt omdat de gemeente die opdrachten tot het vastleggen van bestaande situaties voor de grote veranderingen nooit gaf. Veranderingen, ook in het buitengebied. zoals bij de ruilverkavelingen.”
“De motivatie zat bij mij natuurlijk dieper. Tenslotte was het ‘onze ruimte’. Best was in de jaren vijftig niet meer dan een lange straat met huizen. Achter deze huizen hadden de mensen vaak lange tuinen en boomgaarden. Daarachter kwamen de akkers, de Speelheide en Aarlese Heide aan de ene kant en aan de andere kant de Salderes en het Bestse Broek. De hele structuur werd uit elkaar gerukt en verplaatst naar nieuwe, moderne woonwijken – winkelcentra – gemeenschapshuizen etc.
De enkele kinderspeelplaatsjes konden onze speelruimten natuurlijk niet vervangen. Geleidelijk werden die volgebouwd! Ruimte en natuur gingen tot in de verre omgeving verloren… Best was niet meer ‘ons dorp’.”
Quatre Bras
Dit is de kruising Quatre Bras omstreeks 1952. Noud Aartsen: “De verbinding Eindhoven-Den Bosch is nog tweebaans.” De rijbaansverdubbeling had plaats in 1961 en dat kostte toen 1 miljoen gulden per kilometer. Daar legde je rond de eeuwwisseling 1 kilometer fietspad voor aan. We hebben dit niet meer kunnen verifiëren, maar waarschijnlijk is deze foto gemaakt vanaf de verdieping van de drogisterij van de familie Aartsen aan de Nieuwstraat. Daar is de ‘fotozaak’ als nevenactiviteit ontstaan. De drogisterij bevond zich waar nu café Manus is.
Aartsen: “Ik heb nog een foto van mijn vader, waarop deze ‘N2’ als klinkerweg is te zien. Mijn vader had een drogisterij annex fotohandel. Ook hij legde dus al allerlei gebeurtenissen in Best vast. Zo is er nog een film, die het inhalen van een nieuwe pastoor en een koninginnefeest laat zien. Omdat mijn vader ook landschappen schilderde, nam hij ons vaak mee naar mooie plekjes in Best en omgeving.”
Het oude centrum
Noud Aartsen over deze prentbriefkaart: “Het oude centrum zoals ik dat in mijn lagere-school-tijd nog gekend heb. Dit was een driehoekig plein, zogenaamde ‘plaatse’, waar het gemeentehuis op is gebouwd. Toen dit gemeentehuis in de oorlog kapot was gebombardeerd, hadden we een groot plein, zoals dat in het verleden ook moet zijn geweest. Dit was de kans voor Best om een plein in het centrum te hebben. Maar de plannen daarvoor zijn door de gemeenteraad afgewezen.”
“Vanaf het centrum gingen we via het Zomerpad richting Heikant. Daar lag het gehucht Naastenbest.” |
De Heikant omstreeks 1967, nog vóór de ruilverkaveling. Hier ligt nu de wijk Heivelden. |
De A58 (Eindhoven-Tilburg) in aanleg op de Aarlese Heide, ca. 1958. Van die hei (een van de oudste bewoningslocaties van Best) is nog maar een snippertje over. De naam leeft voort in een viaduct ter hoogte van Wegener Nieuwsdruk.
Best groeit al vanaf het einde van de jaren 50. In 1958 kreeg het toen door hotelhouder/bioscoopexploitant Noud der Kinderen opgerichte weekblad Groeiend Best niet voor niets die naam. Vijftien jaar later, toen de kreet small is beautifull furore maakte, voerde een plaatselijke politieke partij de slogan: ‘Best groeit, moet dat?’ Eerder had een streekredacteur van het Eindhovens Dagblad (toevallig dezelfde als de beheerder van deze Internetpagina) die vraag opgeworpen. Nu is ze weer actueel. Bij de begrotingsbehandeling 1998 is de vraag in de gemeenteraad opnieuw gesteld. En de toenmalige wethouder van ruimtelijke ordening, Jan van Beerendonk, wond er geen doekjes om: ‘We zijn door onze bouwgrond heen.’ Sindsdien kreeg alsnog de ene uitbreiding na de andere zijn beslag.
Op de voorgrond, van links af, P.A. Gondrie, gemeentesecretaris (+), C.M.A. van Helvoort, directeur Gemeentewerken en Bedrijven, tevens brandweercommandant, mr. G.F.J. Notermans (+), burgemeester, en KVP-wethouder H. Looijmans (+). Achter hen onder meer een verslaggever van het dagblad Oost-Brabant/Nieuwe Eindhovense Krant (nu beheerder van dit weblog) en ir. N. Hooijmaaijer, directeur van de N.V. Internationale Bouwcompagnie (IBC). Deze onderneming, later overgegaan naar Heijmans, heeft in de vorige eeuw ‘half Best’ gebouwd.
(Alle hier getoonde foto’s zijn oorspronkelijk geplaatst op de website NS graaft zich door Best (‘Spoorbest’) met de vermelding © Documentair Archief Noud Aartsen. De foto’s zijn weergegeven met toestemming, bij leven, van de maker. Ten tijde van de eerste publicatie, moest nog zuinig met de schijfruime worden omgesprongen, vandaar dat de foto’s zo klein zijn. )
Mooi documentair verslag! In 1999 werkte ik nog niet in Best, dus dit is voor mij een mooie aanvulling op mijn kennis over Best en deze Bestse fotograaf van niveau.
Over Noud Aartsen hoorde ik voor het eerst dankzij het mededelingenblad van de Heemkundekring Kempenland. Dat was in 2005 bij gelegenheid van een overzichtstentoonstelling n.a.v. zijn boek ‘Weldadige Weemoed’. Bij de aankondiging stond een foto met als titel ‘Boerin met koe te Best’. Ik ken die boerin. We gingen er in de jaren 50 en 60 met regelmaat heen. Ik ben zeer benieuwd of die foto tot uw archief behoort.
Sorry, nee, maar je kunt daarvoor naar de Brabant Collectie gaan: https://www.google.com/url?q=http://www.tilburguniversity.edu/nl/brabantcollectie/&sa=U&ei=HpU8UPSQH4OmhAe674GgBA&ved=0CAUQFjAA&client=internal-uds-cse&usg=AFQjCNFnZjrLVfcOrLEaDoo_bL-Bs-JRoA
De foto van het kruispunt kan niet vanaf drogisterij Aartsen zijn gemaakt want tussen de drogisterij en het kruispunt stonden nog 2 huizen waaronder sigarenfabriek Looimans. De vrachtauto staat voor cafe Eijkenmans die op de hoek Nieuwstraat / Eindhovenseweg stond
Groeten Kees Dekkers
Bedankt voor de info. We kunnen het Noud helaas niet meer vragen. Mogelijk hebben we hier te maken met het verschijnsel dat onze herinneringen na jaren wel eens ’n beetje krom kunnen zijn.