Ook nog eens verkeerde man op verkeerde plek
Door J.C.M. van der Schoot
De weg naar de Brabantse kandidatuur voor Culturele Hoofdstad van Europa in 2018 gaat niet over rozen. Gemeenteraden vinden de aangetrokken ‘culturele zwaargewicht’ <- Martijn Sanders uit Amsterdam een te dure kracht om deze Brabantse kar te trekken.
We zouden aan deze levendige discussie nog een nieuw element kunnen toevoegen, namelijk de vraag om ‘ns goed naar de artistiek leider zelf te kijken, nog afgezien van de centen. Sanders is inderdaad een zwaargewicht, maar voor wat Brabant betreft is hij naar mijn mening er een op de verkeerde plek. Hij kent Brabant niet, terwijl hij zich toch als een Brabantkenner manifesteert.
In de Brabantse steden weet de voormalig directeur van het Concertgebouw en kunstverzamelaar zijn gehoor keurig te vertellen wat elke stad op cultureel gebied in huis heeft. Zijn stedelijke culturele lijstjes kloppen, maar dat mag dan ook wel voor een honorarium van 1500 euro per dag.
En wat in elk geval niet klopt, is zijn kijk op Brabant anno 2012. Al bij zijn eerste interview in de Brabantse kranten liet Sanders weten Brabant veel te bescheiden te vinden. Op 4 februari 2011 merkte hij in Breda op, dat de kandidatuur van Brabant tot een succesvol einde gebracht kan worden, maar dat hij daarbij nu nog de spreekwoordelijke Amsterdamse grote bek miste.
Is dit eigenlijk al geen mislukte kennismaking? Hier is immers een Amsterdamse culturele boodschapper aan het woord, die Brabanders bewust komt maken van ….ja, waarvan eigenlijk? Van zijn eigen beperkte en onrealistische kijk op het reilen en zeilen in het huidige Zuid-Nederland. Het is toch verontrustend, dat zo’n bolleboos, behept met een totaal achterhaald beeld van het tegenwoordige Brabant, wordt aangetrokken om een klus als deze te klaren. Want Brabant te bescheiden? Kom nou. Menige Brabantse bestuurder staat zich moeiteloos achter het spreekgestoelte op de borst te kloppen. Sanders kan gerust zijn: de nieuwe en vaak irritante Brabantse Branie heeft zijn intrede gedaan. Overigens zou met enige bescheidenheid de kracht van Brabant voor welk doel dan ook heel wat overtuigender over het voetlicht kunnen worden gebracht.
Dat Brabant op weg naar de kandidatuur voor Culturele Hoofdstad deze Amsterdammer inhuurde, vind ik eigenlijk beschamend. Natuurlijk niet omdat hij een Amsterdammer is, maar omdat hij zich manifesteert als een vreemdeling, die pas voor het eerst Brabant lijkt aan te doen.
En dan ook nog: moet Sanders deze Brabantse kar trekken, terwijl hier in Brabant echt wel jonge en bekwame culturele uitblinkers met prima ideeën voorhanden zijn? De meest relevante vraag blijft natuurlijk toch: moeten we een dergelijke miljoenen kostende kandidatuur wel willen, terwijl het steeds aangevoerde argument van ‘we verdienen het terug’, in deze crisistijd helemaal geen hout snijdt?