‘Zorreg, dat je dur bij komt’
Peter Stiekema
orreg dat je dur bij komt, bij de marine, bij de marine’ is de titel van een liedje van Tom Manders (Dorus). Uit de jaren vijftig, schat ik. Kennelijk is de nood bij de marine heel hoog, want er is een oorlogsschip uit de vaart genomen omdat er te weinig personeel voor is. De bemanningsleden worden al ingezet op andere schepen. Vandaar. In het Kremlin raken ze maar niet uitgelachen over het Nederlandse leger in het algemeen en de marine in het bijzonder. Nee, neem dan de Belastingdienst. Daar schijnt iedereen te willen werken.
Vroeger wisten wij, jonge journalisten, het wel. Als je helemaal niks kon, dan kon je altijd nog journalist worden. Als zelfs dat te veel gevraagd was, dan was sportjournalist een laatste redmiddel. Dieper kon je niet zakken. Maar werken bij de Belastingdienst is vandaag de dag echt de overtreffende trap: Als je helemaal niks kunt dan kun je altijd nog bij de fiscus gaan werken. Want de Belastingdienst is ongelooflijk populair, gemiddeld melden zich 13 kandidaten voor openstaande vacatures.
Ondanks het negatieve nieuws rond de toeslagenaffaire solliciteerden er vorig jaar bijna 50.000 mensen, een kwart meer dan in 2019. In 2017 meldden zich ‘slechts’ 15.000 sollicitanten. En dat ondanks alle schandalen rond de toeslagenaffaire en andere complete mislukkingen. Waarom wil je er dan toch aan de slag, vraag ik me in gemoede af. Vermoedelijk omdat je bij de fiscus als werknemer niets fout kan doen. Iedereen blijft zitten en verroert zich niet. Ontslagen word je niet, want er is altijd een tekort aan personeel. Nee, werken bij de Belastingdienst is een functie voor het leven met goede voorzieningen en een gegarandeerd pensioen. Hoeveel je ook blundert, al dan niet bewust.
Dus, zorreg, dat je dur bij komt, bij de Belastingdienst, bij de Belastingdienst. Heus, leuker kunnen we het niet maken.