hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

oris Johnson heeft Jeremy Corbyn met huid en haar opgevreten. Zo’n eclatante zege voor de Conservatieven zal de ijdele Boris zelfs in zijn stoutste dromen niet hebben verwacht. Aan de andere kant, Labourleider Corbyn had in zijn hele campagne geen verhaal en deed er vaak tijdens interviews vooral een soort van mysterieus zwijgen toe. Geen enkele concrete uitspraak pro of contra een Brexit gehoord van Jeremy, die er al een tijdlang uitzag of hij door een trein reclame=kersttrucks van Coca Cola was overreden.

Toch trekt Corbyn nog geen consequenties uit zijn falen en wil hij aanblijven. Of hem dat gegeven wordt is nog maar de vraag, want een dergelijk zware nederlaag heeft Labour sinds 1935 niet meer geleden. Als ik Labour was, dan zou ik het wel weten. Af door de zijdeur met Corbyn.

Niet dat we nu blij moeten zijn met Boris. Hij is een opportunist van het type Trump en zo’n leider kunnen we eigenlijk missen als kiespijn. Toch lijkt de weg nu vrij voor een Brexit. Er zijn nog wel wat beren op de weg, maar de gemiddelde Brit is het hele gedoe rond de Brexit kotsbeu en uiteindelijk zal het er dan wel van komen, hoewel Schotland er nog alles aan zal proberen om het tij te doen keren.

Intussen gaat Johnson op zoek naar politieke en economische vrienden, die hij vooral buiten Europa moet gaan zoeken. Die steun zal hij ongetwijfeld vinden in de VS en Canada. Ongetwijfeld zal Donald Trump hem met open armen ontvangen en ook met Canada deelt Groot-Brittannië een lange geschiedenis. Dat geldt natuurlijk ook voor Nieuw-Zeeland en Australië. Als je met die landen langlopende handelscontracten, zonder allerlei gedoe met heffingen, kunt sluiten, zou het vertrek uit de EU voor de Britten allemaal nog wel mee kunnen vallen.