Cynische suïcidale man leeft helemaal op
at ondenkbaar is, speelt Britse humor in After life klaar. Tony, werkzaam bij zijn zwager aan een huis-aan-huis-blad (‘Wij zijn geen journalisten.’) verliest zijn vrouw aan kanker en bazuint rond dat hij suïcidaal is. Alvorens niet tot de daad over te gaan (dat wéét je gewoon) schoffeert hij iedereen, inclusief de postbode. Uiteindelijk leeft Tony – aangespoord door zijn vrouw Lisa op een nagelaten, stiekem in bed gemaakte video – helemaal op. Netflix-serie, eerste seizoen, tweede in de maak.
De film wordt gedragen door Ricky Gervais als de sikkeneurige, cynische Tony. En passant krijgen we een kostelijke satire op het reilen en zeilen van zo’n op advertenties drijvend plaatselijk krantje, dat uitvliegt wanneer zaken als een zogenaamd op Hitler lijkende baby (aangeplakte snor) ‘aan de orde’ zijn.
Schitterende, diep gravende dialogen, onder meer met een weduwe-lotgenote op de begraafplaats en de verzorgster van zijn demente vader. ‘Hoe is het met Lisa?’ – ‘Lisa is dood, pa.’