ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Overdonderend…
31 december 2018 | 
Geplaatst door: 
Bezoeksters van de tentoonstelling temidden van de foto’s van Thijs Wolzak in het Designmuseum Den Bosch. Foto © Jan van de Ven
Jan van de Ven
Voor elk van de uitvergrote (en uitgelichte) foto’s van thijs wolzak staan stoelen of bankjes. je gaat er zitten, alleen of met andere tentoonstellingsbezoekers – die je vaak helemaal niet kent – en het voelt in het Bossche Designmuseum alsof je op visite bent in het huis van de geportretteerde.
Het zijn mega-grote foto’s. De interieurs met hun bewoner(s) zijn overdonderend. Je ziet dat dit ook van alle bezoekers de ervaring is: ze moeten het even op zich laten inwerken. En daar zijn dan die stoelen en bankjes voor – er wordt gretig gebruik van gemaakt.
Er zit iets surrealistisch in die foto’s. Het ziet er naar uit dat gebruik gemaakt is van de techniek van ‘focus stacking‘, waardoor meerdere foto’s samen een scherptediepte van voor tot achter creëren. Zo zie je een diepe ruimte zelf nooit. Er is in het menselijke blikveld altijd een deel van de diepte onscherp. maar niet in deze foto’s. Het geheel levert daardoor een verrassende diepte, een vreemde driedimensionaliteit op.
Mij trof een zinsnede aan de wand (teken aan de wand?) in deze tentoonstelling: “De mens voelt zich het meest thuis in een illusie. Zonder water, gas en elektra kun je niet wonen, maar zonder opsmuk voelen we ons niet thuis.”
Geplaatst in
Maar zijn die drie meiden niet bezig met hun telefoontjes?
nee, dat zijn podcasters. bij elk tafereel doet een bewoner zijn verhaal. toen ik er was, waren ze allemaal in gebruik, maar ik ga nog een keer terug om te luisteren. we gebruiken bij monument kamp vught die podcasters ook. op veel plekken kun je het apparaat bij een zogenoemd access point houden en je krijgt dan het bij die plek horende verhaal te horen.