Gaskraan dicht, mijnen open
Peter Stiekema
ersoonlijk heb ik een hekel aan 1 april. Al die flauwe grappen die over de mensen worden uitgestrooid. ‘Meneer, uw schoenveter zit los’, meneer uw gulp staat open’, ‘mevrouw, u liet net een briefje van honderd vallen.’ Deze column bevat dus geen 1-aprilgrap, maar is bloedserieus.
Afgelopen week heeft het kabinet een belangrijke beslissing genomen. De Groningse gaskranen gaan dicht. Een buitengewoon kostbare operatie, waar het kabinet helaas geen kostenpraatje aan kan hangen. Ik schrijf bewust kostenpraatje en geen kostenplaatje, want de kostenplaatjes in dit land slaan meestal nergens op en vallen in de regel honderd procent (of meer) hoger uit.
Ook wie een en ander gaat betalen, daarover zwijgt het kabinet in alle talen, maar de uitkomst is wel bekend: de belastingbetaler, en wel de binnenlandse, want als je in het buitenland woont en aandeelhouder bent, zal het zo’n vaart niet lopen. De buitenlandse belastingbetaler kreeg al een douceurtje van 1.4 miljard, dat we prima voor de anti-aardgasoperatie hadden kunnen gebruiken (en nog, indien er in de Tweede Kamer politici hadden gezeten met ballen – of iets soortgelijks – in hun respectievelijke broeken).
Nou heb ik een vriend in Amerika, die toevallig dezer dagen in Europa is. Nou ja, toevallig is het nou ook weer niet. Slim Merrick, zo heet die vriend, is hoogleraar Mijnbouw en industriële Samenleving aan de prestigieuze universiteit Yale, (een van de Amerikaanse topuniversiteiten, behorend tot de Ivy League). Hij is bij mij op bezoek, onder meer in afwachting van gesprekken met Donald Tusk en minister Wiebes van Economische Zaken. Merrick is namelijk een expert op het terrein van de mijnbouw en wat te doen als die mijnen gesloten zijn/worden, in relatie tot het energiegebrek in de wereld. Slim (voor alle duidelijkheid in de States en Mexico een normale voor- en achternaam, zo is Carlos Slim een van de rijkste mensen op aarde en de Mexicaan Carlos Dom een van de armste) is er van overtuigd dat ook in
In Limburg en de aangrenzende buurlanden zouden grondstoffen te vinden zijn die het verlies aan aardgas zouden kunnen compenseren.
gesloten mijnen nog voldoende energie te halen is. In Limburg en de aangrenzende buurlanden, maar ook elders in de wereld zouden volgens Merrick grondstoffen te vinden zijn die het verlies aan aardgas zouden kunnen compenseren. Op basis van zijn onderzoeken is bijvoorbeeld in de VS het zoeken naar schaliegas tot grote hoogten gestegen. Maar dat heeft weer schadelijke gevolgen voor het milieu. En dat willen we hier terecht niet. Alhoewel het scheelde, onder de vorige minister van EZ, Henk Kamp, maar een haartje of een gebied tussen Eindhoven, Den Bosch en pakweg Helmond, zou, in ieder geval voor een deel, aan de zucht naar energie zijn opgeofferd.
Slim Merrick denkt dat er nog voldoende energie uit de mijnen in Limburg te halen is, bij voorbeeld door het op grote diepte oppompen van warm mijnwater en het vergassen van nieuw aangeboorde steenkool vlak buiten de gangen van oude mijnstelsels. Hij denkt daarbij met name aan de oude, nooit geëxploiteerde Beatrixmijn bij Vlodrop als proefexploratiegebied.
Inmiddels heb ik contact opgenomen met de diverse besturen in deze provincie en ik krijg enthousiaste reacties voor Merricks’ ideeën. Nou hoef je daar nu ook weer niet zo van op te kijken, want hier in Limburg is men geneigd overal in te trappen. Denk bij voorbeeld maar aan die Algerijn, die met het oprichten van Maastricht Airlines op de proppen kwam en prompt een tonnetje of negen aan subsidies kreeg uitgedeeld. Uiteraard is Maastricht Airlines nooit van de grond gekomen (flauwe woordspeling, Peter) maar met de ideeën van professor Merrick ligt dat toch wel anders. Hij is een echte slimmerik. We zullen zien.
Beurzen open, gaskraan dicht. Trouwens, hadden ze in Limburg, voordat Den Uyl die mijnen sloot, ook geen last van verzakkingen en scheuren?
Jazeker, vroeger werd die schade vergoed, maar tot voor kort niet meer. Verjaard, zei ‘gietijzeren’ minister Kamp een paar jaar terug nog, hoewel er nog steeds huizen zijn waar scheuringen plaats vinden. Er wordt nu over gedacht om deze schade toch te vergoeden. En we hebben natuurlijk ook die zware aardbeving gehad in april 1992. Veel schade, maar wel naar behoren vergoed. Had te maken met breuken in de diepere aardkost en niet met de aanwezigheid van mijnen.