Het einde van de democratie
Peter Stiekema
ie geprobeerd heeft de discussie op onder meer televisie en in dagbladen over de gemeenteraadsverkiezingen te volgen kan (bijna) niet anders dan twijfelen aan het democratisch gehalte van onze zogenaamde democratie. Zelden zulke ordinaire scheldpartijen gezien, zowel op gemeentelijk – als op nationaal niveau.
Neem de ruzie tussen Pechtold en Wilders. Dat ging niet over de gemeentelijke politiek in pakweg Tuitjehorn, maar over het accepteren van een appartement van een Canadese oud-ambassadeur door Pechtold ergens in het Westen van het land. Een schande vond Wilders, die enkele dagen tevoren nog met de nodige egards was ontvangen door de niet bepaald als democratisch bekend staande Russische president Vladimir Poetin en bijna tot ereburger van Leningrad, Omsk en Vladivostok was benoemd, met de daarmee gepaard gaande versierselen. Of Geert moet een Halbe Zijlstra hebben gemaakt, dat kan natuurlijk ook.
Uiteraard zat Pechtold volkomen fout met het accepteren van het appartement en vooral ook door het zwijgen daarover, maar met de gemeentelijke politiek had het allemaal weinig te maken. Dat het ‘maar’ om een plekje van 50 vierkante meter ging, zoals Pechtold Wilders toevoegde, maakt het nog een beetje erger. Velen in de Randstad zouden daar een antidemocratische moord voor doen. Om over prins Bernhard jr. maar te zwijgen. Die is sowieso al eigenaar van een Oranje stadscamping, maar daar hoor je geen politicus over.
De bemoeienis van allerlei landelijke kopstukken met wat er in de diverse gemeenten zou moeten gebeuren, zonder daar over al te veel kennis te beschikken, maakt het allemaal des te pijnlijker. Blijf in Den Haag, Rutte c.s. en probeer eindelijk de in Regeerrakkoord en Troonrede gedane beloften aan het volk – lastenverlichting, meer aandacht voor ouderen, gezondheidszorg en onderwijs – eens waar te maken. Je hoort ze er niet over, evenmin als je een partij als 50plus nog in beweging krijgt om iets aan de problemen en achterblijvende inkomens van ouderen te doen.
Met partijen als CDA, SGP, ChristenUnie. DENK en Nida komt een theocratie steeds dichter bij.
De bakermat van de democratie was Griekenland, lees Athene. Uit het oud-Grieks vertaald betekent democratie zoiets als het volk regeert, enigszins versimpeld, ik geef het meteen toe. Dat is destijds uiteindelijk uitgelopen op een grenzeloze mislukking, waaraan in 31 voor Christus, toen de Romeinen het zelfbestuur overnamen, een roemloos einde kwam.
Kijk eens wat er heden ten dage in Nederland gebeurt. Alleen als er verkiezingen zijn zie je nog her en der over elkaar heen buitelende politici, meestal op een plek waar ze niets te zoeken hebben, maar waar ze straffeloos van alles beloven. Als er pogingen worden gedaan om het volk echt inspraak te geven, bij voorbeeld via referenda, dan geeft de politiek niet thuis. Zeker niet als de uitslag de reguurders niet welgevallig is. Neem het Oekraïne-referendum. Dan benadrukken Rutte en zijn gezelschap dat een dergelijk referendum geen opmaat is voor een lidmaatschap van de EU. Ondertussen weten wij wel beter. Mocht de uitslag van het referendum over de sleepwet de regering onwelgevallig zijn, dan gaat ook dit referendum in de verdwijnput. Daarmee raakt het democratisch troetelkindje van Democraten 66 definitief uit het zicht.
In feite is van democratie eigenlijk al langer geen sprake meer. Met partijen als CDA, SGP, ChristenUnie. DENK en Nida komt een theocratie steeds dichter bij, waarbij de invloed van enkele van deze partijen op de regering Rutte niet over het hoofd mag worden gezien. En over het democratisch gehalte van de islamitische partij DENK nog het volgende: Journalisten van NRC en Telegraaf waren niet welkom bij de festiviteiten op de verkiezingsavond. Tsja.