Hoofdrol voor Dumoulin
Peter Stiekema
ielrenner Tom Dumoulin speelde dinsdag de hoofdrol in een van de zwaarste etappes van de Giro van 2017. Of eigenlijk de hoofddrol. Hij zat in de grote groep der favorieten toen hij plotseling de berm in dook, zich van zijn koerskledij ontdeed en het op een poepen zette. Een kwestie van een aanval van slingerschijt, waarschijnlijk veroorzaakt door het slingerende parcours. Van de ene haarspeldbocht naar de andere. Hij verloor twee minuten op Nibali en Quintana, maar behield nog net de roze trui, een secondenspel.
Had dat niet anders gekund? Zeker wel. In de jaren vijftig kreeg de toenmalige Belgische wielervedette Stan Ockers in een wielerkoers een zware aanval van diarree. Twee van zijn ijlings gealarmeerde ploegmaats trokken zijn broek naar beneden en Ockers liet zijn gevoelens (laten we het zo maar noemen) de vrije loop. Nadat hij uitgekakt was trokken zijn ploegmakkers zijn broek weer omhoog en Stan zette de wedstrijd voort. Sterker nog hij won. En aan de finish kreeg hij, wat hij eigenlijk zelf ook was, een ruiker. Ockers overleed in 1956, na een zware val op de wielerbaan van, ik dacht Gent.
Terug naar Neerlands hoop in zeer bange dagen: in deze Giro lijkt het me onwaarschijnlijk dat hij de roze trui gaat houden. Maar van de bruine trui is hij zo goed als verzekerd.
Nu weet ik waar het woord racekak vandaan komt. Trouwens, vóór het alziend oog van de tv werd beweerd dat tourrenners ‘gewoon’ de stront langs hun benen lieten lopen.
Quintana zit nu op 31 seconden achter Dumoulin! Nog 3 dagen.