Wishful thinking
Peter Stiekema
remier Rutte is een politicus die zich in zijn beleid grotendeels laat leiden door het principe van ‘Wishful thinking’. De definitie van Wishful thinking komt ongeveer op het volgende neer: Het interpreteren van feiten, verslagen, gebeurtenissen, waarnemingen volgens zoals men die graag heeft en niet volgens de werkelijke stand van zaken. Als dit bewust gebeurt, en zonder respect voor de waarheid, dan kun je spreken van verkeerde interpretatie, vervalsing, huichelen, oneerlijkheid of een verwrongen voorstelling van de waarheid. U begrijpt, ik heb het even opgezocht.
Tot op het allerlaatste moment heeft Rutte gedacht dat het met het fenomeen Brexit wel los zou lopen, maar hij kwam bedrogen uit. Een kwestie van zelfbedrog of erger, nonchalance bijvoorbeeld. Maar ook het bedriegen van zijn landgenoten. De klap kwam hard aan. Zoals te verwachten was, donderden de beurzen ineen, kraakten pond en euro en zochten beleggers hun heil in vooral goud of dollars en yens.
Zelfs fanatieke voorstanders van de EU zullen het over een ding zeker eens zijn. Er valt veel te verbeteren. Lees er de kranten, de ingezonden brievenrubrieken, het internet, maar op na. Maar toch gebeurt dat niet. Ja, nu het te laat is, misschien. Rutte had als tijdelijk voorzitter van de EU (nog tot 1 juli) de kans moeten grijpen om de groeiende onvrede over het functioneren van de EU mede aan de orde te stellen. Meteen al, op 1 januari, nou vooruit dan op 2. Hij liet dat na. Het Nederlandse EU-voorzitterschap het afgelopen half jaar stelde helemaal geen bliksem voor. Er werd niets bereikt. Op geen enkel gebied.
Zelfs Merkel en Hollande kwamen pas een dag voor het Britse referendum tot de conclusie dat het echt tijd is om het functioneren van de EU onder de loep te nemen, ongeacht het feit of er ja of nee zou worden gestemd in Groot-Brittannië. En het referendum stond al veel langer dan een jaar op de politieke agenda van 23 juni 2016.
Voor volgende week dinsdag hebben de EU-leiders op initiatief van Merkel en Hollande nu afspraken gemaakt voor een Eurotop met als voornaamste onderwerp navelstaarderij. Rutte heeft daar zoals gebruikelijk geen enkele rol in gespeeld. De afgelopen maanden zat hij in de bijwagen achter de Mercedes van Merkel. Als klein kwajongetje zonder visie of inzichten. En wat wordt het volgende week? Diepgaande hervorming, aanpak van corruptie, geldverspilling? Ik denk het niet. Ze drinken een glas, doen een plas en alles blijft zoals het was. Het begin van het einde van de EU in zijn huidige vorm.