ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Wieringa perst roman in 94 bladzijden
17 maart 2014 | 
Geplaatst door: Boekenweekgeschenk
Mensen die al vroeg het Boekenweekgeschenk in huis hadden zeggen, je leest het zo even uit. Nu ben ik een langzame, bedachtzame lezer, maar ook al zou ik dat niet zijn, dan durf ik te beweren dat je ‘slecht leest’, als je Een mooie jonge vrouw van Tommy Wieringa in een wip (wat zeg ik nou weer) hebt geconsumeerd.
Wieringa schrijft namelijk geen verhaaltjes, maar heeft altijd genoeg in huis voor een echte roman. In dit geval speelt-ie het klaar, zo’n roman in 94 pagina’s te persen.
Enerzijds heb je het gevoel dat ‘Een mooie jonge vrouw’ – het gaat over een 28-jarige meid die aan de haak wordt geslagen door een geleerde vrijgezel van 42 – de plot is voor een lijvig boek, anderzijds is het een ‘voltooid’ onderhoudend, diepzinnig verhaal. Misschien is dat mijn kwaal, maar je moet er je hersens bij houden, dus om het zo maar even tussendoor in de trein te lezen…
In het begin loopt alles volgens een herkenbaar stramien, tot en met de trouwpartij in een kapelletje op het Franse platteland. Maar dan ontstaat Het Probleem van Het Kind. Moet het er komen of niet? ‘Nemen we een jongen of een meisje?’ Het lukt niet al te best, dus…maatregelen! We verkeren helemaal in dit tijdsgewricht. Intussen confronteert Wieringa ons met ‘de wetenschap’ van zijn hoofdpersonage, dat professor is in de virologie en dat te maken krijgt met actuele nare ziekten, inclusief die van de dieren. En laat die mooie jonge vrouw nu een overtuigd veganiste zijn en kritisch genoeg om de corruptie van de hedendaagse wetenschap, in wisselwerking met de commercie te veroordelen. Haar ouder wordende echtgenoot wordt steeds minder genietbaar.
Dit leidt naar de totale ondergang.
Voor het zover is – een ontluisterend laatste college voor de vakantie, waarbij de hoogleraar in tranen achterblijft – kunnen we ons koesteren in het fonkelende Nederlands van Wieringa en in heerlijke metaforen als ‘de slaap kwam geruisloos als een zeis door het hoge gras’. Muggen ‘botsen tegen zijn oren’, als hij, door de mooie moeder uit huis verbannen, op een terras zure rooie wijn zit te drinken.
Enfin, een boekje dat je meer biedt dan je verwacht.
Geplaatst in Boeken