hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

ooropgesteld: ik ben al jarenlang geen liefhebber meer van het Eurovisie Songfestival. Vroeger werd er nog goede (laten we zeggen: behoorlijke)  muziek ten gehore gebracht door  musici met heel aardige nummers. Ik noem Abba met Waterloo, een band die een heel grote loopbaan heeft uitgebouwd, of zelfs Udo Jurgens, die geloof ik, drie keer heeft meegedaan.

Dat kon zowel met chansons zijn als stevige rock.

Tegenwoordig is het vrijwel altijd complete gekte die er wint. Vrouwen met baarden, mannen met baarden in vrouwenkleren en bands gekleed in alligatorkostuums. Een exotenfestival, kortom. Freakbijeenkomst mag het van mijn part ook genoemd worden. En erg muzikaal is het allemaal evenmin.

Afgelopen zaterdag werd er gewonnen door een Zwitserse man (?) in een gekleurd vogelhemd, dat vervolmaakt werd door een koket rokje en beige panty’s, gelukkig nog zonder naad. I rest my case. 

Ik heb de uitzending niet live bekeken, maar ik baseer mijn kennis op het VRT-Journaal van 13 uur zondagmiddag, waarin uitgebreid aandacht werd besteed aan dit schier verdoemde festival, dat ooit bedoeld schijnt te zijn geweest om bij te dragen aan vrede en vriendschap tussen de Europese volkeren.

Tevoren had ik al gewalgd van de Nederlandse bijdrage van ene Joost Klein met het onwaarschijnlijk slechte, amuzikale liedje Europapa (of zoiets). Hij ging daarbij gekleed in een blauw kostuum met forse vleugelpartijen, met een bloempotkapsel waarin waarschijnlijk het een en ander verborgen was. Het nummer, te slecht om enige aandacht aan te schenken, werd omhelsd door een groot deel van de Nederlandse bevolking en zelfs internationaal gewaardeerd. Over wansmaak gesproken. Gelukkig maakte hij een of andere beweging naar een cameravrouw (hij wilde niet  gefilmd worden, maar waarom doe je dan mee?)  en werd hij gediskwalificeerd.

Hoera, dacht ik bij mezelf, maar hoe groot was de woede van de Nederlandse (TROS/AVRO)-delegatie. De voorzitter gaf zelfs een exclusief interview aan de redactie van Een Vandaag (ook AVRO/TROS), dus zo exclusief was het nu ook weer niet, Pieter Jan Hagens). Het had niet veel gescheeld of delegatielid Cornald Maas had de oorlog verklaard aan de Zweden, maar gelukkig voelde minister Ollongren van Defensie (Van Zweedse afkomst) daar niet veel voor, temeer daar de meeste vaderlandse wapens zich in Oekraïne bevinden waar ze tegen de Russen worden gebruikt, alhoewel niet met heel veel succes, begrijp ik. Een storm in een enorme glas water dat gedoe rond Joost Klein, meer niet. En vermoedelijk zal hij er financieel niet slechter van worden.

Schandalig was ook hoe de Israëlische deelneemster werd ontvangen door het opgehitste publiek. Een songfestival heeft volgens mij niet heel veel met oorlog te maken en de politiek daar omheen (oorspronkelijk was het toch een soortement vredesfestival, weet u nog) evenmin.

Stop toch met die onmuzikale onzin en verzin eens iets anders.

Vuilisnmaaaan mogen al die beroerde zangers en zangeressen, alsmede bestuursleden van de EBU en Cornald Maas ook nog meeeee.  En stop Joost Klein maar in een speciale zak, zodat hij dat geschifte kostuum niet hoeft uit te trekken. Eurobahbah.

Voorpagina hhBest

Een reactie op “Eurobahbah”