hhBest – Sinds 1996

Sante Brun

ls de maffiosi in je dorp, die je bitterste vijanden waren, ineens poeslief beginnen te doen, is het zaak goed op te letten. Burgemeester en voormalig visser Angelo Vassallo weet dat van het begin af aan, hij heeft het nog twaalf jaar kunnen uitstellen maar op 5 september 2010 hebben de maffiosi er kennelijk genoeg van dat er niks meer te verdienen valt onder het bewind van de-burgemeester-visserman; om diens bewind te beëindigen zijn zeven schoten voldoende.

De zeven schoten hoor je alleen maar. Het beeld van de film Il sindaco pescatore is dan al op zwart.

Vassallo was degene die er in 1998 al genoeg van had – van de algemene verloedering van zijn dorp Acciaroli en de aangrenzende zee aan de westkust van Italië, regio Campania waarvan Napels de hoofdstad is – vuilnis wordt in zee gestort, of ligt in bergen te slingeren in en rond het dorp, de zee is zo verpest dat er niets van betekenis meer gevangen wordt; dat is de directe aanleiding voor Vassallo om te zien naar ander werk: het moet anders en daarvoor moet hij burgemeester worden.

Als hij dat eenmaal is merkt hij pas hoe ver de verrotting al heeft toegeslagen. De gemeenteambtenaren hebben al maanden geen salaris meer gehad, sommigen komen al helemaal niet meer opdagen of hangen maar wat rond; de gemeentesecretaris is zelfs de zetbaas van de rijke man in het dorp, die zich onbedreigd heer en meester voelt.

Vassalli wordt belaagd via zijn kinderen, die met foute vrienden omgaan en drugs gebruiken, waardoor de burgemeester zelf in opspraak wordt gebracht, maar hij houdt taai vol, al moet hij er het provinciebestuur voor uitdagen. Hij laat de louche nachttent sluiten waar drugs verkocht en gebruikt worden en onder luid gejuich een in de haven geduwde auto ophijsen. Hij vervangt de duidelijk omgekochte gemeentesecretaris door een oude vriend, een slimme, gepensioneerde advocaat.

De resultaten zijn te zien: het dorp wordt schoongehouden, de zee gaat er ook beter uitzien en uiteindelijk krijgen zee en strand van Acciaroli de vijf blauwe vlaggetjes van de milieubeweging, wegens uitzonderlijke reinheid, waardoor de toeristen toestromen en de mensen in het dorp op een nette manier in hun levensonderhoud kunnen voorzien.

En dan, na twaalf jaar, heeft de plaatselijke maffia er kennelijk genoeg van. En raapt de boss van de plaatselijke clan ineens wèl zijn peukje op… Waarna die zeven schoten.

Sergio Castellitto, die de burgemeester-visserman speelt, doet dat buitengewoon natuurlijk en indringend. De echte Vassallo was dan wel een eenvoudige visser, maar hij had ook gestudeerd aan de universiteit, hoewel hij zijn studie niet had afgemaakt. Dat is geen gemakkelijk personage om vorm te geven voor een acteur, maar Castellitto doet dat op een hoogst natuurlijke manier. Hij is dan ook de beste acteur van de film waar de anderen – zijn vrouw, zijn kinderen, de maffiosi, het gemeentepersoneel voornamelijk een soort sprekende figuranten zijn.

Prachtige film in de befaamde Italiaanse filmtraditie. Op Netflix.