hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

isite en vis blijven maar twee dagen fris’ Dat is een spreekwoord waar ik mij al mijn hele hele leven aan tracht te houden.  Ik acht het dan ook volstrekt begrijpelijk en heel normaal dat diverse gezinnen die vluchtelingen uit Oekraïne gastvrij hebben opgenomen, daar binnen relatief korte tijd spijt van krijgen.

Persoonlijk zou ik er dan ook nooit aan zijn begonnen.

Je haalt volstrekt vreemde mensen in huis, van wie je de taal niet verstaat, laat staan spreekt en die er ook heel andere gewoonten en normen en waarden op na houden. Bezint eer ge begint is een ander gezegde dat me in dit verband spontaan invalt. Zeker als ik al die gruwelverhalen lees in de kranten. Zo vernam ik de geschiedenis van een gastgezin dat een ouderpaar en hun vier kinderen in huis nam. En als klap op de vuurpijl hoorden bij dat gezin ook nog eens 19 poedels, die allemaal in de tuin poepen. Zelf heb ik drie honden en drie katten, dus ik weet wat dat aan poepscheppen in moet houden. Geef mijn portie maar aan Fikkie, hoor ik u zeggen.

Zo ontstaan er ruzies over de maaltijden, over het langdurig douchen en het dure Russische gas, over de afstandsbediening van de televisie, over het gebruik van de telefoon en internet. Het slaan met deuren, het de trap op- en afhollen, het laat naar bed gaan en harde muziek. Het niet schoonmaken van de toiletten. Om maar wat te noemen. Brrr, ik moet er niet aan denken. Mijn vrouw overwoog in een zwak moment nog wel even een of twee Oekraïners gastvrij op te nemen maar toen ik dat met onze huisdieren overlegde wees het zestal haar bijna de deur. Zij moesten er echt niet aan denken. Onze oudste hond wees met haar rechter voorpoot naar de open haard  en blafte: ‘Eigen haard is goud waard en dat wil ik wel zo houden’. En daar kon ik uiteraard geen nee tegen zeggen. Want die eigen haard, die ik niet met anderen hoef te delen, is ook mij veel waard.

Voorpagina hhBest

3 Reacties op “Bezint eer ge begint”