Ik maak me zorgen
Peter Stiekema
k maak me oprecht zorgen. Nee, niet over het Coronavirus, dat nog wel enkele jaren zal voortwoekeren. Daar hebben we inmiddels al een beetje mee leren leven, hoewel het aantal doden op de wereld dat al is gevallen en nog zal vallen niet gering is. Nee, ik maak me vooral zorgen over de crisis rond Oekraïne aan de grens waarvan Rusland een grote troepenmacht aan het neerplanten is en de mogelijke acties van China tegen Taiwan.
China beschouwt Taiwan nog steeds als een afvallige provincie. Na de Olympische Winterspelen zou het daar wel eens menens kunnen worden. Stel dat de sluwe Poetin en de Chinese leiding de handen ineen slaan en zouden besluiten op dezelfde dag, ergens in maart bijvoorbeeld, respectievelijk Oekraïne en Taiwan aan te vallen. Dan zouden de Westerse leiders wel heel erg op hun neus kijken, zo niet in totale paniek raken.
De koninklijke familie zal dan de vliegtickets naar Canada of voor mijn part Argentinië wel al besteld hebben, schat ik maar zo. Want bij echte crises moet je niet erg op die Oranjes rekenen, zo heeft het verleden al vaker bewezen.
De G7 heeft Poetin de afgelopen dagen gewaarschuwd en met sancties gedreigd. Maar zou Poetin bang zijn voor die sancties? Ik denk het niet. Hij hoeft alleen maar de gastoevoer naar Europa dicht te draaien en alles valt hier ongeveer stil. Zeker ook omdat je ervan uit kunt gaan dat Poetin hele computerpelotons heeft klaarstaan, die de apparatuur van de Westerse landen gaan aanvallen. In Nederland zijn de computersystemen van de overheden en de instanties die er toe doen buitengewoon krakkemikkig. Kolengestookt, zal ik maar zeggen. En over de kwaliteit van de diverse Europese legers kunnen we maar beter het zwijgen toe doen. Ons land heeft bijvoorbeeld nog niet eens genoeg munitie om te oefenen en de (te hoge) nieuwe legertrucks mogen niet eens de weg op. Dat krijg je als je het ministerie van Defensie aan vrouwen over laat, zei hij vrouwonvriendelijk, maar grimlachend.
We zullen dus vooral op de steun van de VS moeten rekenen, maar Joe Biden maakt een weifelende indruk. Tijdens zijn recente besprekingen met Poetin zag ik vooral een oude krachteloze man. En de eenheid tussen Republikeinen en Democraten is verder weg dan ooit. Dat helpt ook niet echt.
Intussen maken de Awacs-vliegtuigen van Gelsenkirchen overuren. Verloven zijn ingetrokken en militairen en burgers die voor Awacs in Turkije zijn, moeten daar langer blijven, heb ik begrepen. Nee, als we niet uitkijken dan rommelen we onszelf de Derde Wereldoorlog in. Of laten dat zomaar toe. Dan hebben we het nog niet eens over het dan ontstane vluchtelingenprobleem gehad.
Dit heb ik niet van mezelf hoor maar Poetin kijkt wel uit voordat-ie de gaskraan dichtdraait. Rusland staat er economisch niet al te best voor.
Poetin heeft in pakweg 30 jaar een persoonlijk vermogen van tien miljard bij elkaar geschraapt (lees: gestolen). Dat de bevolking honger lijdt interesseert hem geen bal En in pakweg een maand zonder gas zit nagenoeg heel Europa op de knieën. Dan drai je de kraan wer open en kun je voor dat gas vragen wat je wilt. Tel uit Poetins winst dus. Een leuk vooruitzicht: nog niet misschien dus.
Overigens hoorde ik zojuist op het Nos-journaal, dat bij een strenge winter Nederland deze winter ook een gastekort zal hebben. Tsja, I rest my case.