ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Afscheid van onze Zeeuwse buurman
10 juni 2021 | 
Geplaatst door: Peter Stiekema
andaag, donderdag 10 juni, hebben mijn vrouw en ik tot onze verbijstering afscheid moeten nemen van mijn Zeeuwse buurman Ad. In februari 2012 kochten wij een oud huisje voor vakanties in het Zeeuws-Vlaamse gehucht Slijkplaat, een kilometer of vijf ten oosten van Breskens. Wij konden het onmiddellijk goed met onze Zeeuwse buren Ad en Marie vinden.
Ad was oorspronkelijk Nijmegenaar met een verleden bij de marine – hij voer nog op het oude vliegdekschip de Karel Doorman. Ook had hij Franse voorouders, uit de buurt van Calais. Marie, zijn vrouw was (en is) een oprechte Zeeuwse.
Zelf had ik deze warme donderdag bezoek van een oud-collega en zijn vrouw. Wij genoten van een gezellige lunch op het terras van Kasteel Elsloo. Kort nadat ik daarvan thuis teruggekomen was kreeg ik een telefoontje. Het was Wendy, de dochter van Ad. Ik begreep meteen dat zo’n telefoontje weinig goeds voorspelde en inderdaad bleek Ad, de nacht ervoor, plotseling te zijn overleden. Op 73-jarige leeftijd. Zijn hart had het begeven.
Ad was een goeie vent, een fantastische buurman, die bij onze afwezigheid de boel goed in de gaten hield. Bovendien was hij tot in detail bekend met de geschiedenis van Slijkplaat en omgeving. Zo wist hij te vertellen dat ons huisje, samen met dat van hem en zijn vrouw, omstreeks 1800 was gebouwd, toen de polder pas droog gelegd was. Ook van andere details was hij perfect op de hoogte.
Samen maakten we regelmatig een praatje over de heg, maar ook dronken we graag samen een biertje, ofwel bij hem en Marie, ofwel bij ons. Als het weer het toeliet ook graag in de tuin. Corona gooide aanvankelijk veel roet in het eten, maar daar wisten we een oplossing voor te vinden door twee tuintafels aan elkaar te zetten en zo toch de anderhalve meter onderlinge afstand te kunnen handhaven. Twee weken geleden was de laatste keer dat we elkaar zo troffen. Niet vermoedend dat het de laatste keer zou zijn. Rust in vrede Ad, wij zullen je verschrikkelijk missen. Marie en kinderen en kleinkinderen veel sterkte toegewenst.
Geplaatst in Gastcolumns