Dementen blijven aan de macht
Peter Stiekema
chokkend resultaat van een urenlang debat: De dementen blijven aan de macht. Zelden zo’n collectief geheugenverlies gezien als donderdag in de Tweede Kamer. Zou het aan corona liggen? Waait er dermate veel alcohollucht door het Kamergebouw, dat al die breinen verzadigd en aangetast zijn?
Toen het debat begon, waarvan ik hoopte dat het het allerlaatste van Mark Rutte zou zijn, dacht ik een hele tijd dat zulks inderdaad het geval was. Naïef misschien, maar niets onmenselijks is mij vreemd. Wilders trok als gebruikelijk fel van leer, diende meteen een motie van wantrouwen in, wat niet meteen door iedereen werd afgewezen en een verhit debat begon. Toen Sigrid Kaag van D66 tegen Rutte kakelde: ‘Hier scheiden onze wegen’, riep ik al zachtjes ‘hoera’. Maar de emmer snot waarin paling Rutte zich mocht kronkelen, stond al klaar. Hoe later het werd, hoe duidelijker ook dat de gelederen van de vier demissionaire regeringspartijen zich zouden sluiten.
Ook het CDA bij wiens leider Wopke Hoekstra de gesmolten boter over zijn voorhoofd liep verwierp de motie van wantrouwen, zodat alleen de volledige oppositie de rug recht hield. Hoe zou Pieter Omtzigt tegen het handelen van zijn partijgenoten aankijken? Op deze Goede Vrijdag met Bijbelse gedachten aan Judas Iscariot?
Tegen half vier in de vroege vrijdagochtend hieven de demissionaire regenten het glas, deden een plas en Rutte bleef precies zoals hij altijd al was: een pathologische leugenaar met een neus ter lengte van een polsstok.