ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Mooie Gentse procureur laat zich niet kisten
23 december 2020 | 
Geplaatst door: 
e lang lopende misdaadserie De Ridder, uitgezonden door de Vlaamse en de Nederlandse tv, is nu op Netflix te zien. Rik D’hiet (Flikken) tekende voor het scenario en verdient in mijn ogen een compliment. Dat geldt niet minder voor Clara Cleymans als de mooie Gentse procureur Helena de Ridder, die zich door niets en niemand laat kisten.
Van de eerste aflevering, waarin De Ridder zich in weerwil van geflikflooi in een advocatenmaatschap laat praten, waren wij niet kapot, maar bij het vervolg, als ze tegenover de balie komt te staan, waren we al gauw ‘in de ban’. Onder meer aflevering 9 van serie 1 sprak ons aan: een minister sneeft door een heroïneschandaal. Weer eens wat anders dan de geijkte politieseries, inclusief die uit Scandinavië.
Geplaatst in Netflix
Sommigen zullen weer eens vinden dat het accent op ‘mooi’ bij Clara seksistisch is. Moeten ze maar een ‘gewone’ vrouw uitzoeken voor zo’n hoofdrol. 😉 Maar in de tweede serie, als het gaat over een groot Belgisch bedrijf dat radioactief afval dumpt in de Middellandse Zee, wordt de zaak gelegitimeerd, als een Italiaanse getuige het heeft over de ‘bella’ procureur, waarop zij gevat reageert met ‘Maar dura (hard)’.
We zijn nu in ‘seizoen 3’ en constateren dat De Ridder af en toe ook wel domme dingen doet. Maar dat levert soms grappige scènes op. Het derde seizoen eindigt met het succesvolle debuut van De Ridder in het assisenhof (juryrechtspraak). We genieten ook van het consequent overtuigende spel van Dahlia Pessemiers als hoofdinspecteur Zohra El Zarkaoui. Inmiddels zijn we gewend aan de script-weergave in de ondertiteling (‘deur piept’) en snappen waar die toe dient: slechthorenden. Overigens genieten wij van het originele Vlaams.