Spiegel van oud Best
Het mooie en goed verzorgde graf van Silvy.
andaag, 2 november, is het Allerzielen, de dag waarop de r.-k Kerk (sinds de twaalfde eeuw!) de overleden gelovigen herdenkt. Ik was onlangs op het kerkhof bij de Odulphuskerk in Best. Hoewel ik volgens wijlen Toon van de Sande ‘nooit een echte Baestse’ word, woon en werk ik hier lang genoeg om heel wat families en hun overledenen te kennen. Tot het hoog behorend (alweer zo’n uitdrukking van Toon) of niet.
Ik zie ‘n enkel familiegraf (Willems), heel veel Van de Sande’s, De Bresser, Van Kollenburg, Scheepens, Beerens, De Wert, Van Heesewijk, oude Bestse families, het graf van gemeentesecretaris Piet Gondrie, die altijd de telefoon aannam met een langgerekt Hálloooo, en dat van wederopbouw-burgemeester G.F.J. (Guido) Notermans.
Spiegel van het verleden.
Er is intussen ook een flinke afdeling waar de asresten van overledenen worden bewaard, die je vanaf het Kerkhofpad kunt benaderen via een leuk weggetje door het groen dat men Bospad noemt. Het kerkhof is en blijft, zij het dat het verandert.
Het graf dat mij het meest raakt is dat van Silvy Roelink, het vriendinnetje van onze dochter dat, nog maar 17 jaar, met haar fiets verongelukte door een afslaande vrachtauto. Het is heel mooi vormgegeven, met een liefelijk reliëf en constant goed met potbloemen verzorgd. Dag Silvy.
Levensmaatje vindt dat een begraafplaats ook voor levenden rustgevend is en daarin heeft ze gelijk.