ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Belgische druiven zijn zuur dit najaar
28 september 2020 | 
Geplaatst door: Peter Stiekema
ls ik Primoz Roglic was, dan zou ik de rest van het wielerseizoen maar niet meedoen aan wedstrijden in België. Wat werd deze Sloveense topwielrenner verguisd door het Belgische journaille na de nederlaag van Wout van Aert in het WK wielrennen. In hun ogen had Roglic verzuimd de Belgische topfavoriet in zijn wiel mee te slepen naar de finish in Imola om zo de uiteindelijke winnaar, de Fransman Julian Alaphillipe, nog op tijd terug te halen. En dit als dank voor bewezen diensten van Wout aan Roglic in de Tour de France. De Sloveen en de Belg zijn namelijk ploegmaten bij Jumbo Visma.
Vandaar kennelijk dit onsportieve verlangen bij de Belgische journalisten.
Wout reed een fantastische wedstrijd, mijn respect, maar er was er één beter. En dat was Julian Alaphilippe. Hij toonde zich de sterkste in de slotklim en reed iedereen uit het wiel. Zijn vijf achtervolgers, onder wie Van Aert en Roglic, kwamen ondanks de gezamenlijke inspanningen niet dichterbij. Uiteindelijk had Julian 24 seconden voorsprong aan de meet en werd Wout tweede. Hij was de snelste in de sprint van het achtervolgende vijftal. Maar volgens de Belgische reporters had Roglic zich de naad uit het lijf moeten rijden voor Wout, als een soort herstelbetaling voor diens gesleur ten behoeve van Roglic in de Tour de France.
Is dat niet een beetje onsportief, heren? Het gaat hier immers om een wedstrijd tussen landenploegen en niet een voor merkenteams. Maar misschien bent u wel teveel supporter en te weinig journalist. Bovendien wekte Roglic niet de indruk meer te kunnen dan dat hij deed. Hoewel hij zelf een sterke sprinter is werd hij slechts zesde, en was daarmee de laatste man van het groepje Van Aert. Wout van Aert zelf zei er niets over. Hij hield zich, heel sportief, op de vlakte.
Intussen is dit soort geraaskal koren op de molen van de onsportieven onder de Belgische supporters. Spuug, gegooi met bier en erger zullen Roglic zijn deel zijn, zodra hij in Belgische wielerwedstrijden opduikt. Nederlandse wielrenners kunnen erover meepraten. Zoals destijds Richard Groenendaal en recenter nog Mathieu van der Poel.
De Belgische druiven zijn heel zuur dit najaar. De plaatselijke wijnen zullen allemaal wel Appellations oublié de controler worden, zo valt te vrezen.
Geplaatst in
Op de grootste wielersite van Nederland (en België) is een keiharde discussie ontstaan over de wijze van verslaggeving bij Sporza.
Zie hieronder
https://www.wielerflits.nl/nieuws/wout-van-aert-teleurgesteld-met-zilver-op-wk-tweede-plaats-is-pijnlijk/
Uiteraard heb ik ook Michel Wuijts mijn column gestuurd. Hieronder volgt zijn reactie:
‘U verengt de feiten.
U schrijft ze op zoals ze u goed uitkomen.
De realiteit is dat het groepje van vijf naderde tot op 10 seconden.
Met een paar stevige impulsen – twee volstonden – werd het gat daar dichtgereden.
Dat gebeurde niet. Omdat eigenbelang mensen niet vreemd is. En dankbaarheid een loos begrip is.
Roglic speculeerde op de droom Van Aert om zijn eigen frustratie na de Tournederlaag te compenseren met een wereldtitel.
‘Gaatje dicht, dan ga ik.’ Kapot zitten is onderweg snel geveinsd.
De Sloveen moet de Belgen niet vrezen. Er is niet één koers waarin hij hier zal starten.
Nog een vraag om te bedaren: zag u Roglic al ooit knechten?
Met vriendelijke groet,
Michel