ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Geen Monatoetje voor CDA
12 juli 2020 | 
Geplaatst door: Peter Stiekema
e is het dus niet geworden, Mona Keijzer. Geen Monatoetje als lijsttrekker voor het CDA. Dat verbaast me eigenlijk helemaal niet. Vier jaar geleden deed ze, kennelijk als kroonprinses voor de christendemocraten, ook al mee aan de lijsttrekkersverkiezingen, maar ze werd ruim gepasseerd door de al bijna even saaie Buma, die inmiddels burgemeester van Leeuwarden is geworden.
Wie het tranentrekkende promotiefilmpje, grotendeels opgenomen in Volendam, van deze moeder van zes kinderen heeft gezien, zal met mij denken: ‘Goede hemel, waar hebben we die mevrouw toch aan te danken?’ En ook: ‘Wie kwakt er tegenwoordig nog zes kinderen op deze overbevolkte en doodvermoeide aarde’. Kwakken vind ik in dit verband eigenlijk wel een passend werkwoord, maar dit terzijde.
Ik denk dat de met een metalen stem uitgeruste Limburgse CDA’er Martijn van Helvert nog meer kans zou hebben gehad dan Mona. Laten we eerlijk zijn ook als staatssecretaris en reserveminister tijdens de Coronacrisis bakte Mona er niet veel van. Ze komt niet verder dan platitudes in haar uitspraken, is bepaald geen begenadigd debater en in ieder geval niet de door God uitverkoren staatsvrouwe, die ze zelf wel denkt te zijn.
Nu Mona Keijzer is afgegaan door de zijdeur van het politieke toneel is het tijd om de twee resterende kandidaten nog eens onder de loep te nemen: Kamerlid Pieter Omtzigt en minister van Coronazaken Hugo de Jonge. Omtzigt stelde zich zeer heldhaftig te weer in de strijd tegen de (bijna) misdadige handelingen van het ministerie van Financiën in de uitkeringenkwestie, die mede dankzij hem volledig uit de doeken werd gedaan. Hij is nadrukkelijk geen politiek stemvee, maar gaat zijn eigen gang, desnoods tegen de ijzeren partijdiscipline in. In het verleden heeft zijn dappere houding hem al eens bijna de politieke kop gekost. Hij is, kortom een sterke politicus die zich niet monddood laat maken, en werkt in het belang van de burger die in het verdomhoekje komt te zitten door het falen van de overheid.
Hugo de Jonge van zijn kant valt vooral op door zijn Piposchoenen, die hij overigens snel uittrekt als hij met de koning op het bordes moet verschijnen. Als de plechtigheid voorbij is trekt hij ze snel weer aan. Daarnaast praat hij veel, maar zegt hij weinig. Ook op zijn rol tijdens de Coronacrisis valt veel af te dingen. Wel of geen mondkapjes, een mislukte app, veel doden in de zorgcentra, waar al dan niet demente bejaarden aan hun lot werden overgelaten. Nee, veel geschreeuw, maar weinig wol.
Voor het belegen CDA is er met Pieter Omtzigt dus een kans om die al jarenlang vermolmde christendemocratische politiek eens in een ander vat, of zo u wilt jasje, te gieten. Stem dus op Omtzigt. Gvd.
Geplaatst in