hhBest – Sinds 1996

n de tweede van intussen vier seizoenen Bron (onherleidbare titel voor de Netfixkijker) slaat een moedwillig ontwikkeld virus toe op een klimaatconferentie in Malmö. Activisme is dan ook een terugkerend thema in de seizoenen die ik tot dusver heb gezien. Het zijn thrillers van Scandinavische kwaliteit à la The Bridge, gedragen door – voornamelijk – twee topacteurs, namelijk de Zweedse Sofia Helin en de Deen Kim Bodnia.

Vooral Helin schittert als de Zweedse rechercheur Saga die, omdat er een lijk  gevonden wordt op de grens midden op De Brug, samenwerkt met de Deen Martin (Bodnia). ‘Heb je hem verteld dat Saga nogal een aparte is,’ klinkt het in Malmö als Martin daar is gearriveerd. Nou, apart, dat kun je wel zeggen. Sommigen zullen zeggen ‘gek’, anderen ‘autistisch’ – maar wat dan ook: volop erkend geniaal. Gaandeweg wordt duidelijk dat Saga’s gedrag (ze antwoordt doorgaans met één woord) te maken heeft met haar verleden, waarin ze met haar ouders brak en haar enige zus zelfdoding pleegde.

Martin heeft ook nogal een achtergrond. Zijn huwelijk met Mette is een knipperlicht-toestand. En in seizoen 1 wordt zijn zoon vermoord.

De vakmatige relatie tussen de twee, die door de onvoorwaardelijke integriteit van Saga voor Martin uitloopt op een fikse gevangenisstraf, was uitgegroeid tot een soort broer-zus-verhouding met soms ontroerende kanten. De breuk is een nieuwe belasting voor Saga, die met niet aflatende scherpzinnigheid als een stoomlocomotief op haar doelen afgaat. Als iedereen denkt, nu  is het klaar, zegt ze: ‘Nee, er loopt nog één dader rond,’ en beent weer naar haar oude Saab.

Deze serie vraagt, niet in het minst door het ontelbaar aantal personages – met hun eigen perikelen – veel van de zelfwerkzaamheid van de kijker, maar verveelt geen moment. Het camerawerk is van hoge klasse en wat mij vooral bekoort is het sobere gebruik van kleuren, tegen de grens van zwart-wit.

Voorpagina hhBest