Archive for oktober, 2019
Een heel andere Gouden Eeuw
Boekbespreking door Sante Brun
oit wilde ik historicus worden. Ik had toen al een aantal prachtige historische werken gelezen en ik maakte het mezelf niet eenvoudig: Gibbon was erbij, en Ranke. Toen ik me inschreef voor een schriftelijke cursus (ik had een drukke baan en een gezin en ik woonde in Maastricht) kwam ik erachter dat ik me bij ‘geschiedenis’ iets veel avontuurlijkers had voorgesteld dan de werkelijkheid.
Want aan geschiedenis studeren (en daarna geschiedenisles geven en mooie boeken schrijven) ging iets verschrikkelijks vooraf: uren, dagen, maanden, jaren misschien wel, snuffelen in archieven, bibliotheken, langdurig praten met zo saai mogelijke mensen, en dat was dan nog iets: de meeste mensen die je probeerde na te speuren waren immers dood en gaven dus geen bruikbaar antwoord meer.
Een Brabants dorp: oorlog, verzet, verraad
ot op de dag van vandaag loopt er door het rustieke dorp Hilvarenbeek een scheidslijn: voor of tegen Gérard Kuijpers (1893-1965). Maar het staat nu onomstotelijk vast: de schoenfabrikant was hartstikke fout in de Tweede Wereldoorlog en had nadien geen wethouder meer mogen worden. Journalist Ton de Jong wilde zekerheid en dook in de archieven. Het werd een boek van bijna 200 bladzijden: Duitse vrienden – verraad en redding in Hilvarenbeek.
Opluchting
ls het er op aankomt, heb ik het liever met Belgen te maken dan met Hollanders, schreef columnist Jos Kessels ‘n poos geleden, ‘hoewel de Belgen krijgen tegenwoordig ook praatjes’. Dezer dagen kregen we daarvan bijna de bevestiging.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Wat te doen met Erdogan
Peter Stiekema
e Turken zijn Syrië binnengevallen om jacht te maken op de Koerden die daar wonen. Een start naar een nieuwe volkerenmoord, na de strijd tegen de Armeniërs pakweg een eeuw geleden. Dat mocht geen genocide heten. Ook de schoenpoetsers van Erdogan, in Nederland verenigd in de politieke partij DENK, zijn het daar roerend mee eens. ‘Wij hebben geen ocide gepleegd’, zeggen zij dapper. Weten zij veel dat genocide één woord is.
Trouwen
r wordt niet zoveel meer getrouwd. Jongeren zien het deficit bij hun ouders. Een op de drie huwelijken loopt spaak, al dan niet ontaardend in een vechtscheiding. Er zijn andere mogelijkheden, het samenlevingscontract bij voorbeeld. En een bruiloft kan flink in de papieren lopen.
Wie uiteindelijk wel besluit te trouwen, vaak als er al een of meer kinderen zijn en het kostje van de tweeverdieners gekocht is, wil dan ook dat iedereen het weet en groots uitpakken.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Het beeld dat terugkwam
Standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn: het viel en kwam terug. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
P.C. de Brouwer en zijn ‘Edele Brabant’
n het tijdschrift in brabant. alweer tiende jaargang, 2019-3, een fraai themanummer met veel nooit of zelden geziene archieffoto’s over oorlog en bevrijding, staat een artikel van de cultuurhistoricus Olivier Rieter over de Brabantia Nostra-beweging: ‘verdachte nostalgie?’
Rieter baseert zich op een publicatie van de historicus Jan van Oudheusden, als hij vaststelt, dat Brabantia Nostra – gelijknamig tijdschrift en verder gespecialiseerd in de bouw van mariakapelletjes in het Brabantse land – in de jaren dertig-veertig weliswaar een oerconservatieve organisatie was, zich verbonden achtte met de Duitstolerante Nederlandse Unie van de toenmalige hoogleraar De Quay c.s., maar niet fascistisch.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Een legendarische en beruchte Britse drummer
Ginger Baker in 2005 tijdens het beroemde reunie-concert in de Royal Albert Hall. Still uit een YouTube-filmpje.
Peter Stiekema
eze week overleed, op tachtigjarige leeftijd, de even legendarische als beruchte Britse drummer Ginger Baker, vooral bekend van zijn werk voor Cream, Blind Faith, Hawkwind en zijn eigen band Ginger Bakers Airforce. Het is eigenlijk een wonder dat Baker nog tachtig jaar is geworden want hij was verslaafd aan alles, had een moeilijk karakter, altijd ruzie, met wie hij ook optrad. Legendarisch zijn de vechtpartijen tussen Baker en Bruce van Cream omdat Ginger vond dat Jack veel te luid bas speelde en daarmee zijn drummen overstemde.
Klimaat: maak je toch niet zo dik, joh
e uitzending van DWDD van vanavond was een mooie metafoor voor wat er in de wereld aan de hand is.
Eerst over het klimaat. Matthijs van Nieuwkerk sprak het niet echt zo uit, maar hij vond het echt een beetje onzin van de jongelui die gisteren de Amsterdamse Stadhouderskade bezet hielden. Er wordt toch al veel aan het klimaat gedaan? De Parijse akkoorden zijn toch door iedereen ondertekend? En intussen liet hij ook blijken dat hij écht dacht dat we vorige week pas op het idee waren gekomen dat ook stikstof een van de boosdoeners is als het om de teloorgang van het klimaat.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De katholieke filmkeuring (1929-1964)
n januari 1994, twee maanden voor ik ‘vervroegd’ zou uittreden (een pre-pensioenregeling die nu bij terugkijken bijna een sprookje lijkt) schreef ik een van mijn laatste verhalen voor de weekendbijlage van het Brabants Dagblad. Het ging over de r.-k. filmkeuring. Dat gebeurde aan de hand van een gesprek met Frans Oudejans (1926-2001), toen onder meer oud-redacteur van de nog katholieke de Volkskrant. Oudejans was op titel van journalist lid geweest van de filmkeuring. Hij keek er met gemengde gevoelens op terug. Ik vond het paginagrote artikel (inclusief illustraties) dezer dagen in een boek en dacht: dit is ook nu nog best informatief. Geschiedenis! Wat me als journalist ook frappeert, is de vormgeving van die pagina, waarin ik de hand herkende van mijn toenmalige collega Céline Rutten. Veel ‘wit’, citaatkoppen, prominente behandeling van de illustraties. Rutten was haar tijd vooruit. Ik besloot de tekst compleet te scannen. Om het te lezen, klik op:
Angela Schijf, actrice:
Een zachte g wordt er door collega’s wel uit geramd hoor.
(ED-magazine)
Jongens waren we, maar aardige jongens
De drie dansers op een feestje in Oss op 12 oktober 1957.
e waren zestien. Of daaromtrent. We zaten alle drie op het Canisius College aan de Bergen Dalseweg 81 in Nijmegen (de voorgevel staat er nog), twee van ons zaten in dezelfde klas en woonden min of meer in dezelfde buurt (hoewel: daarover later meer). Wij tweeën waren in de derde klas blijven zitten. De derde niet. Die noemde iedereen ‘Kaas’, en hij waterpolode. Een van de drie heette Pieter, de derde was ik en de zwemmer heette Jan.
En Jan is nu dood, net 80 jaar geworden. Hij stierf zoals iedereen het graag wil vermijden: eerst jaren achteruitgang door Herr Alzheimer, daarna een buitengewoon ongelukkige val uit bed.
Jan dus.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Betrekkelijke vrijheid
r gaat geen dag voorbij, of artikel 7 van de grondwet komt weer eens bovendrijven: de vrijheid van meningsuiting. Het wordt te pas en te onpas aangehaald. Ik doe het ook maar weer eens, maar wel compleet:
Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Expositie Kinderen in oorlogstijd
Van 7 t/m 26 oktober is er bij CultuurSpoor Best een expositie met schilderijen van Lana van Dayk met als thema “Kinderen in oorlogstijd”, in het kader van 30 jaar Verdrag van de Rechten van het Kind.
Dit duurt nog even
Het oude gedeelte van het Bestse gemeentehuis (jaren zestig, architect De Bever) staat al ‘n maand of drie in de steigers en dat zal nog wel tot half november duren, meldt de gemeente.
Gerrit Braks waarschuwde ‘zijn’ boeren al
Gerrit Braks waarschuwde ‘zijn’ boeren al, herinnert zich @JaapJansen https://t.co/V5pRuDVEwn pic.twitter.com/B7BPDTdNqJ
— hhBest (@ecluse) October 3, 2019
Wat willen we nou eigenlijk?
ag ik eigenlijk de volgende conclusie trekken? ‘Het feit dat een grote meerderheid van de Nederlanders desgevraagd de acties van de boeren van vandaag wel kan begrijpen, is een sterk signaal dat als het erop aankomt het klimaat de Nederlandse bevolking werkelijk aan de reet zal roesten’.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Begrijpelijk boerenprotest
Peter Stiekema
e boeren protesteren massaal. Zij voelen zich tekort gedaan door vooral politiek Den Haag. Zij moeten inkrimpen om het milieu te redden, maar de vliegwereld krijgt alle ruimte en wordt geen strobreed in de weggelegd. Vliegvelden breiden naar hartelust uit (Amsterdam), worden opnieuw aangelegd (Lelystad) houden zich niet aan de sluitingstijden (Eindhoven) en zelfs Maastricht heeft plannen voor veel meer vluchten, ook in de nacht en vroege ochtend. Straks wordt het circuit in Zandvoort natuurlijk gewoon aangelegd, omdat we zegge en schrijve één wereldcoureur hebben die van Bernhard jr. en zijn kornuiten een eigen monument moet krijgen, dat de heren heel veel geld gaat opleveren.
Downton Abbey, een soapserie in 2 uur
Sante Brun
aat ik voorop stellen: ik ben geen serieskijker. Niet omdat ik er bezwaar tegen heb, maar ik heb er gewoon geen tijd voor.
Vandaag kwam ik er achter dat het veel gemakkelijker is te wachten tot ze er een speelfilm van maken. Ik deed dat toen ik in een reusachtige bioscoop in Kerkrade – zo’n 500, 600 plaatsen met daarop tien vrouwen en één manspersoon – meine Wenigkeit – keek naar Downton Abbey – The Movie. In de advertenties werd ik daartoe aangemoedigd: je kon de film ook snappen als je de serie niet had gezien. Ik kan er een heel eind in meekomen, al zit je het eerste half uur wel allerlei vraagtekens te zetten bij wie wie is.
Tot de jolige avonturen beginnen.