hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

e wereld is hard op weg naar het einde, maar de meeste mensen hebben dat niet  in de gaten, politici voorop. Afgelopen maandag, 29 juli, was het namelijk  Earth Overshoot Day. Op deze dag heeft de mensheid wereldwijd al meer voedsel en natuurlijke hulpbronnen opgemaakt dan de aarde in twaalf maanden kan opleveren. Deze dag is nog nooit zo vroeg in het jaar voorgevallen. Vorig jaar was het omslagpunt op 1 augustus, dus nu drie dagen eerder.

Als we in dit tempo doorgaan dan valt Earth Overshoot Day in pakweg 2050 ergens rond eind maart en in 2100, als de kinderen die nu, in 2019, geboren worden rond de tachtig jaar oud zijn, al ruim voor 1 januari van het daaraan voorafgaande jaar 2099. Leven lijkt me dan eigenlijk niet meer mogelijk, zeker, indien de aarde tegen die tijd, zoals voorspeld minstens 14 miljard bewoners heeft. En dat is nog een tamelijk optimistische visie.

Dergelijke berichten lijken me eigenlijk van dermate groot belang dat alle politici van reces terug dienen te worden geroepen. Je zou toch zeggen dat niet alleen de klimaatakkoorden dienen te worden bijgesteld, maar dat er ook gewerkt moet worden aan een drastische beperking van de bevolkingsgroei, om de aarde leefbaar te houden/maken. Veel dieren sterven uit, maar de mensheid weelt tierig (of was het nou toch tiert welig?) verder. Als je een jaar of twintig geleden met je auto op een zomerse dag een ritje maakte, zat je voorruit vol met geplette insecten en moest je regelmatig je ruitensproeier aanzetten. Kom daar nu nog maar eens om. Optimisten denken dat zulks vooral komt omdat er veel meer auto’s zijn dan insecten, maar dat is een tragische, of bewuste, vergissing.

Sinds Earth Overshoot Day teren we in op de reserves van de aarde.  Er zijn grote gevolgen, zoals ontbossing, een hoge CO2-uitstoot, overbevissing en het verdwijnen van diverse diersoorten. Je merkt het hier al aan de vogelstand. Een paar jaar geleden waren er nog veel zwaluwen en vlogen er dagelijks tientallen boven ons huis. Nu zijn ze op de vingers van een hand te tellen. De bijen, vroeger talrijk, moet je zoeken in je tuin, ze dreigen uit te sterven.

Berekeningen van Global Footprint Network, een prominente denktank op dit terrein, wijzen er op dat we wereldwijd de opbrengsten van bijna twee aardes gebruiken. 1,75 aarde om precies te zijn  Uit de cijfers blijkt dat we in ons land erg slecht scoren  Als iedereen ter wereld zou leven zoals wij zou het verbruik uitkomen op de natuurlijke voorraadbronnen van bijna drie aardes. En in de VS zijn die getallen nog een stuk beroerder.

Hoe je het ook wendt of keert, we zullen wat moeten doen aan de groei van het meest schadelijke dier op aarde, de mens. Maar leg dat maar eens uit aan de christelijke partijen in ons land. Toch zijn er denktanks waar serieus over dit onderwerp gedacht en gesproken wordt. Naar verluidt zou dat onderwerp zelfs in de geheime Bilderberg-conferenties worden aangesneden, en ook bij de Wereld Gezondheid Organisatie  (WHO).  Dan Brown schreef daar in ieder geval een aansprekend boek (fictie) over, Inferno.

Een geleerde van de WHO heeft het plan ontwikkeld een groot deel van de mensheid uit te roeien via het verspreiden van dodelijke virussen. Maar als we nog even wachten krijgen we die vanzelf wel. Mij treft in ieder geval geen blaam. Mijn vrouw en ik hebben  (bewust) geen kinderen. Wij laten dus geen DNA-spoor op aarde achter. Met ons stopt de vervuiling, nou ja vooruit, nog een keer door de schoorsteen van het crematorium dan. Eigenlijk zou je daarvoor beloond moeten worden in plaats van dat men van regeringswege blijft strooien met kinderbijslagen voor al die volstrekt overbodige kinderen, die in de nabije toekomst  het leven nog meer zullen hypothekeren.

Zo, denk hier maar eens goed over na en kleur de gruwelijke plaatjes zelf in.

Voorpagina hhBest

Een reactie op “Op weg naar het einde”