hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

inister Wiebes van Economische Zaken gaat ons verleiden. Persoonlijk moet ik daar niet aan denken, wat een engerd, maar als de vos op deze manier de passie preekt, boer pas op je kippen. Hij gaat ons verleiden om van het gas af te gaan. Daarom verhoogt hij de gasprijs voor particulieren de komende jaren met tien cent per kubieke meter. Iemand die jaarlijks 1500 kubieke meter gas verbruikt en dan heb je een behoorlijk zuinig huis, gaat dus 150 euro meer betalen, ongeacht de gasprijs op de energiemarkt. En ieder volgend jaar 150 euro erbij. Dat noem ik geen verleiden maar simpelweg chanteren. En alternatieven zijn er (nog) niet.

Zo’n warmtepomp, waarvan het nog maar de vraag is of die geschikt is voor de Nederlandse bodem, vreet energie, die voorlopig vooral door elektriciteitscentrales zal moeten worden opgebracht. En maakt ook nog een teringherrie. De Rijdende Rechter zal handenvol werk krijgen, aan elkaar beschimpende buren.  Waarom niet wat verder gekeken dan de neus lang is en op zoek gaan naar werkelijke vernieuwing, getijdecentrales bij voorbeeld, hoewel ik geloof dat de Romeinen die al gebruikten, bij wijze van spreken dan. 

De uitwerking van het hele energieakkoord getuigt nou niet bepaald van een scherp inzicht in de materie. Geen wonder dat meer dan de helft van de deelnemers aan het Opiniepanel van Een Vandaag tegen de plannen is. Er is onvoldoende draagvlak voor, mede omdat alles nog heel onduidelijk is. Bovendien komen de kosten voor het grootste deel op de huishoudens neer. De vervuiler betaalt. Ja ammehoela. De industrie, die moet gaan betalen voor elke ton uitgestoten CO2, berekent de kosten gewoon door in de prijzen van de producten en de eenvoudige consument is de lul. Dat geldt overigens ook voor de kosten van de CAO-verhogingen. Die worden ook rechtstreeks via de consument teruggehaald, die kennelijk nog steeds blij is met een al lang overleden mus.

Inmiddels ligt de koopkracht van de Euro, die ooit 2,20 gulden waard was, ongeveer op het niveau van 1 ouderwetse Hollandse florijn. Waarmee we meteen in de EU belanden, waar Frans Timmermans naast de troon van de Europese Commissie heeft gegrepen. Dat verbaast me niets, zelden iemand zo geil op een functie gezien en zo enthousiast door Europa zien vliegen (hoezo Co2-crisis) als Timmermans. Hij meende zich, na zijn verkiezingsoverwinning in Nederland, al zeker van de Europese pauwentroon, ondanks dat de Oost-Europese lidstaten hem absoluut niet  lusten. Nou, ja, rauw dan misschien. Nee, hij ging zeker niet als Europarlementariër aan de slag, dat was veel te min voor zo’n politiek gigant (zo dacht hij van zichzelf). Maar gelukkig komt hoogmoed voor de val. Dat geldt zelfs voor de zo van zichzelf overtuigde Frans Timmermans. Nu wordt hij de slippendrager (slipjesdrager?) van een Duitse vrouw, de toekomstige koningin van de EU.