ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
De jacht op Poeleke
11 maart 2019 | 
Geplaatst door: Peter Stiekema
et lange schaatsseizoen is ten einde, en is bepaald niet als een nachtkaars uitgegaan. Op de hooggelegen baan In Salt Lake City sneuvelde het ene wereldrecord na het andere. Indrukwekkend. Om duimen en vingers bij af te likken, zeggen ze in België.
Het scheelde niet veel of Kjeld Nuis was als eerste onder de 1.40 minuut gedoken op de 1500 meter. Als hij in de laatste buitenbocht geen misslag had gemaakt zou dat ongetwijfeld gelukt zijn. En dan te bedenken dat Erben Wennemars in 1997, 22 jaar geleden, met 1.49.89 als eerste de grens van de 1.50 slechtte. Nu heeft de Japanse vrouw Miho Takagi in Salt Lake die tijd met 1.49.84 al overtroffen. Zelfs de grote Ard Schenk heeft op de 1500 meter begin jaren zeventig nooit sneller gereden dan 1.58 en een beetje.
Nu het schaatsen voor een maand of zeven naar de achtergrond verdwijnt, kunnen we onze volledige aandacht schenken aan de wielersport. Alle ogen zijn vooral gericht op Poeleke. Voor de analfietsbeten onder u, we hebben het hier over Mathieu van der Poel, zoon van de gelouterde oud-prof Adrie en kleinzoon van Raymond Poulidor, die als eeuwige tweede, zijn bijnaam, desondanks ontzettend veel wedstrijden won. Mathieu heeft het kennelijk niet van vreemden.
Het afgelopen winterhalfjaar won hij 32 veldritten van de 34 die hij betwistte. Een dergelijke overmacht is nooit eerder vertoond. Nu gaat hij in het voorjaar op de weg rijden, te beginnen met Nokere Koerse, op 20 maart. Oké, hij heeft al een paar wedstrijdjes in Turkije gereden en daar ook nog een etappe gewonnen, maar die prestaties mogen in feite geen naam hebben. Van Mathieu wordt heel wat verwacht. Vorig jaar al werd hij Nederlands kampioen op de weg bij de profs en zette hij de complete Jumbo-formatie een hak. Nu denkt menigeen dat hij deze lente de ene zege na de andere aaneen gaat rijgen. Maar hij zal geviseerd zijn. De concurrentie zal op zijn wiel rijden, dat staat vast. Eigenlijk kan de overstap naar de weg zo alleen maar tegen vallen. Dat zou jammer zijn. We moeten ook niet vergeten dat Mathieu geen jonge snaak meer is. Hij is 24 en op die leeftijd had Jan Janssen bijvoorbeeld al Parijs-Nice gewonnen, drie tourtappes op zijn naam gezet en in 1964 al de wereldtitel in Sallanches voor zich opgeëist.
Mathieu zal zich moeten bewijzen. Hij heeft een sterk karakter en dito genen, dus we hopen dat hij de belofte, die hij in zich heeft, gestand kan doen. Maar het peloton zal de jacht op Van der Poel in Nokere en daarna ongetwijfeld meedogenloos openen.
Geplaatst in