ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
De ene dikke deur is de andere niet
11 januari 2019 | 
Geplaatst door: De Commissaris van de Koning in Brabant, Wim van de Donk, kent zijn eigen provinciale geschiedenis niet. Tijdens de nieuwjaarsreceptie wenste hij de bedreigers van de politie ‘achter de dikke deur’. Maar de ene dikke deur is de andere niet. Het is de blijkbaar vergeten bijnaam van de bronzen, om zijn middenas draaiende deur van de Brabantse statenzaal.
Die dure deur was in de jaren zeventig bij de opening van het provinciehuis een ‘geschenk van de inwoners’ (een dubbeltje per hoofd) en destijds onderwerp van discussie. Vandaar de samenvattende aanduiding ‘dikke deur’, die overigens later door een voorganger van Van de Donk gewoon werd gebruikt.
De actualiteit van ‘dikke deur’ zat ‘m in het toen populaire tv-kinderprogramma Pipo de Clown, waarin een irritante circusdirecteur van die naam rondliep. Ik neem aan dat Van de Donk de criminelen niet in de statenzaal wil.
Geplaatst in Brabant
Die dure dikke deur is door de bouwheer van het Brabantse provinciehuis, commissaris Constantijn Kortmann, destijds verdedigd met een verwijzing naar de beroemde deuren van Lorenzo Ghiberti in Florence.