Archive for januari, 2019
Eerst leren, dan digitaliseren
erschillende verhalen in het ED in de geest van ‘dring dat internet toch niet zo op’. Eén zelfs van een gepensioneerde ICT-er (geroutineerde computeraar) die heeft geprobeerd zogenaamde digibeten, onder wie ouderen, met de computer op gang te helpen. Het viel niet mee. En toch blijven de overheid en andere instanties, waaronder de banken, maar doorgaan met dat opdringen. Tenzij de politiek dat tegenhoudt – en gelukkig ziet dat er naar uit – verdwijnt eerlang het contante geld.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Pardon, kinderen
Peter Stiekema
ag asielkinderen. Ik bied jullie mijn welgemeende excuses aan voor alles wat jullie en jullie ouders is aangedaan door het kabinet-Rutte en de partijen die jullie het leven zo onaangenaam mogelijk hebben gemaakt tijdens jullie jarenlange verblijf in Nederland. Een groot deel van jullie mag nu gelukkig blijven. Wij hopen dat jullie fantastische burgers van dit land zullen worden.
Een klein filmfestival
Sante Brun
e zou het mijn eigen filmfestivalletje kunnen noemen. Het speelde zich afgelopen weekend af (als je maandag even meerekent), drie films, de eerste op zaterdag in Domijnen Sittard: Roma, de tweede, in dezelfde gelegenheid: Werk Ohne Autor en de derde, met zijn zevenen in een zaal met 500 plaatsen in Vue Kerkrade: The Favourite. Je kunnen zeggen dat ik weer bij ben.
De winnaar is – nee, dat gaat niet. Het zijn drie heel verschillende films, alle drie heel gewetensvol en vakkundig gemaakt, alle drie net niet even verpletterend maar wel heel indrukwekkend. Bij de middelste bleef ik de hele eindeloze titelrol uitzitten wegens de daaronder gespeelde schitterende muziek.
Zingen wij de lof van I.L. Pfeijffer
Boekbespreking door Sante Brun
nkele jaren geleden vroeg een ver familielid van mij een manuscript van zijn hand te lezen: zou dat iets zijn dat een uitgever zou willen uitgeven? Ik las het verhaal – in essentie een speurtocht naar een verdwenen schilderij uit de zeventiende of achttiende eeuw – en had één suggestie voor de auteur: herschrijven van de dialogen waaruit het boek grotendeels bestond; ze waren volgens mij geschreven in een onrealistisch soort essayistische stijl waardoor het besprokene in de dialogen nogal onnatuurlijk en stijf overkwam.
Hij deed er veel aan en het boek werd er beter leesbaar door en is ook aardig verkocht.
Energietransitie werpt z’n schaduw vooruit
e energietransitie werpt z’n schaduw vooruit. Niet in het minst bij het Midden- en Kleinbedrijf. Vrijdag wordt het pompstation, inclusief recent vernieuwde wasstraat en mini-super van de familie Van Kemenade in het centrum van Best van zijn Shell-elementen ontdaan. Eigenaar Peter (53) verhuurt het pand aan de Franse oliemaatschappij Total.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Fusie bundelt 185 Belgische tankstations https://t.co/CKDXN4HTm0
— De Tijd (@tijd) January 29, 2019
Vernieuwing NM Kamp Vught
Nationaal Monument Kamp Vught wordt uitgebreid en vernieuwd. Het plaatsen van de bouwkeet. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
De zaak Woutertje Pieterse
Sante Brun
igenlijk heeft Multatuli – Eduard Douwes Dekker, zeg ik er maar even bij, schrijver van een van de beroemdste boeken uit de Nederlandse literatuur Max Havelaar, of de Koffijveilingen van de Nederlandsche Handelmaatschappij – eigenlijk heeft Multatuli zijn andere beroemde werk, Woutertje Pieterse niet zelf geschreven, althans niet in de romanvorm die het bij het uitkomen in 1890 kreeg. Zelf had Multatuli gezegd dat het moeilijk was de geschiedenis van de Amsterdamse jongen Woutertje Pieterse los te zien van zijn overige werk, het verhaal verscheen in diverse jaren in de tweede helft van de negentiende eeuw in de serie ‘Ideën’. Drie jaar na zijn overlijden liet zijn weduwe het boek alsnog verschijnen en het is sindsdien ondanks alle tekortkomingen gerekend tot de highlights van de Nederlandse literatuur.
Taalonderzoekje naar sneeuw en ijs
De Vlaamse taalkundige Miet Ooms stelt een online onderzoekje in naar de uitspraak per regio van woorden als sneeuw en ijs. (Bijgaande foto uit Best van dooiende sneeuw lijkt actueel, maar is niet van recente datum.) Klik hier als je aan het onderzoek mee wilt doen. Website Taalverhalen van Miet Ooms |
Dag Sjoke
Dit is Sjoke Jansen (Strijbeek 1900-1989), op 80-jarige leeftijd gefilmd voor het NCRV-programma Showroom. In 1955 fotografeerde ik Sjoke in haar authentiek Brabants boerderij-interieur. Deze van oorsprong 17e eeuwse boerderij is tegenwoordig rijksmonument. De naam Sjoke is typisch Brabants, want een samensmelting van ‘Ons Joke’. Meer
‘Het is te laat, het komt niet meer goed’
ij toert al enige tijd langs de collegezalen van de wereld met zijn lezing Can non-humans speak, en gisteren was het de beurt aan de Frans Palmzaal van de Universiteit Maastricht, uiteraard beter bekend als Maastricht University. Het is een kelderachtige zaal met vervaarlijke betonnen balken aan het plafond en achter het spreekgestoelte is een kunstwerk aangebracht dat zo veel licht geeft dat van de spreker slechts het silhouet te zien is.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest |
De wolf: welkom maar ook omstreden
‘Nederland is te klein om wolvenroedels te handhaven,’ is het recent ingenomen standpunt van de LTO. Schapenhouders beschouwen hun dieren niet meer als veilig, nu zich minstens een wolf op de Veluwe heeft gevestigd. De wolf – terug sinds 150 jaar – is een beschermd dier; de LTO wil, dat daaraan wordt getornd.
CultuurSpoor Best besteedt de komende tijd uitgebreid aandacht aan de wolf, die de meeste mensen alleen maar kennen van het sprookjesbos in de Efteling.
Kunstenaar Loerakker maakt van trauma zijn kracht
Foto Isabelle Woudsma
Anja van den Akker
weemaal in zijn leven moest Bert Loerakker (70) helemaal opnieuw beginnen. De eerste keer nadat hij voortijdig het seminarie verliet en uiteindelijk als leraar overspannen raakte. En in 2008 toen bij een grote brand in de Helmondse Cacaofabriek nagenoeg al zijn werk werd verwoest, op eerder particulier verkochte schilderijen en museumstukken na. De in Helmond woonachtige kunstenaar is sinds die laatste ramp actiever dan ooit. Schilderijen van hem zijn nu te zien in de Helmondse Kunsthal, als onderdeel van de expositie ’Lyrische abstractie – Collectie Roef-Meelker’. Onlangs bracht Loerakker ook een lijvig boekwerk uit.
Meer op Brabant Cultureel – Voorpagina hhBest
Kouwe drukte om kwakkelwintertje
Even op ‘sneeuw’ googlen en dan krijg je dit
Peter Stiekema
et vriest een beetje in ons land. Vroeger zouden we van een kwakkelwintertje spreken. ’s Nachts wat vorst en overdag temperaturen boven nul. Het stelt eigenlijk niks voor. Voor vandaag, dinsdag, was wat lichte sneeuw voorspeld. 1 tot 5 centimeter, het equivalent van 1 tot 5 mm regen. Tegen het weekeinde gaan de temperaturen al weer verder omhoog, zoals het zich nu laat aanzien. Toch is het land in rep en roer.
Liefde tussen de magazijnstellingen
Sante Brun
en jongen met een slordig gerepareerde hazenlip, een lief meisje met een blond staartje. De jongen is opvallend zwijgzaam en nogal broeierig, het meisje opgewekt, maar niet helemaal van harte. En ook een beetje wispelturig.
En ze werken allebei in iets afzichtelijks in Oost-Duitsland. Iets afzichtelijks is in dit geval een winkel die niet de moeite heeft willen nemen om een gezellige winkel te worden, maar gewoon een enorm somber magazijn is gebleven met tien meter hoge stellingen, snel rondrijdende vorkheftrucks bestuurd door cynische losers en alle waren in dozen Süsswaren en kratten bier. En de diepvriesafdeling noemen ze Siberië.
Lekker scheuren op biobrandstof
Peter Stiekema
e VVD wil dat automobilisten overstappen van de oude Euro95 naar biobrandstof E10, zo las ik vanmorgen in de Telegraaf. De liberalen denken dat het gebruik van de groenere brandstof zorgt voor een lagere CO2-uitstoot. Automobilisten zouden daarvoor beloond moeten worden met een lagere brandstofprijs. Nou tank ik al lang E10, namelijk over de grens in België. De benzine is daar ongeveer 25 eurocent per liter goedkoper dan bij ons in Limburg. Read the rest of this entry »
Dolletjes
n opeens krijgt Cissy van Marxveldt, schrijfster van meisjesboeken in de jaren twintig en dertig, ‘n soort van erkenning. En niet van de eersten de besten. Figuren als Sylvia Witteman, Nicolien Mizee en Judith Elselin blijken haar Joop ter Heul nog regelmatig te herlezen. Nostalgie? Merkwaardig, want het zijn erfenissen van hun (groot)moeders, die toen bakvisschen waren en, als prinses Juliana, alles dolletjes vonden.