hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

en astmapatiënt wint de Giro, de ronde van Italië, ene Chris Froome, lid van de professionele wielerformatie Sky. Hij heeft ook al de Tour gewonnen, een paar keer zelfs, en vorig jaar de Vuelta, oftewel de ronde van Spanje. Daar werd hij eind september betrapt, aan het slot van die wedstrijd, op een veel te hoog gebruik van een astmamiddel. Want Froome lijdt aan astma, en, het moet gezegd, hij is niet de enige wielrenner, die doodziek is. Maar daar zijn doktersattesten voor.

Heb je zogenaamd een zere knie, of een  beroerde ellenboog, een droog kuchje, dan kun je daar via de ploegdokter een attest voor krijgen en dan mag je van de wereldwielrenorganisatie UCI daar verboden middelen voor gebruiken, bij voorbeeld cortisonen. En het halve peloton blijkt over dat soort attesten te beschikken. Maar Froome gebruikte twee keer de toegestane dosis en dat is te veel en dus verboden.

Afgelopen week, ik zat in Zeeuws-Vlaanderen en had daar toch niets bijzonders te doen, las ik het boek over de wielrenner Thomas Dekker, opgetekend door de wielerjournalist Thijs Zonneveld. Thomas was zeer talentvol, won veel aan het begin van zijn loopbaan, maar hij ging ten onder aan drugs, drank, vrouwen en verboden stimulerende middelen. Ongelooflijk om te lezen. Hij nam velen in zijn val mee, onder anderen de toenmalige topwielrenner Michael Boogerd, voor wie ik, met mijn onnozele kop, mijn handen in het vuur stak. Hij won immers (bijna) nooit echt belangrijke wedstrijden, maar werd daarin altijd nipt voorafgegaan door, wat later bleek, notoire dopingzondaars. Onschuld van Michael bewezen dacht de sufferd toen, wiens naam boven deze column staat.

Onschuld van Michael bewezen, dacht de sufferd toen.

Froome was dus betrapt in de Vuelta van 2017 en iedereen zat te wachten op een uitspraak van de UCI. Die kwam niet en hij kon gewoon doorfietsen. Waarom niet? Dat moet u de vertegenwoordigers van de UCI vragen. Afgelopen vrijdag reed hij het Giropeloton, inclusief de dappere Limburger Tom Dumoulin, aan gort. Vrij onverwacht, want zijn optreden in de Giro was tot dat moment niet echt spectaculair. Met een solo van ruim 80 kilometer in een gruwelijk zware bergetappe blies hij iedereen omver. Het deed een beetje denken aan de manier waarop de Amerikaan Floyd Landis, adept en ploeggenoot van Lance Armstrong, (need I say more) de Tour van 2006 naar zijn hand leek te zetten. Ik schrijf met opzet ‘leek’, want enkele dagen na de Tour bleek hij te zijn betrapt op verboden stimulantia en won een tamelijk onbekende Spanjaard. wiens naam ik inmiddels al lang vergeten ben, via de groene tafel de bewuste Tour.

We wachten nu eigenlijk nog steeds op de UCI. Wat gaan ze doen met de Vuelta van 2017. Wordt Froome alsnog gestraft. Krijgt Dumoulin de zege in deze Giro via de groene tafel?  Dat zal wel niet. De ploeg van Froome is een gigantische organisatie, met veel macht. Het rommelt er al jaren, maar er tegen opgetreden wordt er nooit. Het zal ook nu wel weer met een sisser aflopen. De UCI wordt steeds ongeloofwaardiger en de wielersport blijft op die manier in zijn eigen messen lopen. Nou ja spuiten dan.  Het schijnt dat binnenkort een Chinees de baas van de UCI wordt. Zijn naam? Do Ping.

Voorpagina hhBest

Een reactie op “Astmapatiënt wint Giro”