ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archive for februari, 2018
Marc zingt: Touch Me Too
februari 7th, 2018 | 
Author: 
MeToo MeToo
Though my state of heart is such
That I love you way too much
Please come to me and touch me too
MeToo MeToo
Come to me and touch me too
(Meer, o.m. volledige tekst: De Liedjeskrant)
Posted in 
Misbruik van ‘It giet oan’
In 1997 kondigde de toenmalige voorzitter van de vereniging De Friesche Elfsteden, Henk Kroes (inmiddels 79) het doorgaan van de tocht aan met It giet oan (Het gaat door). Die kreet is sindsdien een eigen leven gaan leiden, helemaal los van de Elfstedentocht. Vorige week riep Omroep Brabant het al uit, bij de aankondiging van ‘mogelijk schaatsen op ondergelopen landjes’; vandaag het AD idem dito. En de teaser op Topics, ‘n digitale kiosk van De Persgroep, zet er dan ‘automatisch’ Elfstedentocht boven.
Voorpagina hhBest
‘Mon Repos’ als een belofte, nu de rest nog…
Nu de villa uit 1880 Mon Repos aan de Bestse Hoofdstraat is gesloopt, is ze een belofte geworden: ze zal namelijk met gebruikmaking van de originele elementen, als onderdeel van een veel omvangrijker bouwproject worden herbouwd. Aanvankelijk was het de bedoeling het huis te restaureren, maar de bouwkundige toestand – met name die van de fundering – bleek zo slecht dat het anders moest. In elk geval wordt met de nu geplande bouw een problematisch gedeelte van de Hoofdstraat aangepakt. De foto-inzet links-onder toont enkele elementen die kennelijk op hergebruik wachten.
(Een enigszins bewerkte versie van dit stukje verschijnt op 7 februari om 18:10 uur als gesproken column op Omroep Best.)
Huppelepupkes
os Kessels vraagt zich vandaag af, of in het kader van de MeToo-idioterie ook de carnavaleske dansmarietjes niet moeten worden afgeschaft.
Huppelepupkes zul je bedoelen. Een benaming, uitgevonden door inmiddels al jaren wijlen Hub Mans, ooit redacteur van de Nieuwe Eindhovense Krant, later presentator van het tv-programma Van Gewest tot Gewest (1965-2003).
Unieke figuur, die Hub. Placht op de redactie, gevestigd in een hok aan de Paradijslaan (op de plek waar later de rotatiepers van het ED zou worden gebouwd) drumsolo’s ten beste te geven op een omgekeerde prullenbak.
Ook heb ik hem, de stem van een Indonesiër imiterend, de hoofdredacteur van de concurrent (het ED dus) horen opbellen, teneinde die de mantel uit te vegen over een door hem geschreven commentaar.
Voorpagina hhBest
Een luizemoeder in de Witte Zee
ijn moeder was eigenlijk een luizemoeder. Nee, geen luizenmoeder, want in 1946 hoorde je nooit wat over hoofdluis. Ja, thuis wel, we hadden een echte ‘pietenkam’, want je sprak nooit van luizen maar van pietjes (en neten).
Mijn moeder was een luizemoeder, gewoon omdat ze geen idee had van school. Zij vond dat ik niet maar de kleuterschool mocht (het heette toen nog bewaarschool) omdat de kinderen daar ziek van werden. Ik ging dus meteen naar de eerste klas van de lagere school in september 1945 en ik was toen al bijna zeven jaar.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Achtergrondmuziek
loris Kortie droeg zondagavond, tijdens Podiium Witteman, een tv-programma dat met succes klassieke muziiek dichter bij de mensen probeert te brengen, een gedekt dinertafeltje aan ter ‘illustratie’ van zijn onderwerp: achtergrondmuziek in restaurants. Gewenst, ongewenst, of zelfs gehaat. Er zijn mensen, als presentator Paul Witteman, die een weigering om dit soort deuntjes wat zachter te zetten, honoreren met hun vertrek.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Het proces van de vorige eeuw
et proces van de eeuw, heet de zaak Holleeder, die deze week voortgang vindt. Elke eeuw kan er maar één hebben, denk ik dan. Zo staat me die van de vorige eeuw nog duidelijk voor de geest: de Berkelse arts O. (John Opdam), die achtereenvolgens zijn vrouw en een medegevangene, Adriaan Lodder, in de strafgevangenis te Leeuwarden met cyaankali om het leven bracht. En deswege tot tweemaal toe levenslang kreeg opgelegd. Een in één woord fantastische geschiedenis maar echt gebeurd. Holleeders turbulente criminele gedragingen vallen daarbij in de schaduw.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Overbodige vraag
Gezien in een etalage aan de Oirschotseweg in Best.
Mag ik je kussen? Een vraag die in 1908 of daaromtrent nog wel werd gesteld. Niks MeToo. Zei mijn moeder toen al – ik vermeldde het al eens in een andere context – tegen de jongen die hem stelde: ‘Zoiets vraag je niet, dat doe je gewoon.’
Voorpagina hhBest
Verslaafd aan van alles
Peter Stiekema
azeker, ik heb vroeger ook gerookt. Het begon als kind met chocoladesigaretten die we vlak voor Sinterklaas, keurig verpakt in een echt lijkend merkdoosje, in onze schoen vonden. Tegen de tijd dat we tien waren staken we een schoenveter in brand, die in een wit papiertje was gewikkeld, zodat daar echte rook uitkwam. Het stonk verschrikkelijk. Toen ik een jaar of 13 was kocht ik mijn eerste pakje Caballero. Ik geloof dat die destijds 1,25 gulden per verpakking van 25 stuks kostte. Maar eigenlijk vond ik roken niet zo lekker. Later, aangeland in de hogere klassen van de HBS, rookte ik pijp met van die zoete toffeetabak, die wel lekker rook, maar niet als zodanig smaakte. Ik kreeg met pijp en al wel een intellectueel uiterlijk, vond ik zelf. Medescholieren en vooral docenten dachten daar anders over.
Doorzetter
Zoonlief; “Mag ik die appel opeten?”
Moeder: “nee, dat is geen appel maar een ui.”
Kind: “Dat is een appel!”
“Het is een ui.”
“Een appel!”
“Ok, als je het echt wilt dan eet je hem lekker op.”
(Les 1, nooit een fout toegeven)?? pic.twitter.com/2UCmIQacyv
— Hielke Bethlehem?? (@vuurvreter63) 1 februari 2018
Ieder z’n watersnood
a, ieder z’n watersnood. Met de herinnering aan 1953 en z’n meer dan 1800 doden, klinkt dat enigszins pedant. Ik weet ‘t. Die zaterdagavond bezochten wij als voortrekkers (oudere padvinders voor onwetenden) onze vriend Jan Goderie, die pas getrouwd was en in een oud huisje in de buurt van de Teteringsedijk in Breda woonde. We woeien langs de singels naar huis. Want het waaide, gatsamme wat waaide het.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Alle vrouwen droegen in die tijd hoofddoekjes
e watersnoodramp, daar was ik ook al getuige van. Nou ja, ik was 14 jaar, zat in de tweede klas van de hbs en las zorgvuldig de krant – wat ik me uit die tijd herinnerde was de berichtgeving over de Koreaanse oorlog, Panmundjon en Pyongyang waren plaatsen waarvan ik intieme kennis droeg. Voor mij wachten de berichten over Nederlandse gesneuvelden op ‘heuvel 407’ dagelijkse kost en een tamelijk logisch vervolg op de gesneuvelden tijdens de ‘politionele acties’ van een paar jaar eerder. Hoe dan ook: rampspoed was me niet vreemd.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest