ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archive for januari, 2018
Tijdgenoot over Henri t’ Sas, voordrachtkunstenaar
januari 25th, 2018 | 
Author: In 1977, elf jaar na zijn dood, gingen in zijn woonplaats Ginneken (hij was overigens een geboren Bredanaar) stemmen op, een straat te noemen naar
Henri t’ Sas. Voor Breda was dat nog niet direct zo zeker. Er waren mensen, onder wie de toenmalige gemeentesecretaris Van Dam, die om onduidelijke redenen meenden, zich laatdunkend over t’ Sas als kunstenaar te moeten uitlaten. Zo niet tijdgenoot/musicus Leo Cantrijn, die regelmatig als begeleider op de piano met Henri was opgetreden en beter dan wie ook kon oordelen over diens kwaliteiten. Op 22 december ‘77 verscheen van Cantrijn een artikel in het dagblad De Stem, waarin hij van zijn bewondering voor de kunstenaar blijk gaf. Hieronder een kopie van dat artikel. Uiteindelijk werd het plein, dat werd aangelegd op het terrein van de voormalige houthandel Van Dijk in Ginneken Henri t’ Sasplein genoemd.
Posted in 
Wie leesbaar schrijft, die blijft
et bericht in de krant van gisteren bracht mij weer eens even bij de les: ik neem het al jaren voor lief dat jongelui van, pak weg, onder de 35 jaar een volstrekt erbarmelijk en, erger nog, onleesbaar handschrift hebben.
Voor zover ze natuurlijk nog wel eens wat schrijven. Misschien een boodschappenbriefje of zo, maar verder ook niks.
Meer op SanteLOGie – Zie ook: De politiek vindt het weer best – Voorpagina hhBest
Vijf sterren voor Daniel Kehlmann’s Tyll
Boekbespreking door Sante Brun
erst maar eens een correctie: in zijn boek Tyll schrijft de Duitse auteur Daniel Kehlmann dat de afgezette koning van Bohemen, voormalig keurvorst van de Palts Friedrich V, en zijn echtgenote de Engelse prinses Elizabeth woonden vanaf 1620 in een villa ‘bij Den Haag’. Dat huis, dat Elizabeth maar behelpen vond, staat niet ‘bij Den Haag’ maar wel degelijk in Den Haag, namelijk aan de Kneuterdijk, een fraai zeventiende-eeuws pand waar Johan van Oldenbarnevelt had gewoond en waar de Raad van
State tegenwoordig kantoor houdt. (En hun oudste zoon verdronk niet in ‘een rivier’, maar in de toen nog niet drooggemalen Haarlemmermeer.)
Doet er niet zo erg toe, want Kehlmanns boek is een roman, die nauwelijks een ‘historische roman’ zou mogen heten omdat de schrijver de naamgever van het boek, de Duitse versie van Tijl Uilenspiegel, gemakshalve een paar honderd jaar opschuift in de geschiedenis. Hoe dan ook, ik heb er zeer van genoten. Kehlmann is weer zo’n parel van de moderne Duitse literatuur waarvan ik er hier al meer heb mogen noemen, de laatste tijd.
Ton Verkoelen, eigenaar massagesalon:
Je kunt hier terecht voor een klein stukje erotiek.
(Eindhovens Dagblad) Voorpagina hhBest
Dina t’ Sas-Schunterman ook voordrachtkunstenaar
Dina Schunterman (1890-1979), echtgenote van Henri t’ Sas, was ook voordrachtkunstenaar en actrice. De folder stamt uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Zij droeg werk voor van haar echtgenoot. Na 1945 maakte zij deel uit van het beroepstoneelgezelschap De Schouwspelers, dat vanuit Breda opereerde.
Zowel Dina als Henri traden ook voor de radio op, onder meer KRO en AVRO. In het Hilversumse archief van Beeld en Geluid zal men daarvan niets aantreffen. Waren er al opnamen van gemaakt, dan werden die uit zuinigheidsoverwegingen (hergebruik van het materiaal) gewist.
Dina als Tante Jans, een personage van Henri t’Sas –>
Los van de radio is wel een opname gemaakt van de integrale vertolking van De Jonge Jan van Herman Herijermans door Henri t’ Sas.
De politiek vindt het weer best
En de politiek gelooft het wel.
Zie ook: Wie leesbaar schrijft… — En: Handschrift — Voorpagina hhBest
Liever oase
e Sint-Annakapel in Heusdenhout (gemeente Breda) bestaat 500 jaar. BN-DeStem heeft daarover vandaag een stukje, waarin de krant constateert: ‘een in uiterlijk behoorlijke dissonant in de jaren ’70-wijk.’
Ik geef de voorkeur aan de kwalificatie oase. Dissonant valt eerder te associëren met wanklank, terwijl het maar de vraag is of over de ‘opwaardering’ van de oude buurtschap Heusdenhout tot stadswijk met hoogbouw vandaag de dag op dezelfde manier wordt gedacht als in de jaren zeventig.
Lees het verhaaltje dat ik ruim vier jaar geleden wijdde aan dit bijzonder Brabants erfgoed: Ode aan de kapel
Gat in de markt: cursus dashboard gebruiken
an marketing heb ik geen idee, maar volgens mij zou er een markt zijn voor een personenauto met een minimaal dashboard (eventueel gecombineerd met een Nederlands woord voor dashboard). Dat wil zeggen: de richtingaanwijzer gecombineerd met twee lampjes, de lichtschakelaar gecombineerd met twee lampjes, één schakelaar voor de ruitenwisser(s), eventueel nog een voor de achterruit, controlelamp voor de werking van de motor en een voor de werking van de remmen, lampje voor olie- en koelvloeistofpeil en de temperatuur van de motor en de toestand van de accu.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Taalridder
nieuwe column Özcan Akyol – Hoe we, taalkundig gezien,
onnauwkeurig omgaan met onze herkomst https://t.co/bEyjsGYrzf pic.twitter.com/4PSiydFXRK— AD.nl (@ADnl) 23 januari 2018
Ja, gewoon doorgaan, Özcan. Reacties als ‘je begrijpt toch wel wat ik bedoel’ komen mij zeer bekend voor.
Voorpagina hhBest
Gerrit Hiemstra, weerman:
Ik denk dat over niet al te lange tijd de Noordpool in de herfst ijsvrij is. Ik kan me niet voorstellen dat je klimaatverandering dan niet serieus neemt. Het is niet rechts en het is niet links. Het is geen opinie. Het is wetenschap.
(de Volkskrant)
‘Doe jaur ting’
o ‘s morgens in bed , via ‘n oortje, komt er van alles vanaf de radio bij je binnen, waarbij je je wenkbrauwen optrekt. Zo’n NOS-nieuwslezer die zonder blikken of blozen zegt: ‘Code geel, maar veel ongelukken omdat de gladheid niet overal zichtbaar is.’ Of een reclameboodschap, waarin schaamteloos een Engelse zinnetje wordt gevoegd, met het volgende resultaat: Doe jaur ting. Meer dan een vraagteken durf ik niet te zetten bij: ‘U bepaalt waar de data staat,’ want volgens mij is ‘data’ meervoud.
Thomas Verbogt, schrijver:
Aan wie ik nog steeds denk, is aan een jonge conductrice met rode wangen die om 12.30 uur zei: ,,Er rijdt niets meer. Helemaal niets. Niks.” En dat misschien wel 30 keer herhaalde, met grote ogen.
(De Gelderlander) Voorpagina hhBest
Zoek de schuldige
Typisch volk. Alle risico’s willen uitsluiten en de wereld om ons heen willen beheersen. Zo kan er niets fout gaan.
Gevolg: na een hevige storm gaan we op zoek naar de schuldige.
Kom op zeg! pic.twitter.com/Qsgr0Z6qTw— Mary Fiers (@maryfiers040) 20 januari 2018
De kritiek slaat op bewoners/eigenaren van de villawijk Koekoeksbos, die vandaag in het ED hun beklag doen over het kapbeleid van de gemeente Best. Meer over stormschade in Best
Web-tv
We hebben sinds kort een smart tv. Daar kun je ook mee door het internet bladeren. De weergave van hhBest.nl valt me niet tegen en het navigeren gaat ook goed. Je kunt natuurlijk ook de digitale krant lezen. De roze ‘druppel’ rechts onder het logo is de cursor.
Voorpagina hhBest
De fascinatie van een onbegrijpelijk verhaal
Boekbespreking door Sante Brun
aruki Murakami, ik lees hem gretig uit, iedere keer weer, ondanks onnodige herhalingen, onnodige detaillering (merknamen van auto’s plus cylindertal en –inhoud, kleding) zijn en blijven zijn boeken pageturners. Nu ook weer De Moord op Commendatore, twee delen met samen iets meer dan duizend pagina’s, opnieuw in de smakelijke vormgeving van grafisch bureau Vruchtvlees.
‘Elk nadeel hep z’n voordeel’
Volgens mij wacht de aannemer van dit woningbouwproject aan de Klompenfabriek in Best al máánden op de levering van z’n dakpannen. Maar ‘elk nadeel hep z’n voordeel’: ze konden er bij deze loeiende storm tenminste niet afwaaien.
De gekozen burgemeester
Het streven is dat over 2 jaar iedereen een burgemeestersprobleem heeft!
Dingeman in @Trouw pic.twitter.com/cCzbZHJf3t
— Anton Dingeman (@DingemanAnton) 18 januari 2018
Klik op de strip om hem te vergroten.
Eenzaamheid en/of zelfmoord
Boekbespreking door Sante Brun
ater Murakami. Ik las gisteren de laatste pagina’s van deel 2, waarin de Japanse schrijver keurig alle losse draadjes ordent en eronder zet: einde deel 2.
Daarna meteen In het buitengebied van Adriaan van Dis. Daar doe je geen twee weken over, alles bij elkaar iets meer dan twee uur.
Maar het eerste verhaal daarin gaat wel over een Japanse robot, en in een van de andere verhalen wordt Mozarts opera Don Giovanni genoemd, en die is zo’n beetje het onderwerp waar die hele dubbelroman van Murakami over gaat.
‘Weg met die klimaatkletskoek’
et is ineens sterk in de mode om de mensen die ervoor dóórgeleerd hebben in een dubieus daglicht te stellen. De een twijfelt aan de cijfers, de ander wijst op de temperaturen in Canada en Siberië, weer iemand anders zegt dat hij het toch behoorlijk fris vindt buiten, dat er toch best een gletsjer te vinden moet zijn die groeit in plaats van smelt.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Klapsigaar
en Brabantse grootbrouwer heeft een carnavalsvierder ingehuurd om via een handtekeningenactie gedaan te krijgen, dat carnaval tot nationaal feest zal worden verheven. De man presenteert zich martiaal als de Argentijns/Cubaanse revolutionair Che Guevara – niet bepaald een carnavaleske figuur, als je het mij vraagt. Een kolossale havana zou helpen, of nog liever ‘n klapsigaar.
(Gesproken column Omroep Best, 17.01.18, 18:10 uur.)
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest