hhBest – Sinds 1996

Soms is het een verloren strijd. Zoals die van mij tegen het gebruik van ver- in plaats van ge- Als de fout maar vaak genoeg gemaakt wordt, ‘erkent’ Van Dale de zogenaamde taalontwikkeling. Voorbeeld: Een straat wordt v e r noemd naar Pietje Puk. Ooit was alleen juist: genoemd naar. En dan werd PP vernoemd. Taakverarming dus. Wat je ook veel hoort is ‘opzouten’ in plaats van ‘oprotten’ (opdonderen). Opzouten betekende ooit uitstellen, bewaren. Wij deden dat bij voorbeeld met berichten, die nog niet rijp waren voor publicatie. Het woord komt uiteraard van het met zout conserveren van haring.Vorige week mailde ik een door mij gewaardeerde collega van het ED, omdat ze verspreiden schreef, waar spreiden was bedoeld. De enige reactie bestond uit een verbeterde versie op Twitter.

Akyol kreeg een lovende reactie op zijn column van een briefschrijver in het ED. Die wees nog op een ander ‘euvel’ in het taalgebruik: ‘Je kan’ in plaats van ‘Je kunt’. Helaas is ook dit een al jaren geaccepteerde wijziging. (Jammer, omdat het alweer een verarming is.) Ik weet zeker dat ze is veroorzaakt door de Vlamingen, van wie Godfried Bomans nog wel zei dat ze ‘de hoeders van onze cultuur’ waren. BRT 3 (klassieke radiozender van weleer): ‘Nu kan u luisteren….’

Op de radio hoor je heel wat mensen zich verspreken; voor de presentatoren valt er natuurlijk niet aan te beginnen, in die gevallen corrigerend op te treden. Daarom ben ik blij met een radiorubriek als De Taalstaat van Frits Spits, op zaterdagmiddag. Voor de makers van dit programma is nog heel wat werk aan de winkel.