In gelul kan ook een Groninger niet wonen
Peter Stiekema
r moeten snel schadeprotocollen komen. Deze woorden sprak minister Wiebes deze week in het door aardbevingen getroffen Groningen. Veel meer had hij de Groningers niet te bieden. De schadeafhandeling ligt al sinds maart 2017 stil. Het beschikbare geld is nagenoeg op. Van de 1.3 miljard, die de overheid dacht nodig te hebben, is nog 53 miljoen over. Nieuwe aardbevingen, als gevolg van de gaswinning, zoals deze week in Zeerijp, veroorzaken nieuwe schade en nog meer wanhoop en angst onder de bevolking. En Wiebes, die eerder al de Belastingdienst (bijna) om zeep hielp, mag nu als opvolger van de apparatsjik Kamp op Economische Zaken, teen en tander gaan regelen. Ik vrees dan ook het ergste voor de Groningers.
Protocollen betalen geen schade en verbouwen evenmin kapotte huizen. Wiebes noemt de problemen rond de gaswinning weliswaar een overheidsfalen van on-Nederlandse proporties, maar het voortouw, namens die overheid, neemt hij niet. Geleuter over afspraken maken met lokale bestuurders en de provincie Groningen lost niks op. Er moet geld komen en de schade dient royaal te worden vergoed.
Van wie we ook al lang niets hebben vernomen? Van Hansje Alders, de bestuurder met ongeveer de meeste bijbanen van Nederland. De man is Nationaal Coördinator Groningen maar je hoort of ziet hem niet. Maar Wiebes is hem op het spoor. Hij gaat met Alders afkaarten wie wat gaat doen en vindt dat de Groningers ook zelf met een visie moeten komen. Ja wadde, zeggen ze in België.
We zijn dus in al die jaren geen fluit opgeschoten. En het grote afschuiven gaat gewoon verder. Verschillende partijen in Groningen werden het in oktober eens over wat er in een nieuw schadeprotocol voor de gaswinningsschade moet komen te staan. Het concept is voorgelegd aan Hans Alders en het ministerie van Economische Zaken.
Het is nu half januari en de een wijst naar de ander. In gelul kan ook een Groninger niet wonen.
Heb deze week herhaaldelijk gedacht: wij moeten als het Nederlandse volk betalen. Hebben als aardgasgebruikers sinds 1960 volop geprofiteerd, of niet?
Wij, als consumenten, hebben de volle mep betaald voor het aardgas. Het ging voor een habbekrats naar het buitenland en de overheid en de grote oliemaatschappijen als Esso en Shell, verenigd in de NAM, maakten miljardenwinsten. Vandaag kreeg ik bericht van Essent dat ik dit jaar 7 euro per maand meer ga betalen voor mijn gasrekening. Uitsluitend wegens milieubelastingen en transportkosten. (Ik heb een contract voor 5 jaar gesloten, zodat ik niet extra voor het gas zelf betaal dat is gekoppeld aan een snel stijgende olieprijs. Nee, laat de profiteurs maar betalen. Maar die komen niet over de brug. En uiteindelijk zullen de burgers, via allerlei onduidelijke heffingen, het gelag (gelach van de gasbedrijven) moeten betalen. Daar helpt geen lieve moedertje aan. Meer in de huishoudportemonnee? Laat me niet lachen.
Tja, geen speld tussen te krijgen.
BNR-journalist Paul Laseur zet zich vandaag in een radiocolumn af tegen de neiging, zondebokken aan te wijzen voor de gevolgen van de aardgaswinning. Hij vindt dat de natie de Groningers schadeloos moet stellen.