Archive for oktober, 2017
Het Rectorsfeest en Maarten Luther
n de jaren vijftig vierde het Canisius College in Nijmegen op 31 oktober het Rectorsfeest. Ik herinner me krentenbollen, chocolademelk en ‘kraaienzeik’. Met dat woord werd een frisdrank aangeduid; kraai was het gebruikelijke woord voor de paters Jezuïeten.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Mijn opstelschrift
laderend in mijn opstelschrift, eindigend in januari 1953, duik ik niet alleen terug in mijn geest van toen, maar uiteraard ook in die van de vervlogen tijd. Mijn leraar Nederlands aan het Onze Lieve Vrouwelyceum (nu kortweg OLV) in Breda was H. G. de Bont, Henk, maar dat dachten we toen niet eens. Hij lás onze opstellen en dat bleek uit zijn met rode inkt geplaatste opmerkingen. Kritisch, maar vaak ook bemoedigend: ‘Je kunt schrijven, maar…’
De Bont schreef als meer docenten aan het lyceum, ook een lesboek dat je moest aanschaffen: Inleiding tot de taalkunst. Zo geweldig was hun salaris nu ook weer niet. Dit even terzijde.
Hoe de VS de Eerste Wereldoorlog binnenrolde
Boekbespreking door Sante Brun
egin april 1917 besloot de Amerikaanse president Woodrow Wilson dat de Verenigde Staten – sinds de hervatting, in maart, door het Duitse keizerrijk van de totale duikbootoorlog de facto al in oorlog met de Europese Centrale Mogendheden – Duitsland formeel de oorlog te verklaren, de dienstplicht in te voeren en geld uit te trekken voor het zenden van een legermacht die Frankrijk en Engeland aan de overwinning in de Eerste Wereldoorlog zou helpen.
Hij deed dat op grond van een aantal veronderstellingen die voor een deel volkomen de plank missloegen. Zo had in de VS de mening postgevat dat de ‘revolutie’ van begin maart in Petrograd van Rusland een democratische staat had gemaakt of zou maken. Dat die democratische staat de strijd aan het Oostelijk front met hernieuwde kracht zou voortzetten en dat door inmenging van de VS niet alleen Duitsland en Oostenrijk verslagen zouden worden en maar vooral dat daardoor de strijd zich niet, via het Caraïbisch gebied, naar het grondgebied van de Verenigde Staten zou uitbreiden.
Wie niet beter weet, die lacht ook om ‘n scheet
nmiddels ben ik het gezeik en gezeur over de zomertijd wel grondig beu, schaf het in vredesnaam af, zodat je volgend jaar je lichamelijke ongemakken kunt toeschrijven aan te vroeg donker ’s avonds of te vroeg licht ’s morgens, dan kunnen we ook weer verder tot belangrijke onderwerpen.
Als daar zijn: de scheet.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Een sterke regio
Maakt Brabant hier een vuist voor Eindhoven? https://t.co/Kiv45Ef0aN pic.twitter.com/IkBNls8Tgb
— hhBest (@ecluse) 28 oktober 2017
Het hele artikel in het ED is via Topics hier te lezen. —Voorpagina hhBest
Voordeel van het grote, charme van het kleine
Pleidooi voor een groot Eindhoven met deelgemeenten
Jan van Beerendonk
2017: Grote verschillen in warmte
Peter Stiekema
De warmtegetallen op de 33 officiële weerstations van ons land geven, gemeten in de periode tussen 1 april en half oktober 2017, grote verschillen te zien.
Het warmtegetal in De Bilt, in de vaderlandse meteorologie de maat der dingen, komt uit op 79,6 en dat is fors lager dan vorig jaar toen 113.9 kon worden genoteerd, waarmee het lente- en zomerhalfjaar van 2016 op de negende plaats kwam sinds de metingen in 1901 begonnen. Dit jaar komt De Bilt niet verder dan de 29ste plaats en kun je het warme halfjaar op z’n best matig noemen.
De nieuwe schoenen van De Jonge
Peter Stiekema
ee, het zijn niet de schoenen van Freek de Jonge, maar de verbazingwekkende exemplaren aan de voeten van vicepremier De Jonge in de bordesscène. Eén van de drie vicepremiers trouwens, het kan niet op, of is Carola Schouten een vicepremière? Van Freek zou het trouwens nog te pruimen zijn geweest, maar met zulke misbaksels aan je voeten op het bordes verschijnen in het gezelschap van de koning? Dat doe je toch niet, De Jonge.
Had het stel zich vóór de bordesfoto trouwens in het bijzijn van de koning omgekleed? Want binnen stonden ze nog met het jacquet aan – wat een kinderachtige flauwekul toch, en waar was de driekanten steek? En buiten in het ‘gewone’ kloffie, wellicht de nieuwe kleren van de kei, eh, koning. Voordeel was wel weer dat De Jonge bij het jacquet die clownsschoenen niet droeg.
Wat je zegt is niks, wie het zegt is belangrijk
et gaat er niet om, wat iemand zegt, maar wie het zegt.
Word eerst BN-er.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Verplicht vroeg op
Jan van de Ven
et komend weekeinde gaat de wintertijd weer in. Het is dan 233 jaar geleden dat het idee ervoor voor het eerst werd geopperd.Door Benjamin Franklin. –> Hem kunnen we daarmee dus bestempelen als de aartsvader van winter-en zomertijd. In 2004 ben ik voor het Eindhovens Dagblad – waar ik toen voor schreef – de archieven eens ingedoken. Eigenlijk is het verhaal wel weer actueel, want opnieuw laait de discussie op of we die idiotie van klokken voor- en achteruit zetten niet gewoon weer moeten terugdraaien.
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Carola Schouten en de hertog van Alva
o’n ochtend waarop van alles je bespringt.
Zo zag ik dat Stella Bergsma de geschiedenis van het woord ‘santekraam’ niet echt goed had uitgezocht. Terecht zet de autocorrect van Word er een rood streepje onder, want de juiste spelling is santenkraam, inderdaad die winkel met heiligenbeelden, maar vooral een woord uit de Reformatietijd: de protestanten wilden van al die heiligen af en noemden de roomsche kerk dus een santenkraam, waarmee ze door de beeldenstorm, (1566, weet je wel) een einde aan probeerden te maken.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
MeToo jazeker, MeToo!
Peter Stiekema
eToo. Jazeker, ik ben in een ver verleden slachtoffer geworden. Van een orale verkrachting. Niet dat ik het op de voorpagina van Trouw, zoals de jonge Brandt-C., of in welke krant dan ook, zou laten zetten. Dat lijkt me wat overdreven, maar ieder zijn meug.
Een leven, achterstevoren verteld
Boekbespreking door Sante Brun
en Amerikaanse moderne zegswijze luidt: ‘Life sucks, and then you die’. Het had ook de titel kunnen zijn van het boek van Francesco Pecoraro, dat in het Italiaans heet La vita in tempo di pace, in het Nederlands vertaald heet het dan ook Het leven in tijden van vrede – hetgeen weer net niet goed is vertaald: het gaat namelijk om het leven van Ivo Brandani, die in 1946 is geboren en dus altijd in vredestijd heeft geleefd – het eigenlijke raam van de roman is de luchthaven van Sharm el Sheik in Egypte op 29 mei 2015, waar Ivo, met toenemende hoofdpijn, wacht op zijn alsmaar verder vertraagde vlucht naar Rome. De titel Een leven in vredestijd zou beter het boek hebben beschreven.
Tolpaal, Bests èn Bosch’ historisch monument
Bij CultuurSpoor Best staat nu opeens een grenspaal. De paal stond eerder – en dat was historisch ‘bepaald’ – in de tuin bij de heer van Elderen, Oranjestraat 106 en is om redenen van behoud verplaatst naar de bibliotheek van CultuurSpoor.
In de tuin herinnert nu een replica aan dit Bests historisch monument, dat het stadswapen van Den Bosch draagt!
Het liefdesvarken van Thierry
ijn Twitter-account bestaat nog gewoon. Maar ik zet er niks meer op, ik kijk alleen wat er geschreven wordt. En meteen ben ik in een andere wereld aangeland.
De eerste hobbel was meteen al Annabel Nanninga, de ‘uitvindster’ van de dobberneger. Ik zag een kans voor open doel, maar ik deed het niet: twitteren dat ik constateerde dat Annabel nu het liefdesvarken van Thierry d’n Ezel was, zijn Evita Perón, zijn Eva Braun, zijn Clara Petacci, en hoe dat nu moest, nu ze wekenlang enorm heeft zitten schelden op ‘die kutstad’ Amsterdam, en dat ze eerste de beste gelegenheid zou aangrijpen om naar ergens anders te emigreren. Als raadslid van die stad (ze krijgt de zetel van Hadjememaar, hoor ik) moet je namelijk wel in Amsterdam wonen.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Huurfietsen in de stad: zo kan het ook
De kranten stonden dit weekeinde vol met verhalen over het mislukken van systemen met huurfietsen in onze steden, omdat de ‘stations’ voor terugzetten ontbreken. De wanorde is zo groot dat Amsterdam besloot de fietsen maar weer weg te halen. Zo doen ze het in Lille (F).
Voorpagina hhBest
Waar de duif te dom voor is
Gaat de kraai onze peuken oprapen? https://t.co/xCRVyhbsfM via @Topics_NL
— hhBest (@ecluse) 23 oktober 2017
Tegen beloning, aldus een artikel in De Morgen. De duif zou daarvoor te dom zijn.
Onder blauw licht stond een namaak schatkist half open en moeders juwelen die er uit puilden
oit, nu meer dan vijftig jaar geleden, hadden wij, zonen van de theaterman Henri t’ Sas, een marionetten-theater – eigenlijk beter aan te duiden als miniatuur- of huiskamer-theater. Eén van ons, Berry t’ Sas (1920-2012), heeft de geschiedenis ervan opgeschreven. | Toneellijst met bijna geopend voordoek en ‘brandscherm’ De foto’s zijn in de jaren vijftig gemaakt door een Eindhovense fotograaf, wiens naam ons is ontschoten. |
Krabbelen in andermans vuil
Iemand gaat ‘n keer met z’n vinger door het vuil op de gevel van een weliswaar monumentaal, maar verwaarloosd huis en binnen de kortste keer ontstaat een massaal pre-digitaal gekrabbel. Ooit zei men: ‘Gekken en dwazen schrijven hun namen op muren en glazen.’
Voorpagina hhBest
Herfstige activiteiten
Herfst: een hangbrug en een fakirkikker. Via beeldenstormer.nl pic.twitter.com/SQxqvht15P
— hhBest (@ecluse) 21 oktober 2017
Foto’s (c) Jan van de Ven. Meer op beeldenstormer.nl — Voorpagina hhBest